που όμως δεν δικαιώνεται από το περιεχόμενο του δημοσιεύματος
Αποτυχημένο το μοντέλο της μηχανικής διαλογής των συμμείκτων λένε οι Ισπανοί. Τα αρνητικά συμπεράσματα από τη διαχείριση των αποβλήτων στην Μαγιόρκα και στην Ισπανία με αφορμή το δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, του Γιώργου Λιάλιου, με τίτλο: "Απορρίμματα: Κάν’ το όπως η Μαγιόρκα"
http://www.kathimerini.gr/908318/gallery/oikonomia/die8nhs-oikonomia/aporrimmata-kan-to-opws-h-magiorka
Με βάση το δημοσίευμα, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Μαγιόρκα είχε 400.000 τόνους απορριμμάτων ετησίως, 30 χωματερές και ΧΥΤΑ και καμία προσπάθεια ανακύκλωσης. Προχώρησαν σε διαγωνισμό μέσω ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) με την κοινοπραξία TIRME να υλοποιεί τη διαχείριση των απορριμμάτων με την αποτέφρωση των συμμείκτων για την παραγωγή ενέργειας, αφού γίνει η ανακύκλωση η κομποστοποίηση.
Το 1996 λειτούργησε η πρώτη μονάδα αποτέφρωσης και ακολούθησε η κατασκευή δεύτερης παράλληλα με τις υποδομές ανακύκλωσης και κομποστοποίησης. Στο μεταξύ έκλεισαν όλες οι χωματερές και διατηρήθηκε μόνο ένας ΧΥΤΥ
Σήμερα σύμφωνα με στοιχεία της TIRME, στη Μαγιόρκα παράγονται 600.000 τόνοι απορρίμματα. Από αυτά αποτεφρώνονται περίπου 450.000 τόνοι (το 75% της ποσότητας των αποβλήτων…) παράγοντας 60 MW ενέργειας, που πωλείται στην ισπανική εταιρία ηλεκτρισμού. Η ανακύκλωση (5 χωριστά ρεύματα), που ξεκίνησε το 2003 δεν χρεώνεται, προκειμένου να ενισχυθεί: η ανακύκλωση χαρτιού έχει φθάσει τους 30.000 τόνους ετησίως, γυαλιού τους 25.000, συσκευασιών τους 16.000 τόνους, βιοαποδομήσιμων τους 18.000 τόνους. Αν τα βιοαποδομήσιμα είναι 300.000 τόνοι(50% περίπου των αποβλήτων), κομποστοποιούν μόνο το 18/300=6% της ποσότητας …
Πρώτο αρνητικό συμπέρασμα: Η καύση/αποτέφρωση είναι – αυτό που τονίζουμε σε όλους τους τόνους – ανταγωνιστική στην ανακύκλωση και κομποστοποίηση. Είναι η εύκολη λύση, αρκεί να μην θάβονται απορρίμματα. Από την άλλη καταστρέφονται πολύτιμοι πόροι που θα μπορούσαν με ένα καλό πρόγραμμα Διαλογής στην Πηγή να έχουν πολύ μεγαλύτερα αποτελέσματα ανακύκλωσης και επανάχρησης των υλικών.
Δεύτερο αρνητικό συμπέρασμα: Η Ισπανία την προηγούμενη δεκαετία απέκτησε πλήθος Μονάδων Μηχανικής Διαλογής Συμμείκτων Απορριμμάτων(ΜΕΑ). Παίρνουν δηλαδή κοινά απορρίμματα και ξεχωρίζουν με μηχανική διαδικασία τα ανακυκλώσιμα. Όμως το μοντέλο αυτό θεωρείται πλέον ξεπερασμένο και εγκαταλείπεται. Γιατί; Γιατί παράγει χαμηλής ποιότητας ανακυκλώσιμα υλικά και κακής ποιότητας κομπόστ, που δεν απορροφώνται από την αγορά. Εγκαταλείπεται δηλαδή σιγά σιγά το μοντέλο των ΜΕΑ, που εμείς τώρα ξεκινάμε. Κινούμαστε δηλαδή με μια χρονική καθυστέρηση 20 χρόνων και χωρίς να παίρνουμε υπόψη τις αρνητικές εμπειρίες των άλλων χωρών.
Τρίτο ουσιαστικό συμπέρασμα: Είναι κοινά αποδεκτό ότι το καλύτερο σύστημα, όπως λένε κι αυτοί, είναι η Διαλογή στην Πηγή, αυτή που μπορεί να πετύχει υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης και αξιοποίησης των χρήσιμων υλικών.
Aλλα συμπεράσματα από το δημοσίευμα για τη Μαγιόρκα: Η λυματολάσπη από τους βιολογικούς καθαρισμούς υπόκειται σε επεξεργασία από την οποία παράγεται υπόστρωμα για την κατασκευή δρόμων. Τα βιοαποδομήσιμα παράγουν κομπόστ, το οποίο πωλείται πολύ φθηνά και γίνεται ανάρπαστο «Το πουλάμε πολύ φθηνά γιατί μας ενδιαφέρει να “επιστρέφει” στην παραγωγική διαδικασία», εξηγεί ο διευθυντής της μονάδας. Τέλος, το κόστος της διαχείρισης για τους δήμους υπολογίζεται στα 125 ευρώ/τόνο, πολύ μεγάλο, χωρίς την ανακύκλωση, που χρηματοδοτείται από την παραγωγή ενέργειας.
Στέφανος Σταμέλλος