Όχι στράτευση στα 18!

Ταυτόχρονα, με την εφαρμογή του θεσμού του Οπλίτη Βραχείας Ανακατάταξης θα μπορούν οι νέοι 19-25 ετών να παραμείνουν στο Στρατό μέχρι τρία χρόνια ενώ προγραμματίζεται και η εφαρμογή του θεσμού των Εφέδρων Υψηλής Ετοιμότητας, με ολιγόμηνες συμβάσεις, για συμμετοχή σε εκστρατευτικά σώματα στο εξωτερικό κτλ. Παράλληλα, τo Συμβούλιο ¶μυνας αποφάσισε αύξηση του αριθμού των επαγγελματιών οπλιτών.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ., χρησιμοποιώντας ως δόλωμα τη μείωση της θητείας, προσπαθεί να θέσει σε εφαρμογή μια παλιά επιδίωξη του στρατού να στρατεύονται οι νέοι πριν ολοκληρωθούν ως προσωπικότητες και διαμορφώσουν κριτική συνείδηση, ακριβώς γιατί οι ενεργοί πολίτες δεν μπορούν να αποδεχτούν εύκολα τις αυστηρές ιεραρχικές δομές, το γλείψιμο και την άκριτη υλοποίηση των διαταγών ή την κυριαρχία της λογικής της βίας και του μιλιταρισμού.

Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας γνωρίζει ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες ανυπότακτοι αλλά συνεχίζει να κρύβει τον αριθμό για να μη καταρρεύσει η βιτρίνα της καθολικής υποχρεωτικής στράτευσης. Την ίδια στιγμή όμως που διάφορες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν την ελληνική νεολαία να συντηρητικοποιείται και να ταυτίζεται με θεσμούς όπως ο στρατός, η εκκλησία και η οικογένεια, τα επίσημα στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο ένας στους τρεις νέους αποφεύγει τη στράτευση!
Αντίστοιχες τάσεις των νέων υπάρχουν σε πολλές χώρες. Την ίδια στιγμή στη Ρωσία, οι μητέρες των στρατιωτών, που αγωνίζονται για τερματισμό του πολέμου στην Τσετσενία και κατάργηση υποχρεωτικής στράτευσης, φτιάχνουν κόμμα, που με αξιώσεις διεκδικεί την είσοδο στη Βουλή.

Για τους Οικολόγους Πράσινους η ασφάλεια δε μπορεί να εκφράζεται πια με στρατιωτικούς όρους: χρειάζεται να θεμελιωθεί στη συνεργασία, τη βιωσιμότητα, την κοινωνική συνοχή, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αγωνιζόμαστε για διάλυση του ΝΑΤΟ, αποστρατικοποίηση της Ευρώπης και κατάργηση των όπλων μαζικής καταστροφής. Ο Ευρωστρατός μπορεί να συζητηθεί μόνο ως συντονισμός των εθνικών στρατιωτικών μηχανισμών, με αποκλειστικούς στόχους τη συνολική μείωση των εξοπλισμών και τη δημιουργία άοπλων μονάδων αποτροπής κρίσεων. Ταυτόχρονα ζητάμε προώθηση όλων των μη βίαιων επιδιώξεων του αντιμιλιταριστικού κινήματος.

Ο στρατός βρίσκεται στον αντίποδα της ανοικτής και μη βίαιης κοινωνίας που επιδιώκουμε. Αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα των στρατευμένων και των αντιρρησιών συνείδησης, για τη δραστική περικοπή των εξοπλιστικών δαπανών αλλά και για την προοπτική μιας κοινωνίας πέρα από τον εθνικισμό και τον μιλιταρισμό. Εργαζόμαστε για να θέσουμε ζητήματα με τρόπο που να προωθούν συνεργασίες και όχι πολώσεις, υποστηρίζουμε τον διάλογο ως την πιο ενδεδειγμένη μέθοδο επικοινωνίας, ακολουθούμε τις αρχές της πολιτικής ανυπακοής και της μη συνεργασίας όταν χρειαστεί να συγκρουστούμε με κάποιο αντίπαλο. Φροντίζουμε να θίγουμε συγκεκριμένες πράξεις και τρόπους σκέψης και όχι πρόσωπα ή κοινωνικές ομάδες ενώ ταυτόχρονα αναζητούμε ευφάνταστους τρόπους μη βίαιης επίλυσης συγκρούσεων. Επισημαίνουμε επίσης ότι η μη βία είναι λειτουργική και για αντίσταση των πολιτών απέναντι σε εσωτερικά πραξικοπήματα ή επιβολή άδικων νόμων.

Γνωρίζουμε ότι τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται ανησυχητικές τάσεις, σε πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες και την Ελλάδα, που επιδεικνύουν μια συνεχώς αυξανόμενη αποστασιοποίηση των νέων από κοινωνικά θέματα, την πολιτική και τη συλλογική δράση και εντείνουν το λεγόμενο δημοκρατικό έλλειμμα. Για πολλούς η εσωστρέφεια έχει γίνει η πιο αποτελεσματική άμυνα για να αντιμετωπίσουν τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα, την ανεργία, το αναχρονιστικό εκπαιδευτικό σύστημα, τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών, τις γεμάτες ένταση διαπροσωπικές σχέσεις. Και η στράτευση στα 18, το κόψιμο των αναβολών, η καταστολή και οι αποφάσεις από τα «πάνω» υποσκάπτουν τη σύνθεση οραμάτων και το δημιουργικό διάλογο, τις ανατρεπτικές αποφάσεις και τη διαφορετικότητα της έκφρασης, την εμπέδωση της ενεργούς πολιτικής δράσης και της αλληλεγγύης.

Οι νέοι δεν χρειάζονται περισσότερη δόση στρατιωτικοποίησης αλλά πιο ενεργό ρόλο στην κοινωνική και πολιτική ζωή.