ΓΕΩΡΓΙΑ -ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Στις αρχές ΙΟΥΛΙΟΥ 2002 η ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΕΠΙΤΡΟΠΗ κατέθεσε την πρότασή της για την νέα Κοινή Γεωργική Πολιτική ( Κ.Γ.Π).
Ένα γενικό περίγραμμα θέσεων όπου διαφαίνονται οι κύριοι στόχοι των μεταρρυθμίσεων ,χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι οι Χώρες –Μέλη δεν θα βάλλουν την δική τους σφραγίδα ύστερα από σκληρές διαπραγματεύσεις.
Οφείλουμε να ακτινογραφήσουμε τις προτάσεις που διατύπωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το οικονομικό –κοινωνικό –πολιτικό πλαίσιο που κινούνται και τις εν δυνάμει επιπτώσεις και ευκαιρίες για τον Ελληνικό αγροτικό κόσμο.

Καλούμαστε να κατανοήσουμε και να επεξεργασθούμε όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν το παγκόσμιο σκηνικό, μέσα στο οποίο η Ελληνική Γεωργία και ο Ελληνας αγρότης πρέπει να αγωνισθεί και να ανταγωνισθεί με επιτυχία.

Η κατάρρευση των εμπορικών συνόρων ,των κλειστών κοινωνιών, η μεγάλη Διεύρυνση της Ε.Ε από τον Βορρά μέχρι το Νότο, τα αιτήματα των αναπτυσσόμενων χωρών στη διάσκεψη του Γιοχάνεσμπουργκ για μείωση της στήριξης που παρέχουν τα αναπτυγμένα κράτη στα προιόντα τους, συνθέτουν με μια πρώτη ματιά το παγκόσμιο σκηνικό ,για την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ .

Οι μεταρρυθμίσεις που επιβάλλονται στην Κ.Γ.Π σχετίζονται:

· Με την ανάγκη να προωθηθεί ένα μοντέλο αειφορικής γεωργίας ,προσανατολισμένο στις απαιτήσεις των καταναλωτών ,για μεγαλύτερη ποιότητα – ασφάλεια και προστασία του περιβάλλοντος.
Η γεωργία μπορεί κάποτε να ήταν μια αθώα δραστηριότητα ,σήμερα όμως έχει ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης στην ρύπανση και στις διατροφικές κρίσεις.
Επιβάλλεται εκ τούτου , η αποσύνδεση των ενισχύσεων από την παραγωγή και η σύνδεσή τους με την εφαρμογή προτύπων ποιότητας και ασφάλειας και καλής διαβίωσης των ζώων και διασφάλιση της ποιότητας των τροφίμων.(EUREP GAP, I.S.O 14OOO, H.A.C.C.P )

Διάφορες κατηγορίες πολιτών και επαγγελματικών ομάδων ζητούν μια δικαιότερη κατανομή του προϋπολογισμού της Ε.Ε σε ότι αφορά τους πόρους που πηγαίνουν στην Κ.Γ.Π και στις άλλες κοινοτικές πολιτικές, αλλά ακόμη και στον ίδιο τον τρόπο που κατανέμονται οι επιδοτήσεις στους τύπους γεωργίας.
Η Γεωργία ορεινών περιοχών και οι μικροί παραγωγοί είναι οι μεγάλοι χαμένοι της ένταξης το 1981 ,ενώ η φτώχεια μετανάστευσε τελευταία και στις πόλεις των αστικών κέντρων.

· Με την μεγάλη διαπραγμάτευση που θα γίνει στο εσωτερικό του (Π.Ο.Ε ) Παγκόσμιου οργανισμού Εμπορίου ,για την ρύθμιση των διεθνών συναλλαγών ,στο Κανκούν του ΜΕΞΙΚΟΥ στις
10-14 Σεπτεμβρίου 2003
Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συμβάλλουν στην καλύτερη προάσπιση της Κ.Γ.Π στο πλαίσιο του Π.Ο.Ε.

Στο πλαίσιο αυτό η Ε.Ε πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει την Κ.Γ.Π ,με τρόπο περισσότερο αποδεκτό από τους εμπορικούς εταίρους και ιδιαίτερα τις αναπτυσσόμενες αγροτικές χώρες. Οι οποίες διαμαρτύρονται ,ότι έτσι όπως ενισχύονται ορισμένες καλλιέργειες στην Ευρώπη (Κ.Γ.Π.) και στις Η.Π.Α (farm Βill) ΄΄καλλιεργείται΄΄ η δική τους φτώχεια.

· Με τη μεγάλη διεύρυνση της Ευρώπης, σε επίπεδο Ε-25. Το Ευρωπαϊκό μοντέλο γεωργίας θα πρέπει να μεταφερθεί και να εφαρμοσθεί από την Εσθονία του Βορρά μέχρι την Κύπρο στον Νότο.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι η Κ.Γ.Π για να επιβιώσει πρέπει να δημιουργήσει νέες κοινωνικές συμμαχίες εντός και εκτός Ευρώπης.
Πρέπει το Ευρωπαϊκό μοντέλο γεωργίας να μην αφεθεί στο έλεος τυφλών και ανεξέλεγκτων δυνάμεων της παγκοσμιοποιημένης αγοράς αλλά και ούτε να συρρικνωθεί ,γιατί οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για εκατομμύρια αγροτών και για την ποιότητα ζωής όλων των Ευρωπαίων.

Τον Ιανουάριο του 2003 η Ελλάδα ανέλαβε την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Οι μεγάλοι ΄΄περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος΄΄ σταθμοί στην διάρκεια της Προεδρίας, που αποτελούν την «ομπρέλα» για την πολιτική της Ε.Ε για το περιβάλλον είναι:

· Η σύνθεση των αποτελεσμάτων του Γιοχάνεσμπουργκ με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Βιώσιμη Ανάπτυξη
· Η ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών απαιτήσεων στις τομεακές πολιτικές (διαδικασία Κάρντιφ) ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της αποσύζευξης της οικονομικής ανάπτυξης από την χρήση των φυσικών πόρων και την περιβαλλοντική υποβάθμιση.

Ερωτήματα που ανακύπτουν είναι, πότε; και πως; θα συμβούν οι ενδιάμεσες μεταρρυθμίσεις στην Γεωργία;
Με τους δεκαπέντε; ή τους εικοσιπέντε; Να αποφασισθούν πριν και να ισχύσουν μετά την Διεύρυνση; Ώστε να μπορεί και η Ε.Ε να πάει τον Σεπτέμβριο – στον Π.Ο.Ε – στο Κανκούν με πρόταση για μεταρρυθμίσεις στην γεωργία; Τα νέα κράτη- μέλη της Ε.Ε θέλουν να ισχύσει το παλιό καθεστώς της Κ.Α.Π στην είσοδό τους. Κάποιοι από τις χώρες της Διεύρυνσης , έχουν ακόμη την αντίληψη ,ότι η Ε.Ε θα υποκαταστήσει απλά τις χρηματοδοτήσεις της άλλοτε Σοβιετικής Ένωσης ,ως αγελάδα για άρμεγμα.

Επ αυτών υπάρχει η πλευρά που υποστηρίζει ότι όλα θα πρέπει να έχουν προετοιμασθεί πριν οι 10 υποψήφιες χώρες καθίσουν στο τραπέζι της Ε.Ε. ως μέλη και η άλλη άποψη που θέλει οι αλλαγές να γίνουν αμέσως μετά.

Σε κάθε περίπτωση πάντως οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να ισχύουν σταδιακά μέσα στο 2004 για τα ήδη μέλη.

Η χρηματοδότηση της Κ.Γ.Π έως το 2006 έχει διασφαλισθεί.

Μετά το 2006 τι γίνεται; πώς; και πόσο; Θα χρηματοδοτηθεί η Κ.Γ.Π.
θα πρέπει κάποια στιγμή οι εταίροι να αποφασίσουν πριν το 2006.
Επ αυτού δύο θέσεις εμφανίζονται .
Η μία που θέλει να πρώτα να αποφασίζεται τι χρήματα θα διατεθούν από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, για την Κ.Γ.Π; και μετά να διαμορφώνεται η συγκεκριμένη πολιτική.

Η άλλη την οποία υποστηρίζει και η Ελλάδα ,που επιμένει πρώτα να διευκρινισθεί τι είδους Κοινή Γεωργική Πολιτική θέλουμε και μετά να γίνει η κοστολόγησή της.

Σε οιαδήποτε περίπτωση πάντως είναι λάθος η μεταρρύθμιση της Κ.Γ.Π να αντιμετωπίζεται λογιστικά ως παράμετρος του κοινοτικού προϋπολογισμού, μια και οι ευρύτερες οικονομικές –κοινωνικές – περιβαλλοντικές και εμπορικές σημασίες της ξεπερνούν κατά πολύ το λογιστικό μέρος.

Στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών στις 25 Οκτωβρίου 2002 έγινε αποδεκτή η διμερής συμφωνία Γαλλίας –Γερμανίας για τις αγροτικές δαπάνες της διευρυμένης Ε.Ε
Ετσι μέχρι το Δεκέμβριο 2006 θα καταβάλλονται κανονικά οι επιδοτήσεις στους αγρότες των κρατών –μελών.
Στους αγρότες των δέκα νέων κρατών –μελών από το 2004 θα αρχίσουν να καταβάλλονται σταδιακά οι επιδοτήσεις.

Τα δύσκολα αρχίζουν από το 2007 και για την περίοδο
2007-2013 προβλέπεται πάγωμα των αγροτικών δαπανών της Ε.Ε στο επίπεδο του 2006 με ετήσια προσαύξηση μόνο 1%

Για την Ελλάδα η απόφαση αυτή σημαίνει ότι πήραμε πολύτιμο χρόνο μια τετραετία για να προσαρμόσουμε την γεωργία μας στα νέα δεδομένα που αναπόφευκτα θα έλθουν το 2007. Πήραμε μια ακόμα ευκαιρία θα την αξιοποιήσουμε;

Εξαρτάται από το πώς θα ορίσουμε την ανάπτυξη της υπαίθρου χώρας και από τα τεχνικά, ψυχικά και πνευματικά εφόδια του Έλληνα αγρότη με τα οποία θα απαντήσει στις νέες προκλήσεις του ανταγωνισμού. Όμως ο ανταγωνισμός απαιτεί ανοικτές και δυναμικές νοοτροπίες και όχι υπηκόους ολοκληρωτικών αντιλήψεων.

Το νέο μοντέλο γεωργίας εκφράζεται μέσα από την ολοκληρωμένη διαχείριση της παραγωγής, την βιολογική γεωργία, τα επώνυμα προϊόντα ΠΟΠ & ΠΓΕ ,τα Ειδικά Παραδοσιακά Προϊόντα Εγγυημένα και την αναδιοργάνωση της παραδοσιακής γεωργίας.
Σαφώς η κοινωνία πρέπει να έχει πρόσβαση και δυνατότητα στα νέα τρόφιμα , γιατί η ανάγκη δημιουργίας τους τότε;
Σε καμία περίπτωση η νέα γεωργία δεν πρέπει στρώσει ταξικό τραπέζι.
Στη νέα γεωργία η βιολογική γεωργία σαν βασικό κομμάτι της πρέπει να εκφρασθεί ενιαία, στον αγροτικό κόσμο ,στην μεταποίηση στην εμποριοποίηση των προϊόντων και στην κατανάλωση μέσα από συντονισμένες δράσεις της πολιτείας, των παραγωγικών φορέων και της κοινωνίας ,προκειμένου να αποφασισθεί σε ποιες αγορές θα στραφούν τα βιολογικά προϊόντα, και τι μερίδιο της αγοράς θα διεκδικήσουν

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΩΝ

Η επανεθνικοποίηση της Κ.Γ.Π δεν είναι επιθυμητή γιατί ξεφεύγει από την Κοινοτική πρακτική.
Ακόμη γιατί oι εισροές ανά έτος από την Ε.Ε είναι περίπου 2 δίς Ευρώ, πολύ μεγάλη ΄΄τρύπα΄΄ για την οικονομία μας.
Πρέπει να σχεδιασθεί έτσι ώστε να προσφέρει ένα σταθερό και αξιόπιστο πλαίσιο.
Η ενδιάμεση μεταρρύθμιση προτάθηκε τον Ιούλιο 2002 στο Βερολίνο και βασίζεται στο Πρόγραμμα Δράσης 2000

Η πρώτη σύλληψη της ΚΑΠ { ως Λευκό βιβλίο: com(60)105} ήταν να αποκτήσουμε επάρκεια αγροτικών προϊόντων, έτσι οδηγηθήκαμε στο σύστημα των ενισχύσεων μέσω της παραγωγής.

Το σύστημα αυτό οδήγησε σε πλεονάσματα στην Ε.Ε. όπου τα πλεονάσματα αυτά την Δεκαετία του ΄80 έγιναν ανυπόφορα.
Με βάση το σύστημα παρέμβασης, ότι δεν μπορούσε να απορροφηθεί το έπαιρνε η παρέμβαση και το έβγαζε από την αγορά για να μην καταρρεύσουν οι διεθνείς τιμές.

Αναθεώρηση έγινε και παλαιότερα .μεγαλύτερη ήταν το 1992.Στην Ελλάδα δεν μας άγγιξε καθόλου. Οι Βόρειοι εταίροι, όμως ήταν υποχρεωμένοι να πυρπολούν τα κοπάδια τους ή να τα σφάζουν.
Από συγκυρία ευνοηθήκαμε, ως Νότος, επειδή τα Μεσογειακά προϊόντα γενικά ευνοήθηκαν.

Τώρα είμαστε υποχρεωμένοι, μέσα από δικές μας ενέργειες, από την υποστήριξη ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης και προγραμματισμού για την Γεωργία και με κινήσεις μας να ευνοηθούμε και όχι πλέον από συγκυρία σαν Μεσόγειοι.

Η καταστροφολογία συντηρείται και ενισχύεται από ανθρώπους που έχουν άγνοια από τα αγροτικά.

Η Σουηδία είναι η μόνη χώρα που είχε αύξηση του αγροτικού εισοδήματος, γιατί είχε μείωση του αγροτικού πληθυσμού.
Ετσι το εισόδημα όταν μοιράζεται σε λιγότερους αυξάνεται.

Στην Ελλάδα όλοι δηλώνουν αγρότες ,είναι το μόνο επάγγελμα που δεν είναι διασφαλισμένο .Δεν υπάρχει Αγροτικό Επιμελητήριο
· Η Ελλάδα παράγει το 4% των Ε-15 και απολαμβάνει το 7%των επιδοτήσεων των Ε-15 ( 7_4=1,75)
· Η Ιταλία ,που είναι δίπλα μας παράγει το 16% και απολαμβάνει το το 11% των Ε-15 (11:16=0,68)

Μπορεί εύκολα κάποιος να συγκρίνει στοιχεία και να δει τι γίνεται.

Μέχρι τώρα ενισχύονταν τα παραγόμενα προϊόντα, που οδήγησαν σε υπερπαραγωγή. Σε ένα στρέμμα βάλλαμε 15 αγελάδες από 5, χρησιμοποιήθηκαν τέτοιες ζωοτροφές (κρεατάλευρα) που μας οδήγησαν στην B.S.A στις διοξίνες και στις διατροφικές κρίσεις.

Η νέα φιλοσοφία της ΚΓΠ λέει πως δεν είναι μόνο ο Αγρότης, τώρα έχει λόγο και ο Καταναλωτής. Φτώχεια δεν υπάρχει μόνο στην ύπαιθρο αλλά και στην πόλη.

Οι ΗΠΑ μπορούν να παρεμβαίνουν όποτε θέλουν στην Εθνικοποιημένη τους Γεωργική Πολιτική (FARM BILL). εμείς στην Ευρώπη έχουμε την ΚΓΠ, με σταθερό και αξιόπιστο πλαίσιο για όλους. (παραγωγούς –καταναλωτές-μηχανισμούς της αγοράς)
Ετσι λοιπόν δεν καταργείται η ΚΓΠ απλά διαφοροποιείται και αντί να ενισχύει προϊόντα ,ενισχύει παραγωγούς.
Από τις ενισχύσεις που είχαμε μέχρι σήμερα στο παραγόμενο προϊόν 100% τώρα το

· 80% θα πάει με άμεσες ενισχύσεις (Α΄πυλώνας)
· και το 20% θα πάει στην Ανάπτυξη της υπαίθρου (Β΄πυλώνας),(σταδιακά 3% κάθε έτος μέχρι το 20% από 2007- 20013)

Εδώ αντιδρούν οι Χώρες της Διεύρυνσης που δεν θέλουν να βρεθούν με το νέο σύστημα αλλά με το παλιό.

Η Ελληνική Προεδρία θα έχει μπροστά της δύο θέματα, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

· Την αποσύνδεση (decoupling) των ενισχύσεων από την παραγωγή και την δυναμική διαφοροποίηση(modulation)
· Τα πρότυπα πολλαπλής συμμόρφωσης
(cross compliance) και ο έλεγχος των γεωργικών εκμεταλλεύσεων (farm auditing) με απλουστευμένες διαδικασίες.

ΠΟΥ ΘΑ ΕΥΝΟΗΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ;

Καλούμαστε να κάνουμε την στροφή από την ΄΄μαζική γεωργία΄΄ στην ΄΄ποιοτική γεωργία΄΄.
Είμαστε έτοιμοι ν’ αρπάξουμε την ευκαιρία; Η ευκαιρία είναι μοναδική για τους μεγάλους χαμένους της ένταξης του 1981, της ορεινής γεωργίας και της Ελληνικής κτηνοτροφίας, που μπορούν να κάνουν ακόμη περισσότερο στροφή στα ποιοτικά προϊόντα
Πέρα από τον Συνεταιριστικό Χώρο που είναι θέμα χρόνου να βρει τον ρόλο του, αν κοιτάξουμε προσεχτικά γύρω μας θα διαπιστώσουμε τελικά την ύπαρξη ΄΄δραστήριων πυρήνων΄΄ ,από μεμονωμένα άτομα ,Ομάδες παραγωγών, επαγγελματικές οργανώσεις, που λένε ΝΑΙ είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στην ΄΄ποιοτική στροφή΄΄ της γεωργίας και της υπαίθρου με επιχειρηματική λογική.

Η φιλοσοφία των προτάσεων της Επιτροπής ,για την μεταφορά πόρων ,που θα πηγαίνουν στον Β΄ πυλώνα για:
. Ανάπτυξη της Υπαίθρου, Γεωργο-περιβαλλοντικά μέτρα, εναλλακτικές δραστηριότητες, βιολογική γεωργία, αγροτουρισμός, αγρανάπαυση, πρόωρη συνταξιοδότηση, είναι θετική για την Ελληνική Γεωργία.

Η μεταφορά του 20% των πόρων από τον Α΄ στον Β΄ πυλώνα, μας συμφέρει αρκεί μόνο οι πόροι να κατανέμονται με όρους συνοχής.
Τα πάντα θα εξαρτηθούν από το πώς θα προσδιορίσουμε την Ανάπτυξη της υπαίθρου.
Στοιχεία αυτής της πολιτικής πρέπει να αποτελέσουν η στροφή στις βιολογικές καλλιέργειες, στα προϊόντα ΠΟΠ & ΠΓΕ, στα προϊόντα ορεινών περιοχών, στον Αγροτουρισμό, στην ενδυνάμωση του Κύρους των Πιστοποιητικών οργανισμών και στην προώθηση των παραγωγών που πιστοποιούν την ποιότητα και την ασφάλεια για τον καταναλωτή.

Προτάσεις που σχεδόν οι πάντες υποστηρίζουν ,αλλά σπάνια μπαίνουν στις προτεραιότητες των Ο.Τ.Α και στελέχωσης του Συνεταιριστικού χώρου.

Σαφώς το Κράτος έχει τον κύριο ρόλο να διευκολύνει την προσαρμογή του αγροτικού κόσμου στο νέο σύστημα ,αλλά δεν είναι το μόνο που πρέπει να έχει πλέον την ευθύνη.

Πρέπει να παίξουν αυτή την φορά το ρόλο τους οι Τοπικές Αρχές, οι επαγγελματικές οργανώσεις, οι ομάδες παραγωγών, οι Συνεταιρισμοί, η Αγροτοβιομηχανία και οι Διεπαγγελματικές Οργανώσεις. Και σίγουρα θα πρέπει να υπάρξουν Οργανισμοί Πιστοποίησης και Ελέγχου με κύρος και Φορείς επιμόρφωσης καθώς και ΄΄συνοδευτικά μέτρα΄΄ και διαδικασίες που θα στηρίξουν όλο αυτόν το στρατηγικό σχεδιασμό του ποιοτικού άλματος της Ελληνικής Γεωργίας.

Την υπόθεση τελικά πρέπει να την πάρουν στα χέρια τους οι τοπικές κοινωνίες (με τις τοπικές εξουσίες που μόλις εξέλεξαν),οι νέοι άνθρωποι με φιλοδοξίες ,ιδέες και διάθεση καινοτομίας και εκσυγχρονισμού της κοινωνίας στην οποία θα ζουν και θα εργασθούν.
Επ’ αυτού εν τέλει πρέπει να δράσουν οι συλλογικά οργανωμένοι παραγωγοί, αν θέλουμε να διατηρήσουμε το παρόν κοινωνικό πρότυπο στην ύπαιθρο, αλλιώς ας περιμένουμε την πρωτοβουλία των Αγρο-Βιομηχανιών .

Σαφώς το ΥΠΓΕ θεωρεί ότι οι ενισχύσεις δεν θα πρέπει να έχουν τον χαρακτήρα επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας, αλλά και οι μεταρρυθμίσεις της Κ.Γ.Π δεν πρέπει να σημάνουν το τέλος ή την αποδυνάμωση της στήριξης της τιμής των αγροτικών προϊόντων στην Ε.Ε.

Η στήριξη στους αγρότες καλώς θα συνεχίσει να υπάρχει συνδυαζόμενη με ποιοτικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές προδιαγραφές.
Θα αποσυνδεθεί από την στρεμματική ενίσχυση και θα θεσμοθετηθεί ενιαία ενίσχυση ανά εκμετάλλευση. Το δικαίωμα της ενίσχυσης θα συνδέεται με την Γη και θα καταβάλλεται σε όποιον κάνει χρήση και εφαρμόζει τα πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος, Κώδικες Ορθής Γεωργικής Πρακτικής (EUREP GAP), Διεθνή πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος I.S.O 14000, Κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία, Καν.2092/91, Ανάλυση της επικινδυνότητας των τροφίμων για τους καταναλωτές H.A.C.C.P.
Που η εφαρμογή τους θα πιστοποιείται από Ειδικούς Οργανισμούς, διαπιστευμένους για τούτο από το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΣΗΣ (Ε.ΣΥ.Δ)

Το παλιό «ο ρυπαίνων πληρώνει» θα λέγαμε ότι γίνεται για τον αγροτικό χώρο «ο ρυπαίνων δεν παίρνει επιδοτήσεις»

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙΝΔΥΝΟΙ Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙ ΠΟΡΟΥΣ;

Γενικά τη χώρα μας την συμφέρει να υπάρχουν πόροι στο Β Πυλώνα της Κ.Γ.Π (ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΥΠΑΙΘΡΟΥ) και οι οποίοι να κατανέμονται με όρους συνοχής.
Η Ελλάδα είναι αλήθεια ότι δεν έχει μεγάλη παράδοση στην ανάπτυξη των «εναλλακτικών δραστηριοτήτων» στην Ύπαιθρο.

Οι αναπτυξιακές πολιτικές ,οι βιολογικές καλλιέργειες ,τα προϊόντα ποιότητας, ΠΟΠ & ΠΓΕ ο Αγροτουρισμός είναι σε αρχικό στάδιο ανάπτυξης.

Ενώ οι μηχανισμοί πιστοποίησης δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένοι. Όλα αυτά για πολλούς συνιστούν ένα παράγοντα κινδύνου να χαθούν πόροι από την γεωργία.

Σε όλα αυτά πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί και σε επαγρύπνηση αλλά όχι αρνητικοί για να αρπάξουμε ευκαιρίες και να αποσοβήσουμε κινδύνους.

Προβλέπονται περικοπές στον σκληρό σίτο, στον καπνό και στο ρύζι.
Από τα στρατηγικής σημασίας προϊόντα για την Ελλάδα, Καπνός, βαμβάκι, ελαιόλαδο βάλλεται μόνο ο καπνός.

Επιβάλλεται να διαπραγματευτεί σκληρά η Ελλάδα για τούτο.
Το ΥΠΓΕ διαφωνεί κάθετα με την συρρίκνωση της καλλιέργειας του καπνού, που απλά θα αυξήσει τις εισαγωγές από τις τρίτες χώρες και δεν θα έχει καμία επίπτωση στη μείωση της συνήθειας του καπνίσματος, που πρέπει να επιδιώκεται με άλλους τρόπους.

Η καπνική παραγωγή και οικονομία έχει εντελώς διαφορετική σημασία για την χώρα μας από ότι για άλλα κράτη – μέλη της Ε.Ε.
Για την Ελλάδα από τις πληρωμές της Κ.Γ.Π το 15% είναι για καπνό, ενώ πρέπει να συνυπολογισθούν, τα χιλιάδες άτομα που απασχολούνται με την καπνοκαλλιέργεια, χωρίς να έχουν άλλες εύκολους διεξόδους, το βάρος της καπνοβιομηχανίας μας κλπ.

Το ελαιόλαδο είναι ένα προϊόν που δεν «βάλλεται πολιτικά» στο εσωτερικό της Ε.Ε και της Κ.Γ.Π. Μάλιστα υπάρχει ευρύτερη αποδοχή λόγω της σύνδεσης του με την υγιεινή Διατροφή. Δεν κινδυνεύει η επιδότηση του ελαιολάδου, αλλά για την Ελλάδα παραμένουν τα προβλήματα τυποποίησης, εμπορίας και ανάδειξης του κυρίως στο εξωτερικό.

Ο οικοτεχνικός χαρακτήρας του ελαιολάδου είναι καλό στοιχείο που αξίζει να παραμείνει, αλλά θα πρέπει να ενεργοποιηθούνε οι διεπαγγελματικές οργανώσεις για τις οποίες υπάρχει το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο ,που θα αναδείξουν την αξία του προϊόντος.

Σχετικά με το βαμβάκι, η στήριξη που παρέχεται μέχρι σήμερα μέσω των στρεμματικών επιδοτήσεων είναι αντικειμενικά ικανοποιητική. Για την Ελλάδα επιβάλλεται να νοικοκυρευτεί η παραγωγή, να αφορά τους επαγγελματίες του είδους και να σταματήσει η αλόγιστη επέκταση της καλλιέργειάς του.
Να γίνει καθαρό τι είναι «πραγματική παραγωγή» και τι «επιλέξιμες ποσότητες» για το ΥΠΓΕ, τους παραγωγούς τους Μεταποιητές και την Ε.Ε.

Κατά βάση τα ευάλωτα από άλλους προϊόντα είναι το Βαμβάκι και ο καπνός. Τα ερωτήματα είναι ,τώρα οι περικοπές; από εσωτερικές διαπραγματεύσεις; από τον ΠΟΕ ; με τους Ε-15 ή Ε-25; είναι θέματα τακτικής που περιπλέκουν το πρόβλημα.
Εχουμε ανοικτό χρηματοδοτικό πλαίσιο μέχρι το 2013, εχουμε μια καλή βάση εκκίνησης και το κρίσιμο σημείο είναι πώς θα μοιρασθεί η πίττα και πότε;

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η Λογική των ελέγχων και η αποδοχή τους από την παραγωγική βάση προβλέπεται ,ότι δεν θα γίνει εύκολα αποδεκτή χωρίς κοινωνικούς κραδασμούς.
Οι επιπτώσεις θα έχουν να κάνουν κυρίως στο επιπεδο
· Της απασχόλησης
· Στα Διαρθρωτικά ταμεία-εγγυήσεις
· Περιβάλλον

Στο επίπεδο της απασχόλησης τα θέματα καλό είναι να αντιμετωπισθούν με τα Σύμφωνα απασχόλησης σε Εθνικό επίπεδο. Οι επιπτώσεις θα φθάσουν και στον αγροτο βιομηχανικό τομέα και τον εφοδιασμό του.

Επιβάλλεται η καταγραφή σε περιφερειακό επίπεδο έτσι ώστε να γνωρίζουμε:
· Πόσοι είναι οι επαγγελματίες αγρότες
· Τι προϊόν καλλιεργούν
· Μελέτη των επιπτώσεων προϊόν με προϊόν
· Πόσοι οι αγρότες του κέντρου και πόσοι της Περιφέρειας.
· Που μας συμφέρει να αλλάξουμε και που να αφήσουμε ως έχει.

Μονάχα έτσι θα βγούμε από δική μας πρωτοβουλία ευνοημένοι από την ενδιάμεση Μεταρρύθμιση της ΚΓΠ ως Χώρα.