Να απορριφτεί το νομοσχέδιο περί ηλεκτρονικών επικ

Να αποσυρθεί ή να καταψηφιστεί το νομοσχέδιο «Περί Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών», ζητά η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ κατά της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, γιατί «στη φιλοσοφία του, στη δομή του, τους στόχους του και τις επιλογές του είναι απαράδεκτο και ευνοεί μόνον τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας».
Αυτό τόνισαν σήμερα οι φορείς που συμμετέχουν στη Συντονιστική Επιτροπή σε συνέντευξη Τύπου στην αίθουσα συσκέψεων του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Στη συνέντευξη Τύπου, μεταξύ άλλων, συμμετείχαν:
· Σίμος Δανιηλίδης, δήμαρχος Συκεών
· Χριστόδουλος Οικονομίδης, δήμαρχος Καλαμαριάς
· Θάνασης Μήτσιου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων
· Μιχάλης Τρεμόπουλος, νομικός, νομαρχιακός σύμβουλος
· Γιώργος Λασθιωτάκης, δικηγόρος

Οι ομιλητές χαρακτήρισαν ως απαράδεκτο και παραπλανητικό και στη νέα του μορφή το νομοσχέδιο για τις τηλεπικοινωνίες, που περιλαμβάνει και διατάξεις που αφορούν και κεραίες κινητής τηλεφωνίας και το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή και συζητήθηκε σήμερα στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή. Κατήγγειλαν μάλιστα ότι αύριο θα γίνει ακρόαση φορέων, χωρίς να έχουν κληθεί παρά μόνο η ΕΕΤΤ, ο «Δημόκριτος», η ΕΡΤ κτλ, δηλαδή χωρίς να συμμετέχουν και ανεξάρτητοι επιστήμονες και βέβαια οι οργανωμένες επιτροπές πολιτών.
Δήλωσαν, επιπλέον, ότι το νομοσχέδιο, αν ψηφιστεί ως έχει, θα καταπέσει σίγουρα δικαστικά, όπου και θα προσφύγουν οι επιτροπές πολιτών. Κι αυτό, γιατί το νομοσχέδιο δεν μεριμνά για την προστασία της υγείας των πολιτών αλλά επιδιώκει να δώσει συμφέρουσες λύσεις για τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας στα ανακύψαντα προβλήματα από τις διογκούμενες διαμαρτυρίες, τις διεργασίες στα θεσμικά όργανα των τοπικών κοινωνιών και τις σημαντικές (αλλά αρνητικές για τις εταιρείες) δικαστικές αποφάσεις, προσπαθώντας ταυτόχρονα να παραπλανήσει και να εφησυχάσει την κοινή γνώμη.
Δυστυχώς, οι εμπνευστές του νομοσχεδίου δεν έλαβαν υπόψη τους την αγωνία της κοινωνίας για την ασφαλή λειτουργία των κεραιών λόγω της εκπομπής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας απ’ αυτές. Η επικινδυνότητα που πηγάζει από τη χρήση ασύρματων μέσων επικοινωνίας για την ανθρώπινη υγεία δεν βάρυνε στη σκέψη τους, ούτε η προστασία του συλλογικού συμφέροντος αλλά η εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Υπήρξε βέβαια και ένα διάστημα λίγων ημερών, που δόθηκε δυνατότητα για «δημόσια διαβούλευση», όπως είναι υποχρεωμένη η χώρα με βάση τις ευρωπαϊκές οδηγίες και η Συντονιστική Επιτροπή κατά της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας κατέθεσε τις προτάσεις της, ελπίζοντας να παρθούν υπόψη οι επισημάνσεις της, όπως και άλλων φορέων πανελλαδικά, με την κριτική των οποίων συντονίζεται. Αυτές όμως πάρθηκαν υπόψη μόνο προσχηματικά και τελικά κατατέθηκε την περασμένη βδομάδα στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που αγνοεί ακόμη και τις θέσεις των υπουργείων Υγείας και Παιδείας.
Δυστυχώς το νέο νομοσχέδιο, από την εισηγητική του κιόλας έκθεση σηματοδοτεί το πνεύμα που το διέπει. Αναφέρει σχετικά ότι «Η κινητή τηλεφωνία (…) συναντά αντιδράσεις, που προδίδουν τεχνοφοβία, και οφείλονται σε έλλειψη έγκαιρης, έγκυρης και πλήρους ενημέρωσης του κοινού, καθώς και άγνοια, αλλιώς παραγνώριση των όσων συμβαίνουν στο εξωτερικό». Από τις δηλώσεις μάλιστα του αρμόδιου υφυπουργού κ. Αν Νεράντζη, διαφαίνεται πλήρης υποτίμηση κάθε διαφορετικής επιστημονικής προσέγγισης των επιπτώσεων της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.

Συγκεκριμένα, η κριτική μας:

Το νομοσχέδιο αποτελείται από 69 άρθρα, που ρυθμίζουν θέματα τηλεπικοινωνιών, η κριτική όμως εστιάζεται στα άρθρα 30 και 31. Το άρθρο 30 αφορά τη «συνεγκατάσταση» και το άρθρο 31, με τίτλο «Ρυθμίσεις σχετικά με την εγκατάσταση κεραιών», παράγραφοι 1 έως 22, αφορά την εγκατάσταση και λειτουργία επίγειων κεραιών.

1) Το νομοσχέδιο δηλώνει πως λαμβάνει υπόψη του (κάτι που δεν έκανε τον Μάιο) τη διεθνώς αναγνωρισμένη αρχή της προφύλαξης, η οποία κατοχυρώνεται και στο ευρωπαϊκό δίκαιο και στο ελληνικό. Αυτό γίνεται όμως προσχηματικά, γιατί αγνοεί τις θέσεις των ανεξάρτητων από τις εταιρίες επιστημόνων.
Η αρχή της προφύλαξης βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με το άρθρο 24 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Στο πλαίσιο αυτό, η αρχή της προφύλαξης απαιτεί τη ρυθμιστική παρέμβαση του νομοθέτη με την υποχρέωση λήψης θετικών -ως επί το πλείστον- μέτρων, προκειμένου να αποτραπούν βλαβερές ή/ και μη αναστρέψιμες συνέπειες σε βάρος του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας, ακόμη και στην περίπτωση που ο κίνδυνος είναι ενδεχόμενος. Η επιστημονική αβεβαιότητα σχετικά με τους πιθανολογούμενους κινδύνους από τις εν λόγω ακτινοβολίες δημιουργεί τεκμήριο υπέρ της υγείας και του περιβάλλοντος.
Στο σχέδιο νόμου όμως θεσπίζονται «όρια επιτρεπόμενης έκθεσης» για την «ασφαλή έκθεση του πληθυσμού» στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία με βάση μόνον τις θερμικές επιδράσεις, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αθερμικές επιπτώσεις. Όμως είναι σήμερα αποδεδειγμένο ότι η πλειονότητα των βιολογικών επιδράσεων από τα ΗΜΠ της τεχνολογίας στις συνήθεις τιμές έντασης που δέχεται ο μέσος άνθρωπος, είναι μη-θερμικά φαινόμενα, δεν συνοδεύονται δηλαδή από αύξηση θερμοκρασίας του εκτιθέμενου οργανισμού.
Επομένως, τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας του νόμου, αφού έρχεται ουσιαστικά σε σύγκρουση με την αρχή της προφύλαξης (αειφορίας) του Συντάγματος.

2) Σε περίπτωση εγκατάστασης κατασκευής κεραίας σε απόσταση 300 μέτρων από την περίμετρο κτιριακών εγκαταστάσεων βρεφονηπιακών σταθμών, σχολείων, γηροκομείων και νοσοκομείων, τα όρια έκθεσης του κοινού απαγορεύεται (στην αρχική εκδοχή του νομοσχεδίου, παρ. 10) να υπερβαίνουν το 60% των τιμών, που καθορίζονται στα άρθρα 2-4 της ΚΥΑ 53571/3839/06.09.2000 ή στην εκάστοτε ισχύουσα αντίστοιχη κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης, ΠΕΧΩΔΕ, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Στην πραγματικότητα το να υιοθετηθεί το 70% του ευρωπαϊκού ορίου δεν έχει καμιά πρακτική αξία, σύμφωνα και με υπολογισμούς του αν. καθηγητή Θωμά Ξένου. Πράγματι, το όριο του ευρωπαϊκού προτύπου ΕΝ 50166/2 για GSM900 είναι 4,5 W/m2. Το 60% αυτού είναι 0,60χ4,5 =2,7 W/m2, που για ισχύ εκπομπής 15W και κεραία κέρδους 15 dB (συνήθεις τιμές πράξεως) αντιστοιχεί σε απόσταση 3,75 m από την κεραία. Εφόσον το 60% αναφέρεται στο ελληνικό πρότυπο, που ελαττώνει το όριο στο 80%, δηλ 2,16 W/m2, η απόσταση αυξάνει στα 4,14 m. Επομένως, η απόσταση ασφαλείας από την κεραία, αυξάνεται κατά 39 εκατοστά!!!
Προφανώς δεν αλλάζει τίποτε, αντίθετα μάλλον προσπαθούν να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη.
Για να αλλάξει η κατάσταση θα πρέπει να γίνουν παραδεκτές σε επίπεδο προτύπου πλέον οι μη θερμογόνες επιδράσεις των ραδιοκυμάτων. Εφόσον γίνει αυτό, τότε δεν αναφερόμαστε σε όρια της τάξεως των 4,5 W/m2 αλλά σε 0,01 W/m2 ή σε 0,001 W/m2. Τα πρώτα ισχύουν ήδη στη Γαλλία (Παρίσι) ενώ τα δεύτερα είναι η πρόταση των ειδικών MUM (memorandum of understanding) του συνεδρίου ειδικών απ’ όλον τον κόσμο στο Salzburg το 2000.
Tα «όρια ασφαλείας» υπολείπονται λοιπόν κατά πολύ από πολλά ευρωπαϊκά. Χάνεται έτσι μια ακόμη ευκαιρία να μειωθούν και αντίστοιχα να μειωθεί η εκπεμπόμενη ακτινοβολία που δεχόμαστε από τις κεραίες βάσης. Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, λαμβάνοντας υπόψη την υπό εξέλιξη έρευνα και τις επιδημιολογικές μελέτες, μειώνουν συνεχώς τα όρια επικινδυνότητας, με σκοπό την πρόληψη βλαπτικών επιπτώσεων και την προστασία της δημόσιας υγείας. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι το όριο της πολιτείας του Salzburg στην Αυστρία είναι 3.600 φορές μικρότερο απ’ αυτό που ισχύει στην Ελλάδα και ήδη εκκρεμεί πρόταση να κατέβει άλλες 100 φορές πιο κάτω!
Επιπλέον, δεν λαμβάνεται καμία ουσιαστική μέριμνα για ασφαλείς αποστάσεις από τη βάση της όποιας κεραίας.
Επίσης καμία μέριμνα για τις κεραίες που εκπέμπουν από στέγες σπιτιών, δώματα και πολλές φορές βρίσκονται μόλις μερικά μέτρα από κατοικίες όπου κατοικούν παιδιά, ηλικιωμένοι, άρρωστοι κλπ ενώ υποκριτικά λαμβάνονται δήθεν μέτρα για κεραίες, απαγορεύοντας την τοποθέτησή τους, πάνω σε νοσοκομεία, γηροκομεία, σχολεία και βρεφονηπιακούς σταθμούς και μάλιστα αναφερόμενοι οι συγκεκριμένοι χώροι περιοριστικά (άρθρο 31 παρ. 20). Σαν να μην υπάρχουν άλλοι χώροι που να συγκεντρώνονται συχνά οι άνθρωποι, αθλητικές εγκαταστάσεις, εκκλησίες, μουσεία κ.α. Αν όμως τίθεται θέμα προστασίας ορισμένων χώρων λόγω της ακτινοβολίας, όπως ομολογεί το νομοσχέδιο με την ειδική ρύθμιση του, σημαίνει ότι υπάρχει έντονη επικινδυνότητα για την υγεία όλων μας ως εκ τούτου θα πρέπει να προστατευόμαστε από την ακτινοβολία όχι μόνο στους προαναφερόμενους χώρους αλλά παντού.

3) Θετικό στοιχείο ο ετήσιος αυτεπάγγελτος έλεγχος εκπομπής (δειγματοληπτικά) της ακτινοβολίας από την ΕΕΑΕ -Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, καθώς και ο έλεγχος μετά από αίτηση οποιουδήποτε ενδιαφερομένου. Όμως όπως διατυπώνεται (για κάθε κεραία), είναι ουσιαστικά ατελέσφορος, λαμβάνοντας αφενός υπόψη τα πολύ ψηλά όρια που έχουν θεσπισθεί και αφετέρου ότι θα πρέπει να γίνεται συνολική μέτρηση της ακτινοβολίας από όλες τις πηγές εκπομπής (κεραίες, υποσταθμούς ηλεκτρικής ενέργειας, καλώδια υψηλής τάσης κλπ) και όχι μεμονωμένα κατά κεραία, δεδομένου ότι η ακτινοβολία είναι αθροιστική.

4) Ανισότητα ενώπιον του νόμου
Υπάρχει μια ιδιότυπη εύνοια υπέρ των ιδιοκτητών κεραιών, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και άνιση αντιμετώπιση του νομοθέτη έναντι των διοικούμενων:
α)) όταν δεν απαιτείται πολεοδομική άδεια για τις εγκαταστάσεις υποστήριξης κατασκευής κεραιών (οικίσκοι, φωτοβολταϊκά στοιχεία κλπ) ενώ οποιαδήποτε ιδιωτική κατασκευή (παλαιότερα και η τοποθέτηση κλιματιστικού) απαιτεί άδεια (άρθρο 31 παρ. 14),
β) όταν δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του ΠΔ/267/98 περί αυθαιρέτων κατασκευών (άρθρο 31 παρ. 16),
γ) όταν παρατείνεται επί δωδεκάμηνο η υποβολή περιβαλλοντικής μελέτης με δυνατότητα παράτασης με ΥΑ, αναιρώντας την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ, υπ’ αρ.1264/2005, που καθιστούσε όλες τις κεραίες χωρίς περιβαλλοντική μελέτη παράνομες (άρθρο 31 παρ. 18),
δ) όταν οι διαδικασίες εγκατάστασης και λειτουργίας επιταχύνονται και διευκολύνονται εντυπωσιακά υπέρ των εταιριών. Οι υπηρεσίες, ακόμη και ανώτατα δικαστήρια (ΣτΕ), υποχρεούνται να «τρέξουν» σε πρωτόγνωρους ρυθμούς για «χάρη» των ιδιοκτητών των κεραιών (άρθρο 31 παρ. 16).

5) Στην παρ. 14 αναφέρει ότι επιτρέπεται τοποθέτηση εγκαταστάσεων φωτοβολταϊκών συστημάτων ισχύος μέχρι 20 KW και μάλιστα χωρίς έκδοση οικοδομικής άδειας. Τα 20 KW είναι ένα ιδιαίτερα γενναιόδωρο νούμερο για μια εταιρεία, αφού μπορεί πια σε μια ταράτσα να καλύψει πολύ περισσότερους από έναν πομπούς. Εξάλλου, αν διαβάσουμε προσεκτικά το ΣΝ, αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός του, δηλ. η Ομαδοποίηση των κεραιών.

6) Έλλειψη εκτελεστότητας στην εφαρμογή του Νόμου
Το βασικό χαρακτηριστικό του υφισταμένου νομοθετικού πλαισίου είναι η μη εφαρμογή του, όταν παραβιάζεται. Και αυτό επαναλαμβάνεται από το νομοσχέδιο.
Αν μία κεραία κινητής τηλεφωνίας λειτουργεί παράνομα, είτε χωρίς άδεια, είτε έχει ανακληθεί από την ΕΕΤΤ, είτε υπάρχει δικαστική απόφαση ποιος και με ποια διαδικασία την αποξηλώνει, όταν δεν το πράττει η παρανομούσα εταιρία;
Προτείνουμε ότι αν εντός 10 ημερών από την αποδεδειγμένη γνώση της κατόχου εταιρίας για το αμετάκλητα (και σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με τα δικονομικά δεδομένα) παράνομο της λειτουργίας μιας κεραίας κινητής τηλεφωνίας, αυτή δεν πράξει τις απαιτούμενες ενέργειες για την απόσυρσή της, το δικαίωμα αυτό να παρέχεται στον αρμόδιο διοικητικά Δήμο, που μπορεί να αποξηλώσει την κεραία εντός 5 ημερών με σχετική ενημέρωση της ιδιοκτήτριας εταιρίας. Σε περίπτωση τεχνικής αδυναμίας της (όποιας θεσμοθετηθεί τελικά) Διοικητικής Αρχής, το ίδιο δικαίωμα να παρέχεται στον ιδιώτη που έχει έννομο συμφέρον, εξόδοις της ιδιοκτήτριας εταιρίας με αντίστοιχη (βεβαία και έγγραφη) ενημέρωση της ιδιοκτήτριας εταιρίας.

7) Όσον αφορά τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.), που έγινε υποχρεωτική (με την, με αριθμό 1264/2005, απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ) για την εγκατάσταση οποιασδήποτε κεραίας, δυστυχώς ο μόνος αρμόδιος φορέας για να προσδιορίσει το περιεχόμενο και τη διαδικασία εκπόνησής της φέρεται αποκλειστικά το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε ενώ θα έπρεπε να συμμετέχει και το Υπουργείο Υγείας ως πλέον αρμόδιο για τις συνέπειες στην υγεία των πολιτών.
Ενώ όμως το νομοσχέδιο αποδέχεται το προαπαιτούμενο της Μ.Π.Ε., η προβλεπόμενη διαδικασία την καθιστά άνευ αντικειμένου, εκφυλίζοντάς την σε μια τυπική νομική προϋπόθεση, γιατί:
– Γίνεται αντικατάσταση και μετακύλιση των αρμοδιοτήτων του εκλεγμένου και ελεγχόμενου (τουλάχιστον κατά τις εκλογές) από τους πολίτες κάθε περιοχής Νομάρχη με τον διορισμένο και ελεγχόμενο από την εκάστοτε κυβέρνηση Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας.
– Αυτό συνδυάζεται με την απαίτηση της σύμφωνης γνώμης της ΕΕΑΕ, που, με βάση τη μέχρι τώρα πρακτική της, θα είναι σχεδόν πάντα θετική.
– Η εκδίκαση αίτησης ακύρωσης της απόφασης για Μ.Π.Ε. σε τόσο σύντομες διαδικασίες ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου καθιστά από ανέφικτη ή ελλιπή την αποδεικτική διαδικασία, αφού ο προσβάλλων πολίτης χρειάζεται μεγαλύτερο χρόνο για τη συγκέντρωση των απαιτουμένων προς απόδειξη εγγράφων από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Οι συντομότατες προθεσμίες που ορίζονται για τις εγκρίσεις της αδειοδότησης εγκατάστασης κεραιών, καθώς ακόμη και για την άσκηση των ένδικων βοηθημάτων και μέσων, με την επίσπευση εκδίκασης των προσφυγών (εντός μηνός) από το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο και την άμεση εκδίκαση της έφεσης από το ΣτΕ (εντός τριμήνου) αποδεικνύουν ότι ο νομοθέτης θέλει όλοι από δημόσιες υπηρεσίες μέχρι και ανώτατα δικαστήρια να «τρέχουν» να «εξυπηρετήσουν» ουσιαστικά τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας. Τους αναγορεύει σε πολίτες Α΄ κατηγορίας έναντι ημών των υπολοίπων, οι οποίοι προφανώς δεν έχουμε τόση αξία και πρέπει να ακολουθούμε τις συνήθεις διαδικασίες και προθεσμίες.

Προτείνουμε:
1.- Την καθιέρωση του κριτηρίου της απόστασης των 300 μέτρων από τα όρια των κατοικημένων περιοχών και των 500 μέτρων από κτίρια που στεγάζουν ευπαθείς ομάδες πληθυσμών (σχολεία, παιδικούς σταθμούς, νοσοκομεία κ.λπ.)
2.- Την καθιέρωση ελάχιστης απόστασης 300 μέτρων μεταξύ περισσότερων κεραιών εκπομπής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που είναι εγκατεστημένες στην ίδια περιοχή, ώστε να αποφευχθεί η αθροιστική συσσώρευση ακτινοβολίας.
3.- Αν επιμένουν να αγνοούν την απόσταση, προτείνεται ως όριο ασφαλείας το όριο της πολιτείας του Salzburg στην Αυστρία.
4.- Να προστεθεί στο άρθρο 31/2 ότι μετρήσεις μπορούν να κάνουν και διαπιστευμένα εργαστήρια ΑΕΙ (ή ΤΕΙ), που διεξάγουν έρευνα επικινδυνότητας και διαθέτουν τον σχετικό εξοπλισμό.
5.- Θα πρέπει να προστεθεί παράγραφος που να απαγορεύει την εγκατάσταση κεραιών κοντά σε βιότοπους γιατί έχει αποδειχθεί με έρευνες ότι επηρεάζεται η πανίδα των περιοχών και τα ζώα που ζούσαν εκεί αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, διαταράσσοντας έτσι την οικολογική ισορροπία της περιοχής.
6.- Επίσης θα πρέπει να προστεθεί παράγραφος που να υποχρεώνει τις εταιρίες να κοινοποιούν σε ιστοσελίδα τους τη θέση και την ισχύ κάθε κεραίας που έχουν εγκαταστήσει ώστε οι πληροφορίες αυτές να είναι διαθέσιμες σε κάθε ενδιαφερόμενο.
7.- Τα όρια επιτρεπόμενης έκθεσης να επανεξετάζονται ανά διετία ανάλογα με τα διεθνή ερευνητικά πορίσματα και να εκδίδεται νέα ΚΥΠ των 3 συναρμόδιων Υπουργείων.
8.- Να αναφερθεί στο νόμο η ανάγκη προστασίας των καταναλωτών από τη χρήση των κινητών τηλεφώνων με ευθύνη των κατασκευαστικών εταιριών (π.χ. σύσταση για χρήση hands free, ιδιαίτερα από τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, παιδιά, ασθενείς, κ.λ.π.).
9.- Στη σύνταξη της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα πρέπει απαραίτητα να συμμετέχει ειδικός επιστήμονας βιολόγος-βιοφυσικός ασχολούμενος με τις συγκεκριμένες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες.
10.- Στους προτεινόμενους όρους και περιορισμούς πρέπει να υπαχθούν και οι εγκατεστημένες κεραίες κινητής τηλεφωνίας και, εφόσον δεν πληρούν τις σχετικές προϋποθέσεις, να παρασχεθεί εύλογος χρόνος για τη μετεγκατάστασή τους, όπως άλλωστε έχει κριθεί σε ανάλογες περιπτώσεις από τη νομολογία (ΣτΕ 3381/2001)
11.- Η έγκριση εγκατάστασης δομικών κατασκευών σταθμών ραδιοεπικοινωνίας πρέπει να προηγείται χρονικώς της άδειας κατασκευής (εγκατάστασης) κεραίας, που χορηγείται από την ΕΕΤΤ, και να αποτελεί στοιχείο του υποβαλλόμενου στην ΕΕΤΤ φακέλου, ώστε να ελέγχονται από τις πολεοδομικές υπηρεσίες οι πολεοδομικές προϋποθέσεις τοποθέτησης των κεραιών, αλλά και η νομιμότητα των κτιρίων επί των οποίων αυτές τοποθετούνται, και να προλαμβάνονται έτσι μη αναστρέψιμες πραγματικές καταστάσεις, οι οποίες δημιουργούνται από τη χορήγηση αδείας εγκατάστασης, χωρίς να συντρέχουν οι νόμιμες πολεοδομικές προϋποθέσεις
12.- Την πλήρη και αναλυτική καταγραφή όλων των εγκατεστημένων (παράνομων και μη) κεραιών και των τεχνικών χαρακτηριστικών τους σε ειδική βάση δεδομένων, στην οποία θα έχει πρόσβαση κάθε ενδιαφερόμενος.
13.- Το βασικό ρόλο ελέγχου να μην έχει μόνο η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας –ΕΕΑΕ, εφόσον η παρεχόμενη γνωμοδότηση σχεδόν πάντοτε θέτει τρεις προϋποθέσεις βασικές για την ασφάλεια του πολίτη, που δεν εγγυάται αλλά αφήνει την εφαρμογή τους, ανεξέλεγκτα απ’ αυτήν, στις ίδιες τις εταιρίες ενώ οι έλεγχοί της, όταν ζητηθούν από πολίτες, οδηγούν πάντα στο αποτέλεσμα της νομίμου λειτουργίας. Να γίνει σύσταση Ανεξάρτητης Επιτροπής, την οποία θα στελεχώσουν μεν και επιστήμονες των ειδικοτήτων της ΕΕΑΕ αλλά και άλλες ειδικότητες, κυρίως πιο συναφείς σε θέματα υγείας, όπως βιολόγοι, βιοφυσικοί, βιοκυτταρολόγοι, εξειδικευμένοι στο αντικείμενο ακτινολόγοι, υγιειονολόγοι κλπ. Να λειτουργεί με Κανονισμό που θα νομοθετηθεί και να της παρασχεθούν τα τεχνικά μέσα, ώστε να λειτουργήσει όχι μόνο ελεγκτικά της εφαρμογής αλλά και ερευνητικά (θεσμοθετημένα και κοινωνικά έγκυρα), στον τομέα αυτό χάριν ασφαλέστερων συμπερασμάτων για την κοινωνική υγεία.
Η Επιτροπή αυτή να ορίζει επιστημονικά τα όρια της «επιτρεπόμενης έκθεσης» (και όχι «ασφαλούς έκθεσης», όπως επικαλούνται οι εταιρίες δήθεν για τον Π.Ο.Υ.) στις ακτινοβολίες των κεραιών και σε συνεργασία με την πολιτεία, με Κ.Υ.Α. των συναρμοδίων Υπουργών Επικοινωνιών, ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. αλλά κυρίως και Υγείας να θεσμοθετούνται ανάλογα των επιστημονικών εξελίξεων. Να σημειώσουμε ότι η ρύθμιση με Νόμο των ορίων αυτών περιορίζει την ευλυγισία εφαρμογής των συνεχώς μεταβαλλόμενων επιστημονικών δεδομένων.

Επομένως:
Ζητούμε την απόρριψη του νομοσχεδίου.
¶λλωστε το θέμα δεν είναι από τα επείγοντα για συμμόρφωση στις κοινοτικές οδηγίες σε θέματα επικοινωνιών, όσο κι αν επείγονται οι εταιρίες για φίμωση της αγανάκτησης των πολιτών. Η διαμόρφωση ενός νέου νομοθετήματος, με τη συμμετοχή της επιστημονικής κοινότητας, χωρίς διακρίσεις σε απόψεις και κλάδους, και της κοινωνίας των πολιτών, είναι αναγκαία για ένα τόσο σοβαρό (και διεθνώς) θέμα, ώστε να προκύψει ένα νομοθέτημα κοινωνικής σύνθεσης, που θα περιέχει ένα πνεύμα της κοινωνίας, η οποία καλείται να το εφαρμόσει ή να το υποστεί.
Σε κάθε περίπτωση ζητάμε την παρουσίαση των απόψεών μας στη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.

Γνωρίζουμε ότι, αν πάψουμε να αντιστεκόμαστε σε τέτοιου είδους μονόπλευρες νομοθετικές ρυθμίσεις, η ποιότητα ζωής μας θα συνεχίσει να επιδεινώνεται, προδιαγράφοντας ένα ζοφερό μέλλον για μας και τα παιδιά μας.