ταξιδέψτε μαζί μας σε

Λογοτεχνία – Ποίηση

Το χιόνι αγάπησα και τη γλυκιά βροχή

Το χιόνι αγάπησα και τη γλυκιά βροχή πάνω στα βουνά, τους δυνατούς βοριάδες τα παγωμένα διάσελα και τη γυμνή κορφή τις ρεματιές και τις απότομες τις ανηφόρες   Μ’ αυτές τις πολύπλοκες της μνήμης μυρωδιές ονειρευόμαστε βαδίζουμε και τραγουδάμε Σαν τους παράξενους του κόσμου οδοιπόρους Που δεν θέλησαν ποτέ να

Απόβραδο

Απόβραδο όμορφες στιγμές Στο άπειρο οι σκέψεις αιωρούνται Πάνω μου γλιστράει το βιβλίο Τα λουλούδια ολόγυρα Στο βουνό απέναντι ο ήλιος σπαρταράει Στιγμές στα όρια της ελευθερίας Χώνω το χέρι μου στις φυλλωσιές της κουμαριάς Τα τραγουδιάρικα πουλιά πετάνε ενοχλημένα Από του δέντρου τη ρίζα ο παλμός της γης χτυπάει

Προσωπικές προσεγγίσεις και εκδοτικές προσπάθειες

Είπα να αναρτήσω μια φορά ακόμα ίσως -δεν θυμάμαι αν το έχω κάνει για όλα μαζί- τα οπισθόφυλλα των βιβλίων μου, με την σειρά που έχουν εκδοθεί.   Το πρώτο μου βιβλίο είναι το «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό. Ένα οδοιπορικό στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας»: Ιστορικός δεν είμαι

Στου χρόνου τη γαλέρα κωπηλάτες

Η κοινωνία στην χειμωνιάτικη ασθματική της νύχτα του Γενάρη Μισοκοιμισμένη, χωρίς αναισθητικό με τις αισθήσεις της σε απορρύθμιση μηρυκάζει την κατάρρευση του αξιακού συστήματος – αξιοκρατία, ισότητα, δικαιοσύνη, δημοκρατία Η γεύση της νιώθει μόνο την υγρασία του ιδρώτα της μιζέριας Η όσφρηση της δεν θυμάται πια την υπέροχη της αλληλεγγύης

Χθες άκουσα δρομέα να με λένε

Χθες άκουσα δρομέα να με λένε Και είπα να τους πω: Εγώ, παιδιά, είμαι μόνο ένα κινούμενο σώμα Ένας ανήσυχος εραστής των εύκολων μονοπατιών με μια φωτιά στην αβόλευτη καρδιά του Που κυνηγάει την άπληστη, τη βιαστική σκιά του Η σκιά μου, που με το μαύρο της άυλο κορμί στο

Έχεις δει ποτέ να δακρύζει η βροχή;

Η δύναμη του πόθου όλα τα παρασέρνει Δεν έκανα ποτέ τίποτα άλλο Από το να περιμένω μπροστά στην κλειστή πόρτα Της ελευθερίας Στην διακριτική ευγένεια των ονείρων Παγιδευμένος Δεν έμαθα τίποτα παρά να κοιτάζω το δάσος  Ένιωσα την ψυχρότητα του χειμώνα μου Αλλά νόμισα ότι σε άκουσα να τραγουδάς Αυτές

Την λατρεύω ελεύθερα

Ψιλή βροχή μέσα στα όνειρα τα πρωινά    Γκρίζα ψιλή βροχή του μανιταριού η λατρευτή Επίμονη βροχή Στην κάθε χαραμάδα ξέρει να κρυφτεί  Σε κολλάρα και σε τσάντες φαντεζί Ήρεμη βροχή Να σκουριάσει που μπορεί την κάθε τσίγκινη σκεπή Χωρίς φασαρία να κάνει την παραμικρή   Βροχή φθινοπωρινή Με της

Ήρεμη βροχή

Λένε πως στερέψαν τα ποτάμια της οικολογικής επανάστασης Τα ποτάμια που ακολούθησαν αθόρυβα τα βήματά μας Μια διαλυμένη διαδήλωση, όταν περικυκλώθηκαν οι φίλοι Λιγότερο φωτεινό το φως της μέρας και πιο σκοτεινές οι νύχτες Περισσότερη ομίχλη το πρωί και σκόνη της ερήμου Κρατήσου και δες πόσο πράσινο είναι από την

Μια ιδιαίτερα όμορφη πεζοπορία σε μια ιστορική διαδρομή στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας

Μια ξεχωριστή μέρα σήμερα και μια ιδιαίτερα όμορφη πεζοπορία σε μια ιστορική διαδρομή στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας, που διοργανώθηκε από το Δίκτυο Μουσείων Νομού Καρδίτσας και την ΚοινΣΕΠ – Πολιτιστική Περιβαλλοντική Ομάδα «ΟΞΥΓΟΝΟ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ» με τίτλο «Ανάμεσα σε λιθοσωρούς και μνήμες…»   Η πεζοπορία περιλάμβανε ένα βατό και

Όμορφη μέρα

Όμορφη μέρα Στου άσπρου κρόκου την πλαγιά βρέθηκα ξανά να περπατώ Στη σκιά της γέρικης βελανιδιάς είπα να πάω να ξαποστάσω Στου χρυσαετού τις φτερούγες μέσα να κρυφτώ Πηγή να γίνω και ρυάκι    Ηλιαχτίδα πάνω απ’ το βουνό  Σύννεφο, καπνός, φωτιά στον ουρανό   Αν συναντήσω έν’ αγριόγιδο να του

Δεν υπάρχυον άλλα άρθρα
Scroll to Top