Picture of sstamellos

sstamellos

ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ Για το Αρθρο 24 του Συντάγμα

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
μέλος του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
www.ecogreens.gr email: ecogreen@otenet.gr
Αθήνα: Κολοκοτρώνη 31,10562,τηλ.210.3241001,fax 210 3241825
Θεσσαλονίκη:Φιλίππου 51,54631,τηλ.2310.222503,fax 2310.421196

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΡΘΡΟ 24:
Η ΔΑΣΙΚΗ ΓΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ


Θυμάστε καθόλου τη συζήτηση για το Aρθρο 24, στην προηγούμενη συνταγματική αναθεώρηση του 2001; Στο στόχαστρο ήταν η συνταγματική προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, με ομοφωνία Νέας Δημοκρατίας και ΠΑ.ΣΟ.Κ. Οι αντιδράσεις των πολιτών και της κοινής γνώμης είχαν τότε καταφέρει να αποτρέψουν το χειρότερο.

Έξι χρόνια μετά, επιχειρείται ξανά το ίδιο. Αν προχωρήσει, θα είμαστε η μόνη χώρα που αλλάζει το σύνταγμά της, όχι για να επεκτείνει την προστασία του περιβάλλοντος αλλά για … την περιορίσει. Είναι λοιπόν ώρα ευθύνης για όλους μας.

ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ;

Το Σύνταγμα μιας χώρας δεν είναι οικογενειακή υπόθεση του κράτους και των πολιτικών. Οριοθετώντας την κρατική εξουσία απέναντι στους πολίτες και στο περιβάλλον, ρυθμίζει θέματα που μας αφορούν όλους.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ 24 ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΓΗΣ

Τι προβλέπεται σήμερα;

Με τη σημερινή του μορφή, το Σύνταγμα αποκλείει πλήρως την οικοπεδοποίηση των δασών και των δασικών εκτάσεων. Ακόμη κι αν καταστραφεί η βλάστησή τους για οποιοδήποτε λόγο, είναι υποχρεωτικό να κηρυχθούν αναασωτέα.
Δημιουργεί προβλήματα η σημερινή του μορφή;

Μόνο σε όσους επιβουλεύονται τη δασική γη, για νομιμοποίηση καταπατήσεων ή αλλαγές στη χρήση της. Προβλήματα δημιουργεί, αντίθετα, η άρνηση του κράτους να δημιουργήσει δασολόγιο (με πλήρη καταγραφή κάθε δάσους και δασικής έκτασης), να προχωρήσει σε βιώσιμο χωροταξικό σχεδιασμό και να εγκαταλείψει τις προσπάθειες αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων. Σε τελική ανάλυση, όταν η μισή σχεδόν χώρα θεωρείται οικόπεδα, είναι τουλάχιστο παράλογο να ζητάμε το ίδιο και για την άλλη μισή.

Τι αλλαγές προωθούνται;

Η κυβερνητική πρόταση προωθεί τον περιορισμό των αποδεικτικών στοιχείων για το δασικό χαρακτήρα μιας έκτασης, αλλά και τη δυνατότητα να διατίθενται οι δασικές εκτάσεις για «πολεοδομικό σχεδιασμό», δηλαδή οικόπεδα και οικοδομές.

Τι επιπτώσεις θα υπάρξουν;

40 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων (περίπου το ¼ όλης της χώρας) χάνουν τη συνταγματική τους προστασία και θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να θυσιαστούν για άλλες χρήσεις. Καταπατητές που είχαν «έγκαιρα» πυρπολήσει ή αποψιλώσει τις εκτάσεις που τους ενδιέφεραν, επιβραβεύονται και αποδεσμεύονται από κάθε νομικό εμπόδιο. Εκατομμύρια στρέμματα δημόσιας γης περνούν στα χέρια των καταπατητών τους και παύουν να ανήκουν στο σύνολο των πολιτών και στις επόμενες γενιές.

Ποιοί πιέζουν για την αναθεώρηση;

• Αρχικά ήταν καταπατητές και οικοδομικοί συνεταιρισμοί, που την εποχή κυρίως της δικτατορίας είχαν αγοράσει φθηνή δασική γη για να την οικοπεδοποιήσουν: Η μεταπολίτευση και το Σύνταγμα του 1975 τους σταμάτησαν, όμως αρκετοί πολιτικοί φλερτάρουν τις ψήφους τους.

• Πιο πρόσφατα, το λόμπυ της «τουριστικής κατοικίας» που διακηρύσσει φιλοδοξίες για… 1 εκατ. κατοικίες σε ιδιωτικούς τουριστικούς οικισμούς στα ελκυστικότερα σημεία της χώρας. Με τους στόχους αυτούς συνδέονται και πολλά από τα σχέδια για γήπεδα γκολφ.

Μπορεί να τροποποιηθεί προς το καλύτερο;

Το άρθρο 24 προστατεύει συνολικά το περιβάλλον και όχι μόνο τα δάση. Η σημερινή του μορφή καλύπτει νομικά όλα όσα χρειάζεται να προστατευτούν. «Καλύτερες» διατυπώσεις, μόνο θεωρητικά μπορούν να υπάρξουν: στην πράξη διευκολύνουν τη συγκέντρωση 180 ψήφων υπέρ της αναθεώρησης, οπότε στην επόμενη Βουλή θα αρκούν 151 βουλευτές για να περάσει η κυβερνητική πρόταση.

Τι χρειάζεται να γίνει;

Το άρθρο 24 δεν αφορά μόνο το περιβάλλον, αλλά και τη δημοκρατία. Αν αναθεωρηθεί, θα έχουμε το μεγαλύτερο ρουσφέτι στη νεώτερη πολιτική ιστορία μας. Ας κάνουμε λοιπόν την πίεσή μας αισθητή με όλους τους τρόπους, και ας δείξουμε ότι το θεωρούμε κεντρικό πολιτικό ζήτημα, που θα επηρεάσει και την ψήφο μας στις επόμενες εκλογές.

Σ’ αυτή τη χώρα δεν κατοικούν μόνο συμφέροντα αλλά και πολίτες.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ 100 ΚΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ

Τι ισχύει σήμερα;

Κάθε δικαστήριο ελέγχει τη συνταγματικότητα των νόμων, με την υποχρέωση να μην τους εφαρμόζει όταν αντίκεινται στο σύνταγμα. Έτσι περιορίζεται η αυθαιρεσία των κυβερνήσεων, που στην Ελλάδα έχουν την τάση να θεωρούν τη χώρα περίπου ιδιοκτησία τους, και προστατεύονται τα βασικά αγαθά που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα.

Τι επιδιώκουν να αλλάξουν;

Αντιρρήσεις για τη συνταγματικότητα ενός νόμου θα παραπέμπονται υποχρεωτικά σε ένα «Συνταγματικό Δικαστήριο», με σύνθεση που θα επηρεάζεται από τις κυβερνήσεις και τη Βουλή.

Mας αφορούν οι αλλαγές αυτές;

Θα είναι πολύ πιο δύσκολο να βρεί κανείς το δίκιο του απέναντι σε ένα αντισυνταγματικό νομοθέτημα. Πρακτικά η συνταγματικότητα των πολιτικών αποφάσεων θα ελέγχεται μόνο από δικαστές της εμπιστοσύνης του πολιτικού κόσμου.

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ…

Το άρθρο 16 και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

Σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο, η εξάρτηση των καθηγητών περιορίζει την ακαδημαίκή ελευθερία και την ανεξάρτητη έρευνα. Στην Ελλάδα άλλωστε (όπως και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες) δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για σοβαρά ιδιωτικά πανεπιστήμια, οπότε πιθανότερο σενάριο είναι να «αναβαθμιστούν» σε ΑΕΙ διάφορα κολλέγια και ΚΕΚ που ήδη λειτουργούν. Οι ριζικές αλλαγές που χρειάζεται η Παιδεία, δεν έχουν να κάνουν με τέτοια παιχνίδια εντυπώσεων.

Προτάσεις που αξίζει να ενσωματωθούν

Προτάσεις όπως η αναφορά στην προστασία των ζώων και η αναγνώριση του ρόλου των οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών, έχουν κυρίως συμβολική σημασία. Αξίζει να υποστηριχθούν, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν ανοίγουν «παράθυρα» για τροποποιήσεις κρίσιμων διατάξεων όπως το άρθρο 24. Μακροπρόθεσμα χρειάζεται όμως να ανοίξουν και θέματα όπως η θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, η διεύρυνση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών ή η αυτοδιοίκηση των περιφερειών.

Έτσι αναθεωρείται ένα σύνταγμα;

Το σύνταγμα ρυθμίζει τις βασικές λειτουργίες του κράτους και τα βασικά δικαιώματα των πολιτών. Τέτοιες ρυθμίσεις είναι λογικό να μένουν σταθερές για δεκαετίες και να μην αλλάζουν κάθε 5-6 χρόνια όπως τώρα. Αποτελεί ευτελισμό της δημοκρατίας να αλλάζει το σύνταγμα, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν ιδιωτικά συμφέροντα ή να νομιμοποιηθούν παρανομίες. Κανονικά οι συνταγματικές αλλαγές απαιτούν ευρύτατες συναινέσεις, εξαντλητική διαβούλευση και επικύρωση με την ψήφο των πολιτών.

ΝΑ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Αυτά που συμβαίνουν με το άρθρο 24 και το σύνταγμα, χρειάζεται να έχουν και το ανάλογο πολιτικό κόστος. Τα περιθώρια όμως γι’αυτό θα είναι περιορισμένα, όσο επιλογές μας είναι μόνο δύο κόμματα εξουσίας που μοιάζουν όλο και περισσότερο και μια αριστερά που ενδιαφέρεται κυρίως για τα ΟΧΙ της.

Η προσπάθεια των Οικολόγων Πράσινων για ισχυρό πράσινο κόμμα στη χώρα μας είναι σήμερα απαραίτητη για να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα από άλλη σκοπιά: οι περιοχές που προστατεύονται δεν είναι βάρος για την ανάπτυξη, αλλά δυνητικά «εργαστήρια» για πλήθος ήπιες δραστηριότητες, ικανές να δώσουν νέο περιεχόμενο στην ανάπτυξη και την ευημερία.

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ,
ΕΙΝΑΙ ΣΥΧΝΑ ΤΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΑ.

Scroll to Top