Πολλά να σου πω, δεν έχω
Τώρα
Στο δια ταύτα που λένε
Διαβάζοντας με, σου τα λέω όλα
Μοιράζομαι μαζί σου κάτι όμορφο
Κάτι απ’ τα χρόνια τα νεανικά μου
Και τα μυστικά μου
Γραμμένα σε ημερολόγια
Χαρτί από τσιγάρα
Τετράδια και κομμένες λευκές σελίδες βιβλίων
Τα κράτησα κρυμμένα
Πολύτιμο προσωπικό χρυσάφι
Στης προσωπικής συναισθηματικής ιστορίας τα συρτάρια
Καταπνίγοντας το κρυφό παραλήρημα της νιότης
Τότε που περιπλανιόμουνα
Βολοδέρνοντας σε ανείπωτες εκστάσεις
Κάποτε σταμάτησα
Για να περπατήσω στα στενά σοκάκια
Στους δύσβατους δρόμους της αριστεράς
Και των κινημάτων
Με τις πιο αισιόδοξες διαθέσεις…
Πάντα «Στη Σκιά της Παπαρούνας»