Η πανδημία, οι χώροι πρασίνου και τα δύο στρατόπεδα στη Λαμία
Η πανδημία στην πόλη μας, πέραν των άλλων εμπειριών και δυσκολιών, επανέφερε, με έντονο τρόπο θα έλεγε κανείς, την ελάχιστη παρουσία – για να μη φανώ μηδενιστής – δημόσιων χώρων πρασίνου και πάρκων μέσα στον αστικό ιστό της. Τα περιοριστικά μέτρα, ιδιαίτερα, είναι αφορμή να προβληματιστούμε σχετικά με την αξία αυτών των δημόσιων ελεύθερων χώρων ως κοινό αγαθό σε ανεπάρκεια.
Πρωταρχικό μέλημα της δημοτικής αρχής – σε κάθε πόλη – και των διαχειριστών του αστικού πρασίνου είναι ο εξωραϊσμός της αστικής περιοχής και η βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων. Η δημιουργία χώρων πρασίνου μέσα στην πόλη είναι καθαρή επένδυση∙ και η χρήση τους ανήκει στα ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωμα στον «κοινό χώρο». Και ως τέτοιοι πρέπει να είναι προσβάσιμοι σε όλους, προσαρμοσμένοι και στις ανάγκες των ανθρώπων με αναπηρία. Οι αστικοί πράσινοι χώροι και τα πάρκα, εκτός του ότι έχουν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της βιοποικιλότητας στο περιβάλλον της πόλης, δίνουν ανάσα χαλάρωσης και ευκαιρίες συνεύρεσης των δημοτών. Η αλήθεια είναι ότι για πολλούς συμπολίτες μας αποτελούν τη μόνη δυνατότητα να έχουν μια ολιγόλεπτη πρόσβαση στον ήλιο και τον καθαρό αέρα, στοιχεία απαραίτητα για τη σωματική και ψυχική τους υγεία.
Κάποια στιγμή θα κλείσει ο κύκλος του COVID 19 και είναι σημαντικό η «επόμενη μέρα» να μας βρει ενεργούς και εφοδιασμένους με τα κατάλληλα συμπεράσματα και τις διαπιστώσεις, ώστε, πιο αποφασιστικά και με συλλογικό τρόπο, να διεκδικήσουμε έργα για την εξασφάλιση των κοινών πόρων, όπως το αστικό πράσινο, και των κατάλληλων χώρων αναψυχής. Έργα ανάπλασης και συντήρησης, με σταθερή ετήσια χρηματοδότηση, αλλά και δημιουργία νέων χώρων. Κοιτάζω το χάρτη της Λαμίας. Ελάχιστοι και μικροί πράσινοι χώροι. Κάποιοι από αυτούς εγκαταλειμμένοι∙ και δε βλέπουμε κάποιο προγραμματισμό. Φαίνεται, οι αρμόδιοι στο μυαλό τους έχουν μόνο έργα με μελέτες εργολαβικού χαρακτήρα για τσιμεντοπλατείες «δεξαμενές», όπως αυτά που φτιάχτηκαν στη δεκαετία του ¶90.
Η αλλαγή της εικόνας της Λαμίας ως πόλη τσιμεντούπολη θα μπορούσε να γίνει, αν παραχωρούνταν στην πόλη και στους κατοίκους της τα δύο στρατόπεδα. Αυτά τα στρατόπεδα εγκαταστάθηκαν, όταν η Λαμία ήταν μια κωμόπολη και ουσιαστικά τότε ήταν έξω από τον αστικό ιστό της. Τώρα είναι πια στην καρδιά της πόλης∙ και είναι καιρός να δοθούν ξανά σ¶ αυτή. Τα δύο Στρατόπεδα, «Τσαλτάκη» και «Αθανασίου Διάκου», πρέπει να αποτελέσουν πραγματικό πνεύμονα ζωής για τους κατοίκους της πόλης μας, που ασφυκτιά από το μπετόν, την άναρχη δόμηση, τα προβλήματα βιώσιμης κινητικότητας καθώς και την έλλειψη διεξόδων αναψυχής και άθλησης.
Η διεκδίκηση του «Τσαλτάκη» έχει μια ιστορία σχεδόν εξήντα χρόνων, με πολλά πάρε δώσε. Διαβάστε εδώ [https://www.mag24.gr/37913-2/] ένα ιστορικό κατατοπιστικό κείμενο του αείμνηστου Γιώργου Πολυκανδριώτη, που διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος και αντιδήμαρχος τη 10ετία του µ80. Από τότε συνεχίστηκαν κάποιες διεκδικήσεις, χωρίς διαρκή πίεση∙ και με αποτελέσματα κάτω από τις προσδοκίες, σε αντίθεση με άλλες πόλεις, που μπόρεσαν να τα πάρουν. Το ζήτημα αυτό πρέπει να έχει τη συναίνεση και συμπαράσταση του συνόλου των θεσμικών φορέων της πόλης και των δημοτών υπερασπίζοντας το δημοτικό χαρακτήρα των εκτάσεων, ώστε να καμφθεί οποιαδήποτε αρνητική απάντηση μικροπολιτικού ή γραφειοκρατικού χαρακτήρα. Κυρίως θέλει «σωστή ενημέρωση και κινητοποίηση του Λαού, μεθοδικότητα, επιμονή, σύνεση κι απόλυτη πίστη στη νίκη»( Γ.Π)
Μια σύγχρονη αντίληψη για την αειφορική βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης μπορεί και πρέπει να αλλάξει τις αρνητικές εικόνες του αστικού περιβάλλοντος και να βελτιώσει το ποσοστό του πρασίνου της Λαμίας∙ μια πόλη από τις πιο ζεστές και τις πιο θορυβώδεις της Ελλάδας. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για τη δημοτική αρχή!
Λαμία, Οκτώβρης 2020
Στέφανος Σταμέλλος
http://www.e-ecology.gr
https://www.facebook.com/stefanos.stamellos/
Σχετικά links:
https://docplayer.gr/12081965-Parko-anapsyhis-sto-horo-toy-stratopedoy-tsaltaki-sti-lamia.html
http://dspace.aua.gr/xmlui/bitstream/handle/10329/164/Kurodimos_I.pdf?sequence=3
https://www.kaliterilamia.gr/2019/05/blog-post_9343.html