Εκεί να τρέχω θα με βρεις
Εκεί που το βουνό συναντά τον ουρανό
Στα δύσβατα μονοπάτια της ζωής
Και πέρα από τα σύνορα της λογικής
Μια μοναχική φωνή μεσ’ στον αγέρα
Μια σιωπή μεσ’ στη σιωπή
Μονοπάτι μέσ’ στα μονοπάτια
Παραμερίζοντας φωνές και λέξεις, που το φράξαν
Άλλοτε στην κόψη της αυγής
και άλλοτε αγνοώντας την ορμή της δύσης
Τη φυσική γαλήνη του δυνάστη χρόνου
Απολαμβάνοντας ολομόναχος το Μονοπάτι
Ανάμεσα σε καταπράσινα όνειρα
…κι εσύ ποτάμι να με λες
[5.7.2024]