ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ ΠΕΔΙΟ
Θέση της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς
με αφορμή τα σχέδια επέκτασης των εγκαταστάσεων των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα
Με αφορμή αναφορά – καταγγελία από τοπική πρωτοβουλία πολιτών που αφορά το
σχέδιο επέκτασης και τη διαδικασία αδειοδότησης των εγκαταστάσεων των ΕΛ.ΠΕ. στην Ελευσίνα, η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς δηλώνει την αντίθεσή της με την επέκταση υφιστάμενων και τη δημιουργία νέων βιομηχανικών εγκαταστάσεων υψηλής επικινδυνότητας στο Θριάσιο Πεδίο, για τους εξής λόγους:
• Το Θριάσιο Πεδίο είναι βιομηχανικά κορεσμένο
Εδώ και δεκαετίες, το Θριάσιο Πεδίο «φιλοξενεί» βαριά βιομηχανία (διυλιστήρια,
χαλυβουργίες, χημικές βιομηχανίες, τσιμεντοβιομηχανίες, ναυπηγεία, βιομηχανίες
πυρομαχικών και τροφίμων), ενώ ο κόλπος της Ελευσίνας, που αποτελεί τον αποδέκτη
των υδάτων της ευρύτερης λεκάνης απορροής δεν έχει μόνο οικονομική, αλλά και
οικολογική σημασία. Στην περιοχή λειτουργούν μερικές από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας, όπως: δύο διυλιστήρια πετρελαίου (ΕΛ.ΠΕΑΣΠ, ΕΛ.ΠΕΕΛ), δύο χαλυβουργεία (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ, ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ), δύο τσιμεντοβιομηχανίες (ΤΙΤΑΝ, ΧΑΛΥΨ), μια βιομηχανία πυρομαχικών (ΠΥΡΚΑΛ), δύο ναυπηγεία (Ελευσίνας,
Σκαραμαγκά), διαλυτήρια πλοίων, λιμάνι για εμπορικές χρήσεις, ράδα αναμονής και
εξυπηρέτησης πλοίων. Επίσης, υπάρχουν εγκαταστάσεις αποθήκευσης και διακίνησης
προϊόντων πετρελαίου, τρεις μονάδες αναγέννησης ορυκτελαίων, μία χαρτοβιομηχανία, πολλές χημικές βιομηχανίες, βιομηχανίες και βιοτεχνίες πλαστικών-ελαστικών, λατομεία και πολλές μικρότερες μονάδες. Συνολικά, στο Θριάσιο λειτουργούν περίπου 2.200 επαγγελματικές εγκαταστάσεις, ενώ στον ίδιο χώρο κατοικούν μόνιμα 104.719 πολίτες (απογραφή πληθυσμού του 2001).
Σ’ αυτή την περιοχή όμως, όπου έχει συγκεντρωθεί το 40% της βαριάς βιομηχανίας της χώρας μας, σήμερα σχεδιάζονται και εγκρίνονται νέες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, που θα επιβαρύνουν τις περιβαλλοντικές συνθήκες όχι μόνο του Θριασίου και κατ¶ επέκταση της γειτονικής Δυτικής Αθήνας (Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Περιστέρι, Πετρούπολη, Λιόσια, Φυλή, Κορυδαλλό κτλ), αλλά και ολόκληρου του Λεκανοπεδίου της Αττικής.
Συγκεκριμένα σχεδιάζονται:
1. Στο παραλιακό μέτωπο Ελευσίνας, προς την πλευρά της ΠΥΡΚΑΛ, η επέκταση και
ο εκσυγχρονισμός των ΕΛΠΕ Ελευσίνας (διυλιστήριο πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ).
2. Εγκατάσταση μονάδας ηλεκτροπαραγωγής 880 MW από φυσικό αέριο
(Χαλυβουργική Α.Ε.- ΔΕΗ).
3. Σε δασική περιοχή στη θέση Μελετάνι Μάνδρας σχεδιάζεται η δημιουργία χώρου
υποδοχής και επεξεργασίας τοξικών αποβλήτων.
4. Συνεχίζεται επίσης σήμερα στον ΧΥΤΑ Φυλής η περιβαλλοντική υποβάθμιση που
άρχισε εδώ και δεκαετίες στον ΧΥΤΑ Aνω Λιοσίων.
• Η επέκταση των ΕΛΠΕ επιφυλάσσει σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις
Το διυλιστήριο ΕΛΠΕ Ελευσίνας δεν χρειάζεται να επεκταθεί εδαφικά και παραγωγικά
για να σταματήσει να είναι ρυπογόνο. Αρκεί να χρησιμοποιεί καλύτερα καύσιμα, να
πραγματοποιηθούν επενδύσεις σε τεχνολογίες απορρύπανσης και να εφαρμοστούν οι
εγκεκριμένες Βέλτιστες Διαθέσιμες Τεχνικές (ΒΔΤ). Η προσαρμογή στις ΒΔΤ έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί από τον Οκτώβριο 2007, βάσει της Οδηγίας 96/61/ΕΚ για την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης. Σίγουρα λοιπόν η συμμόρφωση με
τις σύγχρονες απαιτήσεις και τεχνολογίες για τη μείωση της ρύπανσης δεν σχετίζεται με την επέκταση της παραγωγικής δραστηριότητας της επιχείρησης. Αντίθετα, οφείλουν τα ΕΛ.ΠΕ. να κάνουν τις απαραίτητες επενδύσεις, ώστε να πάψει το διυλιστήριο στην Ελευσίνα να ρυπαίνει το περιβάλλον.
Σχετικά με την παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας της ήδη υφιστάμενης εγκατάστασης έχει γνωμοδοτήσει και η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ) του ΥΠΕΧΩΔΕ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παράβασης αποτελεί η μη κάλυψη των καναλιών εισόδου των ελαιοδιαχωριστών με σκέπαστρα, πρακτική που ανήκει στις προτεινόμενες ΒΔΤ για τις εγκαταστάσεις διύλισης. ¶λλη διαπιστωμένη παράβαση αφορά τη μη πραγματοποίηση μετρήσεων CS2 (διθειάνθρακας) στην έξοδο της μονάδας Clauss και CO (μονοξείδιο του άνθρακα) και CS2 στην έξοδο του μετακαυστήρα, τη μη τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου συνεχών μετρήσεων στην καπνοδόχο μεγάλης εγκατάστασης καύσης και στη μονάδα ανάκτησης θείου, τη μη πραγματοποίηση με μετρήσεων θερμοκρασίας των επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων και την απουσία
άδειας επεξεργασίας επικίνδυνων αποβλήτων. Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει
προφανής ανάγκη βελτίωσης και του επιπέδου των επιθεωρήσεων που διενεργούνται
από την ΕΥΕΠ, καθώς πέραν της απλής διαπίστωσης της έλλειψης μετρήσεων από τα
ΕΛΠΕ, η υπηρεσία δεν προχώρησε σε δικές της μετρήσεις για να διαπιστώσει αν
πληρούνται τα όρια εκπομπών ρύπων ή όχι.
• Αναμένεται αθροιστική επιβάρυνση από τις νέες ρυπογόνες εγκαταστάσεις
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της σχεδιαζόμενης εγκατάστασης των ΕΛΠΕΕλ. δεν
πρέπει να αντιμετωπιστούν αποσπασματικά και ως άσχετες από την αθροιστική
επίπτωση που αναμένεται σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες σχεδιαζόμενες βαριές
εγκαταστάσεις. Συνεπώς, η εκ παραλλήλου χωροθέτηση της επέκτασης των ΕΛΠΕ στην
Ελευσίνα, με τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής στη Χαλυβουργική και των χώρο ταφής
τοξικών αποβλήτων στη Μάνδρα εκτιμάται ότι θα επιτείνουν την ήδη βαριά
υποβαθμισμένη περιβαλλοντική κατάσταση του Θριασίου.
Η σχεδιαζόμενη κατασκευή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής (ΔΕΗ-ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ΑΕ),
συνολικής ισχύος 880 Μεγαβάτ, που θα λειτουργεί με φυσικό αέριο θα επιβαρύνει
επίσης σε μεγάλο βαθμό το ήδη βεβαρημένο Θριάσιο αλλά και γενικότερα το
Λεκανοπέδιο της Αττικής. Με βάση τα στοιχεία της εταιρείας, θα καίγονται 900 εκ. κυβικά μέτρα φυσικό αέριο ετησίως, τα οποία θα απελευθερώνουν 4,5 εκ. κυβικά μέτρα καυσαερίων την ώρα πάνω από το Θριάσιο, ποσότητα 2,5 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των 27 καπνοδόχων και των δύο διυλιστηρίων της περιοχής. Ειδικά τα οξείδια του αζώτου (2.000 τόνοι ετησίως) θα οδηγήσουν σε υπέρβαση των ορίων τόσο των οξειδίων αυτών, όσο και του όζοντος στο Θριάσιο και στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας. Η ατμοσφαιρική αυτή ρύπανση ισοδυναμεί με την προκαλούμενη κυκλοφορία 1,8 εκατ. οχημάτων ημερησίως με διαδρομή 20 χλμ. το καθένα.
Έρευνες «έδειξαν» ότι σε περίπτωση που λειτουργήσει η μονάδα, η ήδη επιβαρημένη
περιοχή θα κατακλυστεί από ρύπους εξαιρετικά επικίνδυνους για την υγεία. Οι δυτικές περιοχές του Πειραιά και της Αθήνας κινδυνεύουν από το «μεγα-νέφος» που
προβλέπεται ότι θα προκαλέσει η λειτουργία του νέου εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής
στο εργοστάσιο της Χαλυβουργικής.
Στο Μελετάνι Μάνδρας, η εταιρεία Mandreco σχεδιάζει την εγκατάσταση του πρώτου
Χώρου Υγειονομικής Ταφής Επικινδύνων Αποβλήτων (ΧΥΤEA) στη χώρα μας. Σ¶ ένα
εξαντλημένο μεταλλείο σχεδιάζεται ένα έργο πραγματικά απαραίτητο για την Ελλάδα, το οποίο όμως θα καταλάβει 900 στρέμματα δασικής έκτασης, ένα μοναδικό πνεύμονα
πρασίνου στο Θριάσιο. Ο ΧΥΤΕΑ θα υποδέχεται τους 100.000 τόνους βιομηχανικών
αποβλήτων από τις δύο χαλυβουργίες που βρίσκονται στο Θριάσιο, καθώς και
επικίνδυνα απόβλητα από άλλες βιομηχανίες της χώρας. Οι επιπτώσεις, ειδικά στην
περίπτωση κακοτεχνιών κατά τη φάση κατασκευής και λειτουργίας, δεν περιορίζονται
στην απώλεια ενός από τους ακριβοθώρητους πλέον πράσινους πνεύμονες του
πολύπαθου Θριασίου, αλλά και από την περαιτέρω μη αναστρέψιμη υποβάθμιση της
ποιότητας των εδαφών και των υπόγειων υδροφορέων.
• Στο Θριάσιο, κάθε βιομηχανική επέκταση αυξάνει τον κίνδυνο μεγάλου
ατυχήματος
Οποιαδήποτε επέκταση βιομηχανίας ή δημιουργία νέα βιομηχανικής εγκατάστασης στην
περιοχή αυξάνει συνολικά τον κίνδυνο μεγάλου ατυχήματος. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν πρόκειται για μια εγκατάσταση σύνθετη και πολύπλοκη όπως οι προτεινόμενη επέκταση του διυλιστηρίου. Η αύξηση της πολυπλοκότητας οποιασδήποτε βιομηχανικής εγκατάστασης, αυξάνει και τις πιθανότητες ανθρώπινου λάθους ή μηχανικής βλάβης, αυξάνοντας ταυτόχρονα την πιθανότητα ατυχήματος.
Στην περίπτωση της επέκτασης των διυλιστηρίων της Ελευσίνας, ο κίνδυνος ατυχήματος που ελλοχεύει εστιάζεται στις αυξημένες πιθανότητες λάθους ή μηχανικής βλάβης, που μπορούν να προκαλέσουν ανάφλεξη στις δεξαμενές καυσίμων που ήδη λειτουργούν στις σημερινές εγκαταστάσεις.
Φαινόμενο ντόμινο από ένα ατύχημα στο συγκρότημα υδρογονοδιάσπασης θα μπορού
σε να προκληθεί και από θραύσματα που θα εκσφενδονιστούν προς την κατεύθυνση
των δεξαμενών καυσίμου. Έτσι λοιπόν, στην περίπτωση έναρξης μιας διαδικασίας πολλαπλασιαστικών φαινομένων, μία ή περισσότερες δεξαμενές καυσίμων θα μπορούσαν
να πάρουν φωτιά και με τη σειρά τους να προκαλέσουν επιπτώσεις σε άλλες μονάδες
του διυλιστηρίου. Σε περίπτωση ανάφλεξης δεξαμενών καυσίμων, μπορεί να έχουμε εκτίναξη θραυσμάτων ακόμη και σε ακτίνα εκατοντάδων μέτρων. Στο δυσμενές σενάριο
ατυχήματος στις εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ, όπως π.χ. ένα μείζον περιστατικό στις δεξαμενές LPG ενδέχεται να προκαλέσει και ανάφλεξη των κοντινών σ’ αυτές δεξαμενών καυσίμων.
Η σχεδιαζόμενη επέκταση των ΕΛΠΕ Ελευσίνας θα καταλάβει υπερτετραπλάσιο χώρο
από τον χώρο που καταλαμβάνουν οι υφιστάμενες παραγωγικές μονάδες. Οι νέες
μονάδες θα καταλάβουν έκταση 140 στρεμμάτων, πέραν της σημερινής εγκατάστασης
των περίπου 1.500 στρεμμάτων. Με την επέκταση αυτή, οι εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ θα
πλησιάσουν ακόμα περισσότερο το Πυριτιδοποιείο – Καλυκοποιείο (ΠΥΡΚΑΛ),
καταλαμβάνοντας σήμερα αδόμητη έκταση που λειτουργεί ως απόσταση ασφαλείας
μεταξύ τους. Αν πραγματοποιηθεί η επέκταση, οι παραγωγικές μονάδες του
διυλιστηρίου θα έρθουν πιο κοντά στην Ελευσίνα και τις εργατικές κατοικίες της Μάνδρας και φυσικά στην ΠΥΡΚΑΛ, με φυσικό αποτέλεσμα να αυξηθεί η επικινδυνότητα. To ίδιο ισχύει και για τη σχεδιαζόμενη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής στη Χαλυβουργική.
Στο Θριάσιο και στα διοικητικά όρια των Δήμων Ελευσίνας, Ασπροπύργου, Μάνδρας και Μαγούλας, εδρεύουν πολλές βιομηχανικές εγκαταστάσεις αυξημένης επικινδυνότητας 17 βιομηχανικές μονάδες) που υπάγονται στην αναθεωρημένη οδηγία SEVESO II
«Καθορισμός μέτρων και όρων για την αντιμετώπιση κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης
έκτασης σε εγκαταστάσεις ή μονάδες, λόγω της ύπαρξης επικίνδυνων ουσιών» και οι
οποίες εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους, ιδίως στην περίπτωση μεγάλου βιομηχανικού
ατυχήματος.
Θυμίζουμε ότι την περιοχή επιβαρύνει μια θλιβερή προϊστορία ατυχημάτων, όπως αυτό στην ΠΕΤΡΟΛΑ το 1992 (14 νεκροί εργάτες και 17 τραυματίες) και στην ΠΥΡΚΑΛ το 1995 (3 νεκροί και 13 τραυματίες). Παράλληλα, η ρύπανση της θαλάσσιας περιοχής και του υδροφόρου ορίζοντα χρονολογείται από το 1974 λόγω διαρροής πετρελαίου από τις δεξαμενές της πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ. Ο κίνδυνος ανάφλεξης της περιοχής φαντάζει όμως ακόμη πιο άμεσος, αφού, σύμφωνα με καταγγελίες, ακόμη και σήμερα υπάρχει διαρροή πετρελαιοειδών από το συγκεκριμένο διυλιστήριο προς τον θαλάσσιο χώρο και το υπέδαφος της ιδιοκτησίας της ΠΥΡΚΑΛ.
• Αναμένεται επιβάρυνση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο λεκανοπέδιο
Όπως καταδεικνύεται σαφώς από τις μετρήσεις του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Δήμων
και Κοινοτήτων Θριασίου, οι υπερβάσεις των ορίων ρύπων (μικροσωματιδίων και
όζοντος) είναι καθημερινότητα για την περιοχή. Ενδεικτικά, μέσα στο 2007, οι ημέρες υπέρβασης των ορίων για τα μικροσωματίδια έφθασαν τις 257 στην παραλία
Ασπροπύργου και τις 181 στις εργατικές κατοικίες Μάνδρας. Ενδεικτική της επιβάρυνσης της περιοχής είναι η σύγκριση των συγκεντρώσεων στο Θριάσιο με άλλες περιοχές του λεκανοπεδίου, από την οποία προκύπτει σαφώς ότι η περιοχή φιλοξενεί μόνιμες πηγές ρύπων που εκδηλώνονται καθ¶ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Με δεδομένο ότι τα ΕΛΠΕ Ελευσίνας ευθύνονται κατά «λιγότερο από 50%» για τη ρύπανση της Ελευσίνας (όπως προκύπτει από την ίδια τη ΜΠΕ του σχεδίου επέκτασης), ο οποιοσδήποτε, ούτως ή άλλως αμφισβητήσιμος ισχυρισμός για μείωση των εκπομπών των οξειδίων του αζώτου κατά 12% (ρύπος ιδιαίτερα σημαντικός για το φωτοχημικό νέφος της Αττικής) είναι άνευ σημασίας, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς το σύνολο της επιβάρυνσης που αναμένεται από όλες τις νέες εγκαταστάσεις. Το διυλιστήριο όφειλε να έχει ήδη προχωρήσει σε μείωση των εκπομπών του υφιστάμενου λειτουργικού σχήματος με την εφαρμογή Βέλτιστων Διαθέσιμων Τεχνικών, όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία, και όχι να παρουσιάζει τη χρήση τους ως κάτι καινοτόμο, στο πλαίσιο μάλιστα μιας εκτεταμένης επέκτασης. Μεγάλη πρόσθετη επιβάρυνση αναμένεται επίσης από τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής ΔΕΗ-Χαλυβουργικής, λόγω των υψηλών εκπομπών οξειδίων του αζώτου. Τέλος, η αύξηση της ενεργειακής κατανάλωσης από την επέκταση των ΕΛΠΕ Ελευσίνας θα οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2)βασικού αερίου του θερμοκηπίου.
Το Θριάσιο πρέπει να έχει μέλλον!
Το σχέδιο επέκτασης των διυλιστηρίων ΕΛΠΕ Ελευσίνας (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ), η εγκατάσταση μονάδας ηλεκτροπαραγωγής στη Χαλυβουργική, καθώς και όλα τα άλλα
έργα, αποσκοπούν στην κάλυψη αναγκών της αγοράς και προφανώς όχι στη βελτίωση
της ποιότητας ζωής και στην προστασία του ήδη εξαιρετικά υποβαθμισμένου
περιβάλλοντος του Θριασίου.
Οι βεβαρημένες από ανθρωπογενείς δραστηριότητες κατοικημένες περιοχές, όπως το
Θριάσιο, δεν θα πρέπει πλέον να αντιμετωπίζονται στην πράξη ως προτιμησιακοί χώροι περαιτέρω συγκέντρωσης οχλουσών και ρυπογόνων δραστηριοτήτων. Αντίθετα, το
στοιχείο αυτό πρέπει να αποτελεί δυσμενή για τη χωροθέτηση παράγοντα και σε ειδικές περιπτώσεις απαγορευτικό. Οι βαριές, ρυπαίνουσες και επικίνδυνες για μεγάλο ατύχημα βιομηχανικές εγκαταστάσεις θα έπρεπε να χωροθετούνται εντός σωστά διαχειριζόμενων βιομηχανικών περιοχών και σε απόσταση ασφαλείας από ήδη κατοικημένες περιοχές.
Αυτές οι βασικές αρχές προστασίας της ανθρώπινης ζωής και της ποιότητας του
περιβάλλοντος δυστυχώς δεν τηρούνται στην περίπτωση του Θριασίου, όπου σε
απόσταση αναπνοής από παλαιόθεν κατοικημένες περιοχές δημιουργούνται βιομηχανίες
υψηλής περιβαλλοντικής επικινδυνότητας.
H αξία της ζωής και του περιβάλλοντος στο Θριάσιο είναι ισότιμη με αυτή σε κάθε άλλη γωνιά της Ελλάδας. Το ίδιο ισχύει και για το δικαίωμα σε ένα υγιές και ισορροπημένο περιβάλλον, και στην αειφόρο χρήση του εδάφους, του αέρα και των υδάτων. Κανείς κάτοικος της χώρας, στο Θριάσιο ή αλλού, δεν πρέπει να επωμίζεται επιλεκτικά το βάρος των περιβαλλοντικών ασθενειών, της τοξικής ρύπανσης στη θάλασσα, στον αέρα και στο έδαφος, της έλλειψης σχεδιασμού, ενημέρωσης και συμμετοχής, των ανεπιτήρητων βιομηχανικών δραστηριοτήτων, του κινδύνου μεγάλων βιομηχανικών ατυχημάτων, της κακής περίθαλψης, της έλλειψης επιδημιολογικών μελετών, της ελλιπούς εφαρμογής του νόμου. Κανείς κάτοικος της χώρας δεν πρέπει να τίθεται προ του διλήμματος μεταξύ ανεργίας και επικίνδυνων συνθηκών περιβάλλοντος και ασφάλειας στους χώρους εργασίας και διαβίωσης. Είναι επίσης καιρός να αναγνωριστεί η ανυπολόγιστη οικονομική διάσταση της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, καθώς το κόστος της δεν περιορίζεται στην απορρύπανση, αλλά περιλαμβάνει την ασφάλεια και υγεία των κατοίκων της περιοχής και ευρύτερα του λεκανοπεδίου, την απώλεια ζωτικής σημασίας φυσικών πόρων και την υπονόμευση σημαντικών ευκαιριών για περιβαλλοντικά εναρμονισμένη οικονομική ανάπτυξη. Είναι καιρός ο μελλοντικός σχεδιασμός, αντί να αναγνωρίζει και να επικυρώνει νομικά την περιβαλλοντική υποβάθμιση, να μεριμνήσει για την αντιστροφή της.
Το Θριάσιο παλεύει με τη ρύπανση και την υποβάθμιση, διεκδικώντας την προώθηση
όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων που θα διασφαλίζουν μια περιβαλλοντικά
ισορροπημένη πρόοδο της περιοχής προς όφελος των κατοίκων της. Οποιοσδήποτε
σχεδιασμός για το Θριάσιο Πεδίο θα πρέπει απαραιτήτως να υπογραμμίζεται από τις
εξής κατευθύνσεις:
– Αμεση αναστολή των διαδικασιών επέκτασης υφιστάμενων και κατασκευής
οποιωνδήποτε νέων βιομηχανικών εγκαταστάσεων υψηλής περιβαλλοντικής
επικινδυνότητας. Ούτως ή άλλως, η εδώ και δεκαετίες εκ των πραγμάτων
χωροθέτηση βιομηχανικής περιοχής υψηλής επικινδυνότητας δίπλα σε κατοικημένες
περιοχές, χωρίς κανένα σχεδιασμό και ρυθμίσεις για την ασφάλεια και προστασία
του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, ήταν ένα σφάλμα. Ένα σφάλμα που,
έστω και τώρα, πρέπει να διορθωθεί.
– Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός ολόκληρης της περιοχής, μέσα από
συμμετοχικές διαδικασίες.
– Αυστηρός και συνεχής έλεγχος για την τήρηση σαφών και μετρήσιμων
περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας όλων των υφιστάμενων βιομηχανικών
εγκαταστάσεων. Απαραίτητη είναι η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων όλων των
ελέγχων στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις του Θριασίου, ώστε η κοινωνία των
πολιτών να λειτουργήσει ως άτυπος «ελεγκτής» των περιβαλλοντικών επιδόσεών
τους.
– ¶μεση προτεραιότητα για τον σχεδιασμό προγράμματος απορρύπανσης και
αποκατάστασης των ρυπασμένων εδαφών και φυσικών πόρων, με χρηματοδότηση
από τις βιομηχανίες του Θριασίου, στη βάση της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» και
από το Ελληνικό Δημόσιο που βαρύνεται με συνυπαιτιότητα για την ανεξέλεγκτη
υποβάθμιση του Θριασίου.
– Σχεδιασμός και δημιουργία κοινόχρηστων χώρων πρασίνου και αναψυχής και
ανάπλαση ικανών τμημάτων του παραλιακού μετώπου, με κρατική ευθύνη, ως
αντιστάθμισμα για την επί δεκαετίες φιλοξενία της βιομηχανικής καρδιάς της Ελλάδας.
30 Ιουλίου 2008
Υπεύθυνοι επικοινωνίας
– Βαγγέλης Τερζής, Ερευνητής Περιβαλλοντικής Πολιτικής, e.terzis@wwf.gr
– Θεοδότα Νάντσου, Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Πολιτικής, tnantsou@wwf.gr
WWF Ελλάς
Φιλελλήνων 26
105 58 Αθήνα
Τηλ: 210 3314893
Φαξ: 210 3247578
http://www.wwf.gr
http://politics.wwf.gr