Τι μ’ αρέσει…
Μ’ αρέσουν οι άγνωστοι άνθρωποι, τα ταξίδια γενικά, τα άγνωστα βουνά, τα άγνωστα μονοπάτια.
Μ’ αρέσει να κατεβαίνω στις άγνωστες μικρές παραλίες το καλοκαίρι μέσα από ολόκλειστες λαγκαδιές απολαμβάνοντας το μπάνιο γυμνός.
Μ’ αρέσει το απόβραδο του χειμώνα, τα πουλιά στο σύρμα, το κόκκινο κρασί, ένα φιλί, αγκαλιά με τον άνθρωπό σου.
Μ’ αρέσει να χαζεύω τα μωρά που κοιμούνται βυζαίνοντας στο στήθος της μητέρας τους.
Μ’ αρέσουν οι άγριες τριανταφυλλιές στα ξέφωτα και τα κυκλάμινα στα σκιερά δάση.
Μ’ αρέσουν οι πρωινοί μοναχικοί περίπατοι στο χιονισμένο δάσος της βελανιδιάς.
Μ’ αρέσουν τα ίχνη των άγριων ζώων στο φρέσκο χιόνι.
Μ’ αρέσουν τα άγρια βατόμουρα και οι φράουλες στις δασωμένες πλαγιές.
Μ’ αρέσει η μυρωδιά του χαμόμηλου στον κήπο.
Μ’ αρέσουν οι κορυφές των βουνών, ειδικά όταν είναι παγωμένες.
Μ’ αρέσει ο πρωινός καφές στο κέντρο της πόλης χαζεύοντας τους περαστικούς.
Μ’ αρέσει ο ιδρώτας που στάζει μετά το πρωινό τρέξιμο στα δασάκι της πόλης.
Μ’ αρέσουν τα μυρωδάτα αχλάδια και τα σύκα στα εγκαταλειμμένα περιβόλια.
Μ’ αρέσουν τα κύματα του Σεπτέμβρη, ζεστά και ήρεμα ν’ αντιφεγγίζουν.
Μ’ αρέσει η μουσική στο σβηστό σπίτι, με τα φώτα του δρόμου, όταν φυσάει και βρέχει.
Μ’ αρέσουν σχεδόν όλα τα αεροδρόμια του κόσμου – μικρά και μεγάλα.
Μ’ αρέσει η φωνή του αηδονιού τη νύχτα με φεγγάρι.
Μ’ αρέσει η Ευδοκία του Δαμιανού.
Μ’ αρέσει η Χάρις Αλεξίου.
Μ’ αρέσει ο Ικαριώτικος χορός (Ικαριώτικος Λαγκάδα 2015!) και το συρτάκι στις πλατείες των ξένων πόλεων.
Μ’ αρέσει το νέο φεγγάρι τους μήνες του καλοκαιριού και τις παγωμένες νύχτες του Φλεβάρη.
Μ’ αρέσει το ελαφρύ γλυκό χαμόγελο της γυναίκας.
Μ’ αρέσει το μπάνιο όταν βρέχει – και τη νύχτα.
Μ’ αρέσει η βροχή στα φύλλα τής μουριάς.
Μ’ αρέσει το σεξ – κυρίως όταν συνδυάζεται με τρυφερότητα.
Μ’ αρέσουν τα τρένα και οι γραμμές των τρένων.
Μ’ αρέσει ο καφές διπλός εσπρέσο.
Μ’ αρέσει το μωβ μαντηλάκι στο λαιμό.
Μ’ αρέσουν οι Pink Floyd – Live rock forever …
Μ’ αρέσουν οι μοναχικές αναβάσεις στα βουνά.
Τα υπόλοιπα που μου αρέσουν… άλλη φορά. Δεν τα’ χω πει όλα… και τελικά, ναι, ο κόσμος είναι το καλύτερο μέρος που γεννήθηκα για ένα σωρό πράγματα.