ΕΚΛΟΓΕΣ 2004:ΤΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΙΟΥΝΤΑΙ

Ορισμένες αποφάσεις ήταν καθοριστικές για τη σημερινή πορεία της χώρας:
· Η διεκδίκηση και η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων.
· Οι προτεραιότητες των «Μεγάλων Έργων» και η έμφαση στο αυτοκίνητο και το αεροπλάνο.
· Η επέκταση της οικονομίας με άξονα τις καταναλωτικές δαπάνες και η δημιουργία εύκολου χρήματος από το χρηματιστήριο και τις αξίες των ακινήτων.
· Η εμμονή στις ίδιες γνωστές πολιτικές για τη γεωργία, την ενέργεια και τον τουρισμό.
· Η συνταγματική αναθεώρηση του ¶ρθρου 24 και η συρρίκνωση της προστατευόμενης δασικής γης.
· Η συμφιλίωση με τον υδροκεφαλισμό της πρωτεύουσας, και η ευκολία στην προώθηση πολιτικών που τη διογκώνουν ακόμη περισσότερο.

ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΑ
Τίποτε από αυτά δε συζητήθηκε ποτέ ανοικτά με τους πολίτες, ούτε προεκλογικά ούτε μετεκλογικά. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση έσπευσαν να τα παρουσιάσουν περίπου ως αυτονόητα. Οι εναλλακτικές λύσεις αγνοήθηκαν περιφρονητικά, με το γνωστό σχόλιο ότι «αυτά στην Ελλάδα δε γίνονται». Τώρα οι επιλογές που επικράτησαν δείχνουν καθαρά τα όριά τους:
· Ο ολυμπιακός σχεδιασμός ακολουθεί το χειρότερο δυνατό σενάριο, με βαρύ κόστος για την αποκέντρωση, το περιβάλλον, το δημόσιο χρήμα και τα δικαιώματά μας.
· Γύρω από τα «Μεγάλα Έργα» και τους Ολυμπιακούς οικοδομήθηκε μια ολόκληρη οικονομία με ημερομηνία λήξης: το ανάλογο εγχείρημα της Ισπανίας, είχε πληρωθεί με 25% ανεργία τα χρόνια μετά το 1992.
· Η οικονομία δεν απογειώθηκε ούτε με το ευρώ, ούτε με τα «Μεγάλα Έργα»,ούτε με το 2004. Αντίθετα, ό,τι έγινε με το χρηματιστήριο κινδυνεύει να επαναληφθεί με τις αξίες των ακινήτων και τα χρέη των καταναλωτών.
· Το κοινωνικό κράτος παραμένει υποτυπώδες, και μάλιστα με τάσεις συρρίκνωσης. Η «προστασία» όμως του κράτους επεκτείνεται παντού, με διαπλοκή για τους ισχυρούς και απλά ρουσφέτια για τους πιο αδύναμους.
· Οι πόλεις γίνονται ολοένα και πιο αφιλόξενες και η καθημερινή ζωή όλο και πιο ασφυκτική. Οι ελεύθεροι χώροι συρρικνώνονται, το ΙΧ καταπίνει τα πάντα, μέχρι και το απλό περπάτημα έγινε δύσκολη υπόθεση.
· Η γεωργία και ο τουρισμός πληρώνουν τα αδιέξοδα της κοντόφθαλμης ανάπτυξης και τη λεηλασία των φυσικών και πολιτιστικών τους πόρων.
· Τα ίδια πρότυπα ανάπτυξης έχουν απογυμνώσει τα δύο τρίτα της χώρας από κατοίκους και παραγωγικές δραστηριότητες.

Κανένα από τα ζητήματα αυτά δεν πρόκειται να κριθεί στις κάλπες της 7ης Μαρτίου, αφού σχεδόν όλα τους μένουν και πάλι εκτός συζήτησης.

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ;
Κι όμως, δεν είναι κάτι που μπορεί να περιμένει: δεν πρόκειται για μεμονωμένα προβλήματα ή λάθος πολιτικές, αλλά για συνολικότερη ΚΡΙΣΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
Χωρίς διάλογο ουσίας, χωρίς πολιτικό κόστος, χωρίς τη δική μας ενεργοποίηση, τα αδιέξοδα θα συνεχίσουν να γίνονται χειρότερα. Γι’ αυτό ακριβώς η δημιουργία ενός πράσινου πολιτικού φορέα, της οικολογίας και της αλληλεγγύης, είναι σήμερα περισσότερο απαραίτητη και επίκαιρη από ποτέ.

Με τη συγκρότηση των Οικολόγων Πράσινων, αυτό το στόχο θέλουμε να υπηρετήσουμε. Οι οικολόγοι δεν ενδιαφερόμαστε μόνο για το περιβάλλον. Εξίσου σημαντικά πράγματα έχουμε να πούμε και για την οικονομία, την κοινωνία, τη δημοκρατία.

Περισσότερο, όμως, θέλουμε να δείξουμε πόσο αλληλένδετα είναι όλα αυτά. Στόχος μας είναι να προβάλουμε νέες, ζωντανές προσεγγίσεις:
· Συνδέοντας την ποιότητα ζωής και την προστασία του περιβάλλοντος με τη διεύρυνση της δημοκρατίας, την προώθηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την οικοδόμηση μιας ανοικτής κοινωνίας χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
· Δημιουργώντας κοινωνικές συμμαχίες που θα κάνουν πράξη το όραμα της βιωσιμότητας και της Κοινωνίας των Πολιτών.

Ανοικτή συζήτηση : ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ;
Τρίτη 2 Μαρτίου στις 8 μ.μ., στα γραφεία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
(Κολοκοτρώνη 31, Αθήνα)

Απαραίτητη διευκρίνιση
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ΔΕΝ παίρνουν μέρος στις εθνικές εκλογές, και δεν υποστηρίζουν κανένα.
Τον Ιούνιο θα συμμετέχουν αυτόνομα στις ευρωεκλογές, σε συνεργασία με τα πράσινα κόμματα όλης της Ευρώπης.