Σπίτια καμένα κατεστραμμένα
Παιδιά κάτω από ερείπια θαμμένα
Δεν προφταίνουν να θρηνήσουν οι μητέρες
γιατί πρέπει να τρέξουνε να θάψουν
Άνθρωποι χωμένοι στα συντρίμμια
Άνθρωποι θαμμένοι στη σιωπή με μάτια άδεια
Κάθε αυγή μια νέα κραυγή
Κάθε νύχτα εκατοντάδες αγκαλιές λιγότερες
Όταν η ζωή ισοπεδώνεται
όταν το νερό, το ρεύμα, το ψωμί γίνονται όπλα
όταν βομβαρδίζονται σχολεία και νοσοκομεία
δεν υπάρχει άνθρωπος
δεν υπάρχει λογική – όλα είναι μια τρέλα
Όλα είναι ένα λάθος!
Η μέρα απλώνεται πάνω από την Οίτη
Λουσμένο στο φως και τα χρώματα
ξανά το όρος ανασαίνει
Ένας ύμνος στη φύση και την αναγέννηση.
Όταν οι πρώτες ζεστές ακτίνες του ήλιου
αγκαλιάζουν τις πλαγιές του βουνού
μεταμορφώνεται το τοπίο σ’ έναν πολύχρωμο καμβά
γεμάτο ζωή και αρμονία
Προσκαλεί μικρούς και μεγάλους
Όλα είναι μια ομορφιά!
Όλα είναι μια γλυκόπικρη αντίθεση
Όχι στον πόλεμο – Ναι στη ζωή!