Είμαι επαγγελματίας δύτης και χρόνια τώρα που ασκώ αυτό το επάγγελμα, δεν σταματώ να εντυπωσιάζομαι από τον όγκο των σκουπιδιών, πολλά εκ των οποίων ανακυκλώσιμα, που παρατηρώ στον βυθό. Μου θυμίζει το χαλάκι της νοικοκυράς, κάτω από το οποίο κρύβει τις σκόνες για να μην φαίνονται. Ζούμε σε μία χώρα που φημίζεται για την καθαρή της θάλασσα αλλά, σκέφτηκε ποτέ κανείς τι υπάρχει κάτω από το "χαλί"??
Εάν βρεθούμε δίπλα σε έναν συμπολίτη μας που πετάει ένα κουτί αναψυκτικού στον δρόμο, το πρώτο πράγμα που θα μας ενοχλήσει θάναι ο θόρυβος που παράγεται από το κουτί ενώ πέφτει. Στην συνέχεια θα μας ενοχλήσει η θέα του άδειου κουτιού αλλά, παρά την στιγμιαία ενδεχόμενη αντίδραση μας στον συμπολίτη μας, θα απομακρυνθούμε γνωρίζοντας πως κάποιος άλλος, του οποίου είναι η δουλειά, θα μαζέψει το κουτί. Εάν δεν το μαζέψει κανείς, τα κουτιά θα πληθήνουν και κάποια στιγμή θα πάψουν να μας ενοχλούν με την παρουσία τους.
Φανταστείτε τώρα ένα περιβάλλον τελείως διαφορετικό στο οποίο δεν υπάρχει κανείς να αντιδράσει, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να δει τι υπάρχει σε αυτό. Πιστέψτε με είναι τελείως διαφορετικό, το να σας περιγράφω τι βλέπω εκεί κάτω, από το να το δείτε εσείς, και πιστέψτε με επίσης πως τα κουτιά θα είναι το τελευταίο αντικείμενο που θα σας κάνει εντύπωση…
Σιγά τώρα μην κέντρισα την περιβαλλοντική μας συνείδηση! Αφού δεν τα βλέπουμε, δεν υπάρχουν και αυτά που σας λέω αύριο θα τα ξεχάσουμε. Έτσι είμαστε σε όλα μας σαν λαός. Ξεχασιάρηδες και "δε βαριεσαδερφίστες".
Aραγε αν υπήρχε λύση και, μάλιστα επικερδής μήπως θα το βλέπαμε αλλιώς?? Κάτι μούρχεται αλλά με ποιον να το συζητήσω???