Θα πάμε στα εγκαίνια των δύο νέων πυροφυλακείων στον Προφήτη Ηλία. Και ας ξέρουμε ότι τα εγκαίνια και η σχετική φιέστα μόλις που πρόλαβαν να οργανωθεί λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές.
Θα πάμε. Και ας μην μας αρέσει το είδος του, εξαπλούμενου και στην περιοχή μας, εθελοντισμού τύπου «Γιάννας».
Θα πάμε . Και ας μας κάλεσαν πρόσωπα και όχι συλλογικότητες (αφού πλέον προσκαλούν με το όνομά τους και την υπογραφή τους οι «πρόεδροι» και όχι τα συλλογικά όργανα, όπως τα Δ.Σ. κ.ά.).
Θα πάμε για να τεστάρουμε τις αντοχές μας και να δοκιμάσουμε στα κεφάλια μας την ακτινοβολία των παρακείμενων κεραιών πάσης φύσεως και να πειραματισθούμε για το κατά πόσο θα αντέξουν οι «πυροφυλάττοντες» την πολύωρη έκθεση σ` αυτήν. Αλλά και για να δούμε αν, όσοι δίκαια κραύγαζαν πριν λίγους μόνο μήνες για την μια και μοναδική κεραία της οδού Εκκλησιών, εξακολουθούν να έχουν μνήμη και συνέπεια και ικανή όραση να «δουν» μπροστά τους το δάσος (των κεραιών) και να μην το αντέξουν. Και για να δούμε αν, εκτός από τα αλληλοσυγχαρητήρια και τις ευχολογίες των περιστάσεων, στην περιοχή μας έχουν απομείνει και υπάρχουν ακόμη οι δυνάμεις που θα προβούν σε πράξεις και θα αναδείξουν και υποδείξουν το εντελώς αυτονόητο και την ουσία.
Θα πάμε να δούμε πώς τα προοδευτικά κινήματα των «ενεργών» πολιτών «συναλλάσσονται» με τις εξουσίες για μισό κυβικό ξυλείας και δυο μεροκάματα δουλειάς (όσο στοιχίζει το στήσιμο ενός τέτοιου παρατηρητηρίου). Θα πάμε γιατί είμαστε βέβαιοι πως, το θέαμα των καταχαρούμενων, συναινετικών και αισιόδοξων εορταζόντων μέσα στο δάσος των κεραιών οικολόγων θα είναι το δίχως άλλο μοναδικό. Και ίσως χωρίς προηγούμενο;.