sstamellos

sstamellos

Οικολόγοι Πράσινοι: ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
www.ecogreens.gr – email: ecogreen@otenet.gr
Αθήνα: Κολοκοτρώνη 31, 10562, τηλ. 210.3241001, fax 210 3241825
Θεσσαλονίκη: Φιλίππου 51, 54631, τηλ. 2310.222503, fax 2310.421196

1.6.2004
ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Εκδήλωση των Οικολόγων Πράσινων για
«Δημοκρατία, Κράτος Δικαίου και Κρατική Καταστολή»
Συμμετέχει η ευρωβουλευτής Τζην Λάμπερτ

Πέμπτη 3 Ιουνίου, στις 8 το βράδυ, στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών

Ήδη από τα πρώτα του βήματα στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, ο οικολογικός χώρος είχε έγκαιρα πάρει σαφείς αποστάσεις από κάθε μορφή πολιτικής (και όχι μόνο) βίας. Η καταδίκη όμως της λογικής των ένοπλων οργανώσεων, δεν σημαίνει και αποδοχή του σύγχρονου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Ο τελευταίος έχει όλα τα στοιχεία που μας επιβάλλουν να είμαστε αντίθετοι σε κάθε πόλεμο: εξοικείωση με τις παράπλευρες απώλειες και τη λογική του «όλα επιτρέπονται», υποταγή των αμάχων στις προτεραιότητες των πολεμιστών, επιβολή διλημμάτων του τύπου «ή μαζί μας ή εναντίον μας».

Πρώτη παράπλευρη απώλεια είναι αναμφίβολα οι ελευθερίες των πολιτών. Τις μέρες αυτές υπογράφτηκε τελικά η συμφωνία Ε.Ε.-Η.Π.Α. για τα προσωπικά δεδομένα των επιβατών κάθε πτήσης προς τις Η.Π.Α., παρά την αρχική απόρριψή της από το Ευρωκοινοβούλιο και τις σφοδρές αντιδράσεις (και) των Πράσινων. Σε ανάλογη κατεύθυνση κινούνται τόσο η περσινή συμφωνία έκδοσης μεταξύ Η.Π.Α.- Ε.Ε., όσο και ο «ενιαίος δικαστικός χώρος» στην Ευρώπη: πρακτικά, όποιος διώκεται σε μια χώρα (έστω και ανελεύθερη), διώκεται πλέον σε όλες.

Το Κράτος Δικαίου, όχι ως εξωραϊσμός της εξουσίας αλλά ως υποχρέωση της πολιτείας να σέβεται τα δικαιώματα των πολιτών, φαίνεται ότι και αυτό αντιμετωπίζεται ως παράπλευρη απώλεια. Ήδη σε αρκετές περιπτώσεις Ολυμπιακών Έργων (όπως με το Χωριό Τύπου ή τη Μαραθώνια Διαδρομή), οι σκοπιμότητες του 2004 αναδείχθηκαν ισχυρότερες από κάθε νομιμότητα.

Τα έκτακτα μέτρα για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων αποτελούν μια ακόμη απειλή, όπως έχει επισημάνει και η Διεθνής Αμνηστία. Πέρα από τη διευκόλυνση αυθαιρεσιών και παραβάσεων από κρατικά όργανα, πέρα από τη διαφαινόμενη «εκκαθάριση» της πόλης από ναρκομανείς, τσιγγάνους και αδέσποτα, υπάρχει το θέμα της αστυνόμευσης από στρατιωτικές δυνάμεις (για πρώτη φορά από το 1974), αλλά και των στοιχείων από τις κάμερες και τις άλλες πηγές ευαίσθητων πληροφοριών. Στα στοιχεία αυτά είναι προφανές ότι θα έχουν πρόσβαση και μυστικές υπηρεσίες, που δεν δεσμεύονται από κανένα νόμο και καμιά Αρχή Προστασίας Δεδομένων. Καμιά άλλωστε επίσημη διάψευση δεν υπήρξε ως τώρα για δημοσιεύματα που αναφέρουν παρακολουθήσεις νόμιμων και μη βίαιων πρωτοβουλιών όπως η «Καμπάνια Αντι-2004».

Ειδικά πάντως σε δίκες για υποθέσεις τρομοκρατίας ακούστηκαν από επίσημα δικαστικά χείλη απόψεις που «δικαιολογούν» ακόμη και τη θέσπιση αντισυνταγματικών νόμων. Ακόμη σοβαρότερα είναι, όμως όσα γίνονται στην πράξη:
· Πριν λίγο καιρό, το δικαστήριο για την υπόθεση του ΕΛΑ ζήτησε ποινική και πειθαρχική δίωξη των συνηγόρων υπεράσπισης για τον τρόπο που ασκούσαν τα καθήκοντά τους.
· Στις 3Ιουνίου δικάζεται ο Γιώργος Σταματόπουλος, δημοσιογράφος και υποψήφιος των Οικολόγων Πράσινων, για παλαιότερο σχόλιό του στην «Ελευθεροτυπία» για τον εισαγγελέα της δίκης της 17 Νοέμβρη.

Τέτοιες ενέργειες αποτελούν σαφή πίεση για αυτολογοκρισία, τόσο προς τους συνηγόρους υπεράσπισης όσο και προς τους δημοσιογράφους που καλύπτουν ή σχολιάζουν δίκες για υποθέσεις τρομοκρατίας. Μπορούμε να φανταστούμε τη δημοκρατία και τις ελευθερίες να λειτουργούν, έστω και στοιχειωδώς, σε ένα τέτοιο κλίμα;

Ίσως είναι η ώρα να επισημάνουμε ότι η ασφάλεια των πολιτών αφορά πολύ περισσότερα πράγματα από ό,τι συνήθως πιστεύουμε. Ασφάλεια σημαίνει προστασία και από τους παράγοντες που απειλούν την υγεία μας, κατοχύρωση της ποιότητας ζωής, πρόσβαση για όλους στα βασικά αγαθά, ζωή χωρίς φόβους κοινωνικού αποκλεισμού, δυνατότητα να βρίσκουμε το δίκιο μας ακόμη και όταν αμφισβητείται από ισχυρότερους: ακριβώς δηλαδή όσα έχουμε μάθει να θεωρούμε «πολυτέλεια».
Η τάση περιορισμού των ελευθεριών είναι ισχυρή, αλλά μπορεί να αντιστραφεί. Η Ευρώπη έχει πίσω της μια μεγάλη ανθρωπιστική παράδοση, που οφείλει τώρα να υπερασπίσει. Κλίμα παρόμοιο με το σημερινό έχει επικρατήσει και σε παλαιότερες εποχές, όπως στην (τότε Δυτική) Γερμανία της δεκαετίας του 1970. Η αντιστροφή του ήταν έργο του αντιπυρηνικού κινήματος και των Πράσινων που πρόβαλαν τη μη βία ως αποτελεσματικό όπλο αμφισβήτησης και διεκδικήσεων, αφοπλίζοντας όχι μόνο την κρατική καταστολή αλλά και τις φοβίες του μέσου πολίτη.

Για το πράσινο κίνημα, η παράδοση αυτή της μη βίας και της υπεράσπισης των ελευθεριών είναι και σήμερα επίκαιρη. Δεν είναι ίσως τυχαίο ότι το επίσημο πολιτικό ίδρυμα των Γερμανών Πράσινων φέρει σήμερα το όνομα του Χάινριχ Μπελ, νομπελίστα συγγραφέα της «Χαμένης τιμής της Καταρίνα Μπλουμ» που είχε τότε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων για την κριτική του απέναντι στο γερμανικό κράτος και τον τότε «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Επιδιώκουμε λοιπόν να ανοίξουμε ένα γόνιμο διάλογο με όλους όσους μοιράζονται μαζί μας τις ίδιες αξίες και την ίδια αγωνία για τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εκδήλωση των Οικολόγων Πράσινων – Ανοιχτή συζήτηση με του πολίτες
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Πέμπτη 3 Ιουνίου 2004, 8μμ., στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (Ακαδημίας 60)

Συμμετέχουν:
Τζην Λάμπερτ, ευρωβουλευτής των ¶γγλων Πράσινων, αντιπρόεδρος των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Μιχάλης Τρεμόπουλος, δημοσιογράφος, νομαρχιακός σύμβουλος, επικεφαλής του ψηφοδελτίου των Οικολόγων Πράσινων
Γιώργος Σταματόπουλος, δημοσιογράφος, υποψήφιος των Οικολόγων Πράσινων.
Βαγγέλης Πισσίας, μέλος των Οικολόγων Πράσινων.
Κώστας Παπαδάκης, δικηγόρος
Θα τοποθετηθούν εκπρόσωποι της Διεθνούς Αμνηστίας, ανθρωπιστικών, κοινωνικών και επιστημονικών φορέων.
Συντονίζει ο Κώστας Διάκος

Scroll to Top