μέλος του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
www.ecogreens.gr email: ecogreen@otenet.gr
Αθήνα: Κολοκοτρώνη 31, 10562, τηλ. 210.3241001, fax 210 3241825
Θεσσαλονίκη: Φιλίππου 51, 54631, τηλ. 2310.222503, fax 2310.421196
23.06.2005
ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ
Με την έγκριση του Εθνικού Σχεδίου Κατανομής Δικαιωμάτων Εκπομπών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ελλάδα εισέρχεται απροετοίμαστη στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών
Με την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και του ελληνικού Εθνικού Σχεδίου Κατανομής Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΕΣΚΔΕ), το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών μπαίνει στη φάση εφαρμογής του. Το ελληνικό ΕΣΚ εγκρίθηκε από την Επιτροπή τελευταίο και καταϊδρωμένο γιατί τελευταίο και καταϊδρωμένο είχε κατατεθεί, λίγες μόνο ώρες πριν εκπνεύσει και η τελευταία παράταση που μας είχε δοθεί, το απόγευμα(!) της 31ης Δεκεμβρίου 2004, αντί της 31ης Μαρτίου που ήταν η αρχική προθεσμία!
Η τραγελαφική αυτή καθυστέρηση είναι δηλωτική του άβουλου και ανεύθυνου τρόπου με τον οποίο οι ελληνικές κυβερνήσεις -τόσο η παρούσα όσο και η προηγούμενη- αντιμετωπίζουν την ευρωπαϊκή προσπάθεια μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου με στόχο τον έλεγχο της κλιματικής αλλαγής.
Η προσπάθεια όμως αυτή είναι δρομολογημένη και η Ελλάδα θα κληθεί να χορέψει στους ρυθμούς της ούτως ή άλλως. Αν δε φροντίσει να μάθει τα του χορού τα βήματα, θα φάει τούμπες, που θα σπεύσουν να εκμεταλλευθούν οι εταίροι μας, καθώς πρόκειται για ένα ανταγωνιστικό σύστημα. Αν οι 141 μεγάλες ελληνικές εγκαταστάσεις που εντάσσονται στο σύστημα εκπέμπουν από φέτος και στο εξής παραπάνω CO2 από τα δικαιώματα που τους χορηγήθηκαν, απλά θα πρέπει να βγουν στην ευρωπαϊκή γύρα να τα αγοράσουν από άλλες εγκαταστάσεις που παίρνοντας κατάλληλα μέτρα κατάφεραν να περιορίσουν τις εκπομπές τους κάτω από το όριο που τους είχε τεθεί.
Ήδη ο μεγαλύτερος ρυπαντής στην Ελλάδα, η ΔΕΗ, με 52% των ελληνικών εκπομπών (72% των εκπομπών που καλύπτονται από το Σύστημα) στα αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου του 2005 ενέγραψε κονδύλι 19,5 εκ. € για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών, χωρίς να διευκρινίζει αν το ποσό αυτό επαρκεί για τις υπερβάσεις της όλου του έτους ή αν θα χρειαστεί να αγοράσει κι άλλα.
Το ίδιο το ΕΣΚΔΕ, που αφορά την τριετία 2005-7 αντανακλά ξεκάθαρα την απουσία εθνικής πολιτικής περιορισμού των εκπομπών. Στην περίοδο αυτή μοιράζει την πίττα των δικαιωμάτων εκπομπών μεταξύ των μεγάλων επιχειρήσεων (ΔΕΗ, τσιμεντάδικα, διυλιστήρια), χωρίς να προβλέπει ουσιαστικό περιορισμό τους και μεταθέτει την ουσιαστική προσπάθεια μείωσης στην επόμενη περίοδο 2008-2012, ώστε να επιτευχθούν οι εθνικές δεσμεύσεις του Κιότο. Επίσης αγνοεί εντελώς τους ρυθμούς αύξησης εκπομπών σε μη καλυπτόμενους τομείς (πχ μεταφορές) και δεν αναφέρει κανένα συγκεκριμένο μέτρο ή πολιτική περιορισμού των εκπομπών εκτός από συντήρηση οχημάτων και… βελτιστοποίηση του συγχρονισμού των φωτεινών σηματοδοτών!!!
Αντί λοιπόν οι ελληνικές κυβερνήσεις να εκμεταλλευθούν τη σημαντική νέα παράμετρο που υπεισέρχεται στις οικονομικές διαδικασίες ώστε να βελτιώσουν το ρυπογόνο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης της χώρας, αφέθηκαν χωρίς στοιχειώδες όραμα και προοπτική να σύρονται πίσω από τις εξελίξεις, αγκομαχώντας να προλάβουν όπως–όπως τις προθεσμίες. Πολύ περισσότερο δε αφού η Ελλάδα ξεκίνησε από πλεονεκτική θέση καθώς της επιμερίσθηκε ένας αρκετά ευνοϊκός στόχος περιορισμού της αύξησης των εκπομπών της στο +25%, διαθέτει μία περιορισμένη και άρα εύκολα ελέγξιμη παραγωγική βάση και επιπλέον πακτωλούς ευρωπαϊκών κονδυλίων με τα οποία θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει την όποια πολιτική περιορισμού των εκπομπών.
Αλλά ακόμα και τώρα κανένα μάθημα δεν φαίνεται να παίρνει η κυβέρνηση όπως χαρακτηριστικά φαίνεται και στην πρόσφατη απόφασή της να κατασκευαστεί στην Κρήτη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής 500 MW με καύσιμο μαζούτ –πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία στον 21ο αιώνα.
Η ενασχόληση όμως με «μεγάλες ιδέες» όπως η ολυμπιάδα, δεν άφησε περιθώρια και η Ελληνική οικονομία σήμερα να παίρνει άνετα το χρυσό μετάλλιο στις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου με 1.177 τόνους ανά εκατομμύριο € του ΑΕΠ, με δεύτερη την Πορτογαλία με 800 τόνους, ενώ ο μέσος όρος ΕΕ-15 είναι μόλις 605 τόνοι!
Η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, πρακτικά αποκλείει την επίτευξη του στόχου του Κιότο με εγχώριες δράσεις, και έτσι πολλές επιχειρήσεις από σήμερα και το ελληνικό κράτος από το 2008 θα αναγκασθούν να καλύψουν το πλεόνασμα των εκπομπών τους με αγορά δικαιωμάτων από τρίτες χώρες, όπως η Ρωσία και η Ουκρανία. Το ότι θα πληρώσουμε μοιάζει σήμερα σίγουρο, το ζητούμενο είναι πόσο θα πληρώσουμε μέχρι να μάθουμε…
Η Εκτελεστική Γραμματεία