"Ώδινεν όρος και έτεκε μυν", δηλώνει η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας για το νέο νομοσχέδιο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Όταν κυκλοφόρησε το πρώτο σχέδιο του νέου νόμου για τις ΑΠΕ, ήταν Πάσχα του 2005 και νιώσαμε ότι ήρθε η Ανάσταση των ΑΠΕ με αυτόν τον νόμο σκούπα που θα έλυνε τα χρόνια σωρευμένα προβλήματα που ταλάνιζαν όλους μας. Χαρήκαμε γιατί με τις τομές που έκανε πιστέψαμε ότι επιτέλους θα γίνει πραγματικότητα η ανάπτυξη των ΑΠΕ στη χώρα μας και θα αρχίσει η απεξάρτηση της από τα ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα.
Δεν τολμούσαμε να πιστέψουμε ότι είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Ήταν σαν να είχε κοιμηθεί ο κακός γίγαντας και μπόρεσε να βγει αυτός ο νόμος.
Και τι νόμος! Για πρώτη φορά εμφανιζόταν σε ελληνικό νομοσχέδιο ο στόχος του 20,1% ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ για το 2010 που είχε τεθεί με Κοινοτική Οδηγία. Και δεν σταματούσε εκεί, αλλά με θράσος έθετε για το 2020 στόχο 29% ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ και φυσικά πρωτοπορούσε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μια και ελάχιστες χώρες είχαν υιοθετήσει αντίστοιχο στόχο.
Και δεν ήταν μόνο αυτό. Με ένα πνεύμα που ομολογουμένως ξάφνιαζε ευχάριστα κτυπούσε το τέρας της γραφειοκρατίας, προωθώντας απλές αυτονόητες ρυθμίσεις, που ήταν η μόνη συνταγή για να λυθεί ο γόρδιος δεσμός που έδενε πισθάγκωνα την αιολική ενέργεια αλλά και τις άλλες ΑΠΕ.
Εκεί όμως που κορυφωνόταν η παρέμβαση του ήταν στα φωτοβολταϊκά (Φ/Β). Με μια πρωτοποριακή αλλά δίκαιη για τα ελληνικά δεδομένα πρόταση, στα πρότυπα της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Γερμανίας, απογείωνε την ανάπτυξη των Φ/Β στη χώρα του ήλιου. Με μια ορθολογική τιμολογιακή πολιτική, αναγνώριζε τη σημαντική προσφορά που μπορεί να έχει η ηλιακή ενέργεια στη χώρα μας.
Ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό. Γι αυτό, όσο καθυστερούσε η κατάθεση του, ανησυχούσαμε και όπως αποδείχθηκε όχι αδίκως.
Φαίνεται πως οι κακοί γίγαντες, όπως και στα παραμύθια, κάποια στιγμή ξυπνάνε και τότε τίποτε δεν σε σώζει. Έτσι και ο δικός μας κακός γίγαντας, ο Ορυκτοκαύσιμος με το όνομα, έβαλε το τρομερό του χέρι και σκόρπισαν οι πρωτοποριακές ευεργετικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Πάνε τα ποσοστά ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ, πάει η γενναία πάταξη της γραφειοκρατίας, πάει και η γενναιόδωρη τιμολόγηση των Φ/Β.
Και τι μας έμεινε; Ακόμη ένας νόμος σε θετική κατεύθυνση, που αντί να κάνει δέκα άλματα μπροστά, σκόνταψε στο πρώτο βήμα και λύγισε.
Όνειρο ήταν και πάει.
Και μ’ αυτά και με άλλα πέρασαν άλλα δύο χρόνια.
Εν τω μεταξύ η στάθμη των ωκεανών ανέβηκε κατά 5,6 χιλιοστά και στην ατμόσφαιρα του πλανήτη προστέθηκαν περίπου 6.500 εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα.
Οι κλιματικές αλλαγές συνεχίζουν ακάθεκτες.
Το 2005 ήταν το θερμότερο έτος μέχρι σήμερα.
Κι εμείς περιμένουμε τη λύτρωση από νομοσχέδια που δεν έρχονται ποτέ.
με θλίψη και απογοήτευση,
Δρ. Ι. Τσιπουρίδης
Πρόεδρος Δ.Σ.
Ελληνικής Επιστημονικής Ένωσης Αιολικής Ενέργειας
Αθήνα 18/01/2006