Το πότε χτίστηκε η γέφυρα στον Γλαβά – μικρό ποτάμι που ξεκινάει από τις ανατολικές πλαγιές του Ιτάμου και τα κεφαλόβρυσα του Αμάραντου Καρδίτσας και καταλήγει στον Πηνειό, κανένας δεν ξέρει ούτε στις αφηγήσεις των παλαιότερων υπάρχει κάποια αναφορά. Αυτό όμως που φαίνεται βέβαιο είναι ότι αν δεν γίνει σύντομα κάποια συντήρηση θα πέσει από τα πόδια του και θα χάσει ο Γλαβάς το στολίδι του και το εικόνισμα τη συντροφιά του.
Το μεγάλο οπωσδήποτε για την εποχή του έργο ήταν απαραίτητο στοιχείο της σπουδαίας στράτας που ανέκαθεν οδηγούσε από τη Θεσσαλία στα ¶γραφα και την Αιτωλία. Η παρουσία του επίσης δηλώνει πως κάποτε ο Γλαβάς δεν είναι το αθώο ρέμα που βλέπουμε σήμερα αλλά ήταν ένα δυνατό ποτάμι που δημιουργούσε προβλήματα στους διερχόμενους και τους ντόπιους που κατοικούσαν κοντά του και είχαν χωράφια και στις δυο πλευρές του.
Το ακατέργαστο της πέτρας που συνθέτει το σώμα του φανερώνει επίσης ότι έγινε σε μια εποχή που δεν υπήρχαν τα κατάλληλα εργαλεία ή απλά να έγινε από τεχνίτες που δεν διέθεταν τέτοια. Ποιοι ήταν αυτοί, κανένας επίσης δεν γνωρίζει γιατί δεν άφησαν πάνω σε καμία πέτρα την υπογραφή τους ή άλλο σημάδι. Το γεγονός πάλι πως από τη δυτική πλευρά του τόξου διακρίνεται να ξεκινούν από το βάθρο δυο σειρές πέτρες που η επάνω σβήνει στην κορυφή της καμάρας δημιουργεί απορίες για τη σπάνια αυτή κατασκευή.
Πιθανόν για να έχει μεγαλύτερη αντοχή λέει ο Σέφης Γούλας που ο χαρακτηρισμός μάστορας μάλλον αδικεί τον πολυπράγμωνα αυτό άνθρωπο ο οποίος κατοικεί μόνιμα στον Αμάραντο και ασχολείται με λογής – λογής πράγματα και κατασκευές. µΑν οι αρμόδιοι φροντίσουν να βρεθούν τα ανάλογα χρήματα λέει, αυτός θα μπορέσει να σώσει το γεφύρι πριν γίνει ένας σωρός από πέτρες στην κοίτη του Γλαβά. Και το λέει με σιγουριά καθώς το γεφύρι γι¶ αυτόν αποτελεί ένα πρόβλημα το οποίο έχει μελετήσει πολλές φορές και έχει εξετάσει λεπτομερώς κάθε πέτρα και σημείο του. Ξέρει ακριβώς που θα βάλει τη σκαλωσιά, ποιες πέτρες θα κουνήσει για να μη διαταραχθεί η καμάρα, πως θα τις ξαναβάλει στη θέση τους και πως βέβαια θα «δέσει» το μνημείο για να μπορέσει να ζήσει κι άλλα πολλά χρόνια.
Δεν μπορεί να είναι περισσότερο πειστικός αυτός ο ιδιαίτερος άνθρωπος που ανησυχεί για το γεφύρι ούτε άλλο τρόπο έχει να πείσει τους αρμόδιους πως χρειάζεται επείγουσα επέμβαση. Το κυριότερο όμως στην υπόθεση και αυτό κυρίως πρέπει να λάβουν υπ¶ όψιν τους όσοι ενδιαφέρονται αληθινά για τον γεφύρι είναι ότι ο Σέφης είναι ο μόνος άνθρωπος που η τέχνη του δεν υπηρετεί επιδερμικά την παράδοση της πέτρας αλλά ότι αυτός που από παιδί ασχολείται με τις οικοδομές ξέρει πως και με ποιο τρόπο θα αντιμετωπίσει κάθε πρόβλημα σε οποιαδήποτε κατασκευή.
Αν δεν υπάρξει ανταπόκριση από τις υπηρεσίες για τη σωτηρία του γεφυριού, λέει ο Αντώνης Παπαδάκος που μαζί με τον Θωμά Νικολόπουλο λειτουργούν τον «Ξενώνα» του Αμαράντου, τότε θα αναλάβουν οι κάτοικοι και οι φίλοι του Αμαράντου το κόστος για να σωθεί ένα μοναδικό μνημείο του τόπου τους για να καμαρώνουν και οι επόμενες γενιές. Εμείς, σαν φίλοι του Αμαράντου, συντασσόμαστε με την ωραία πρωτοβουλία τους και περιμένουμε το πρώτο σήμα για να ξεκινήσει το έργο και να σωθεί το γεφύρι.
Ηλίας Προβόπουλος