Κριτική στην ΜΠΕ της επέκτασης εργασιών της "ΧΥΤΗΡ

ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Δρ. Βιολόγος
Εισαγωγή

Με την παρούσα εκφράζουμε τις σοβαρότατες αμφιβολίες και ενστάσεις μας ως προς την στοχοθεσία, τη χρησιμότητα και τις επιδιώξεις της «Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» (ΜΠΕ) για λογαριασμό της επιχείρησης ΧΥΤΗΡΙΟ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΜΟΛΥΒΔΟΥ ΑΦΟΙ ΒΑΦΕΙΑΔΗ & ΣΙΑ Ο.Ε ΣΤΟΝ ΣΤΑΝΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ. Πολύ περισσότερο, με το υποτιθέμενο -από τον νόμο- μέλημα της ΜΠΕ για αποτροπή -ή έστω περιορισμό- των αρνητικών επιπτώσεων από τη λειτουργία της μονάδας.

Η μονάδα δευτερογενούς επεξεργασίας μολύβδου επεκτείνεται σε ένα ποσοστό 2500% (από 0,4 τόνους/ημέρα σε 10 τόνους/ημέρα) ενώ βρίσκεται μέσα στα όρια Προστατευόμενης Περιοχής μεγάλης αξίας όχι μόνο για τους ντόπιους ή τους Θεσσαλονικείς αλλά και ολόκληρη την ΕΕ. Το γεγονός ότι η μονάδα δευτερογενούς επεξεργασίας μολύβδου μπαταριών βρίσκεται στη Γ’ Ζώνη προστασίας του Υγροτοπικού συστήματος των Λιμνών «Βόλβη – Κορώνεια» δεν είναι επ’ ουδενί λόγος να εξισώνεται, ως προς την αντιμετώπισή της, με οποιαδήποτε άλλη περιοχή, όπως για παράδειγμα θεσμοθετημένες Ζώνες Βιομηχανικής ανάπτυξης.

Η συγκεκριμένη μελέτη υποβαθμίζει σοβαρά την αξία του υγροτοπικού συστήματος των λιμνών «Κορώνεια-Βόλβη» και θέτει υπό αμφισβήτηση το καθεστώς προστασίας (εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές) ενώ εγκυμονεί κινδύνους και αρνητικότατες επιδράσεις στους γύρω από την μονάδα παραγωγής μολύβδου, οικισμούς. Οι αρνητικές επιδράσεις στην πανίδα της περιοχής είναι επίσης σοβαρή όπως επίσης και στους εγγύς υδάτινους αποδέκτες. (Ρέματα, χείμαρρους και τελικά στη ίδιο το Λιμναίο και παραλίμνιο σύστημα της Βόλβης).

Η τοποθέτηση των δεδομένων και των στοιχείων, ειδικά σε ότι έχει σχέση με το φυσικό περιβάλλον, είναι εντελώς έξω από την πραγματικότητα, επιφανειακή και προσχηματική προκειμένου να εξασφαλίσει άδεια λειτουργίας, απέναντι σε υπαρκτά ρίσκα και κινδύνους. Παραποιεί το γεγονός ότι δεν πρόκειται περί «ανακύκλωσης μολύβδου», αφού το τελικό προϊόν είναι πολύ χαμηλότερης αξίας (δεύτερης ποιότητας σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα). Χρησιμοποιεί αυθαίρετα όρους και ορολογίες της οικολογικής οπτικής καταφεύγοντας σε αστήρικτες υποθέσεις μονόπλευρης αισιοδοξίας, μονομέρειας και μονόπλευρης στήριξης της λειτουργίας της μονάδας παρά τη μεγάλη περιβαλλοντική πίεση που εγκαινιάζει στην ευρύτερη περιοχή.

Αποσιωπάται το γεγονός ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα είναι «υπό διωγμό» στην ΕΕ, λόγω του ρυπαντικού της φόρτου σε υδάτινους αποδέκτες και στο έδαφος. Οι βιομηχανίες δευτερογενούς επεξεργασίας του μολύβδου, ενός τοξικού μετάλλου που ενοχοποιείται για σοβαρότατες αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και τα οικοσυστήματα αναζητούν άλλους τόπους, εκτός ΕΕ, ελαστικής νομοθεσίας και εργατικά χέρια στο τελευταίο σκαλοπάτι της απελπισίας, ώστε να αποβεί τελικά κερδοφόρα η δευτερογενής επεξεργασία του μολύβδου.

Η ευρωπαϊκή πρακτική και νομοθεσία, όπου ακόμα συντηρείται αυτή η πρακτική, είναι εξαιρετικά αυστηρή, ενώ αναζητά επίμονα και πιεστικά νέους τρόπους απελευθέρωσης από την χρήση του μόλυβδου. Για παράδειγμα, επιβάλλει την πλήρη στεγανοποίηση του εδάφους στις μονάδες επεξεργασίας, απαιτεί ελέγχους για την «τύχη» κάθε νέας παρτίδας μπαταριών, όλες οι εργασίες γίνονται σε κλειστό χώρο, ενώ οι εργαζόμενοι στις μονάδες αυτές περνούν από ιατρικές εξετάσεις ανά τακτά, σύντομα μεταξύ τους χρονικά διαστήματα. Οι μονάδες που λειτουργούν ικανοποιούν με μεγάλη αυστηρότητα όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις και τους συχνούς ελέγχους. Η πιστοποίηση των εργασιών δε, ικανοποιείται τουλάχιστον μέσα από το ISO 14001 (international standard).

Είναι τόσο μεγάλος «ο ζήλος» των μελετητών να θέσουν τα πράγματα στη βάση του «κανένα πρόβλημα» ώστε φτάνουν να ισχυρίζονται ότι καταφέρνουν συγκράτηση/απομάκρυνση αέριων, υγρών και στερεών αποβλήτων της τάξης «άνω του 99%», ενώ τουλάχιστον από τη διεθνή βιβλιογραφία τα πιο εξεζητημένα και πανάκριβα συστήματα δεν το καταφέρνουν, παρά μόνο στα επίπεδα του 91-95%. (Το ποσοστό αέριων ρύπων της τάξης του 5% είναι κρίσιμο ζήτημα για μια χημική ουσία όπως ο μόλυβδος).

Για δε τη χρήση του νερού από την μονάδα, αναφέρουν ανακύκλωση της τάξης του 100% και ότι το μόνο νερό που θα καταναλώνεται θα είναι αυτό της χρήσης για λόγους καθαριότητας των εργαζόμενων.

Συνολικά, η «ΜΠΕ» μόνο ΜΠΕ δεν είναι. Βρίθει (εσκεμμένα?) από τεχνικά στοιχεία τα οποία το Νομαρχιακό Συμβούλιο αλλά και όλοι οι άνθρωποι που δεν είναι Μηχανικοί Περιβάλλοντος, δεν μπορούν να ελέγξουν και πολύ περισσότερο να έχουν άποψη. Ούτε τα στοιχεία τους, ούτε τα κίνητρά τους, (προστασία περιβάλλοντος ή προστασία της επιχείρησης) και πολύ περισσότερο την αισιοδοξία τους ότι με έναν «Κυκλώνα» και ένα «Σακκόφιλτρο» αμφίβολης αποτελεσματικότητας, (παρά το γεγονός ότι παρουσιάζεται με εξωπραγματικές δυνατότητες και αποτελέσματα) δεν θα υπάρχουν διαρροές και διασπορά του μολύβδου στους γύρω οικισμούς και τους βιοτόπους της περιοχής.

Αναλυτικά οι ενστάσεις μας:

Το καθεστώς Προστασίας (Ευρωπαϊκό, Εθνικό και Διεθνές) είναι πολύ πιο «πλούσιο» από αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν οι μελετητές. Η ευρύτερη περιοχή είναι:

 Υγροβιότοπος των Λιμνών Κορώνεια – Βόλβη (Σύμβαση Ramsar 1971)
 "Ειδικά Προστατευόμενη Περιοχή" (SPA, Οδηγία 79/409 ΕΕ)
 "Περιοχή Κοινοτικού Ενδιαφέροντος" (Οδηγία 92/43 ΕΕ, Φύση 2000- GR 1220001)
 "Προστασία της Μεσογείου από τη Ρύπανση" (Σύμβαση Βαρκελώνης 1976)
 "Διατήρηση της Ευρωπαϊκής Aγριας Ζωής και των Φυσικών Βιοτόπων" (Σύμβαση της Βέρνης 1983)
 "Διατήρηση Μεταναστευτικών Ειδών Αγρίων Ζώων" (Σύμβαση της Βόννης 1983)

Συμβάσεις που έχει κυρώσει η χώρα μας και ειδικά για στο υγροτοπικό σύστημα «Λιμνών Κορώνεια – Βόλβης» ικανοποιεί την αξιολόγηση της περιοχής:

 Με σημαντικό και μεγάλο δυναμικό βιοποικιλότητας (336 διαφορετικά είδη Φυτών,14είδη ερπετών, 34 είδη Θηλαστικών, 5 είδη αμφιβίων, 29 είδη ψαριών 200 είδη Πουλιών)
 Μεγάλο δυναμικό Πρωτογενούς Παραγωγής και εύφορου εδάφους
 Μεγάλο δυναμικό αποθήκευσης – καθαρισμού Πόσιμου Νερού
 Μεγάλη Σπουδαιότητα για την ευημερία Ανθρώπινων Κοινοτήτων

Σχετικά με τον μόλυβδο

Ο Μόλυβδος είναι το υλικό που χρησιμοποιούμε για την ένωση των χυτοσωλήνων, μολυβδοσωλήνων, χαλκοσωλήνων κ.λ.π. Βρίσκεται στην βενζίνη, τα υδραυλικά υλικά, τις μπαταρίες, σε εκρηκτικά, την υφαντουργία, τα μελάνια, τα χρώματα, τη διύλιση πετρελαίου, τα κρύσταλλα, τις πορσελάνες, ελαστικά κ.α. Εισχωρεί στο νερό είτε από τις μολύβδινες σωληνώσεις, είτε από τη διασπορά του ως αέριος ρύπος, πρώτα επιφανειακά στο έδαφος και στη συνέχεια με τις βροχές φτάνει στους υδάτινους αποδέκτες όπου αντιπροσωπεύει ένα από τους κύριους ρύπους των βαρέων μετάλλων στη θάλασσα, τα ποτάμια, τις λίμνες και γενικά σε όλους τους επιφανειακούς αποδέκτες.

Η Κορώνεια και η Βόλβη είναι ρυπασμένες -και το ξέρουμε χρόνια τώρα- με μόλυβδο που προέρχεται από βαφεία και άλλες βιομηχανίες που χρησιμοποιούν παρανόμως ως αποδέκτη τις λίμνες, από τα καυσαέρια και τα αιωρούμενα σωματίδια από τις καύσεις των αυτοκινήτων της κυκλοφορίας, τα μολυβένια σκάγια των κυνηγών κ.λ.π. Αν ο μόλυβδος εισχωρήσει είναι ιδιαίτερα τοξικός, αποβάλλεται δύσκολα από τον οργανισμό, έχει συσωρευτική δράση (βιοσυσσώρευση) ενώ ένα μικρό ποσοστό του απορροφάται από τα οστά. Προκαλεί σοβαρότατα προβλήματα στο νευρικό μας σύστημα, υψηλή πίεση του αίματος, εγκεφαλικά επεισόδια, καρδιακές προσβολές, παθήσεις των νεφρών, στειρότητα, αποβολές κ.λ.π. Σε σοβαρότατες περιπτώσεις παρατηρούνται εγκεφαλικές βλάβες, μολυβδίαση, κ.λ.π.

Υπάρχουν αρκετές μελέτες της αρνητικής επίδρασης σε ζώα, όπως για παράδειγμα πουλιά, που αναδεικνύουν κατευθείαν αρνητικές επιδράσεις στην αναπαραγωγική τους επιτυχία, μέσω καταστροφής των αυγών τους. Η ευρύτερη χερσαία περιοχή γύρω από τις λίμνες Κορώνεια – Βόλβη είναι η περιοχή τροφοληψίας αρκετών ειδών, ιδιαίτερα των ελάχιστων σπάνιων αρπακτικών που ενδημούν στην περιοχή (Ψαραετός και Θαλασσαετός). Μάλιστα, το Δασαρχείο Λαγκαδά -προσωπικές μαρτυρίες- παρατηρούσε τη φωλιά ενός ζευγαριού Ψαραετών πολύ κοντά στο Στανό και τη σχεδιαζόμενη μονάδα μολύβδου, μέχρι πρόσφατα

Θα πρέπει λοιπόν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός κανείς, σε οποιαδήποτε ενδεχόμενη διασπορά του μολύβδου στο περιβάλλον, με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε λόγο, και να μην δικαιολογείται από σχετικά αυθαίρετα «όρια ασφάλειας». Ενδεικτικά τα τελευταία 20 χρόνια τα «αποδεκτά όρια μολύβδου» έχουν τροποποιηθεί στη ΕΕ, μειούμενα πάντα, τουλάχιστον 4 φορές. Εξ’ άλλου επειδή η αέρια ρύπανση διαμορφώνεται από παράγοντες όπως η διάρκεια της έκθεσης σε αέρια ρύπανση, οι μετεωρολογικές συνθήκες, την τοπογραφική διαμόρφωση, την πολεοδομική διάταξη κ.λ.π. Το «αποδεκτό όριο» δεν μπορεί να είναι το ίδιο σε μια υποβαθμισμένη βιομηχανική περιοχή (όχι ότι εκεί νομιμοποιείται..) και σε ένα βιότοπο σημαντικής αξιολόγησης και σπουδαία σημασίας. Πιθανές αστοχίες ή ατυχήματα (εντός ή εκτός εισαγωγικών) δεν θα επιτρέψουν σε καμία τεχνολογία να επιστρέψουν τον μόλυβδος πίσω, στην αρχική του θέση.

Αέρια ρύπανση με επικίνδυνα μέταλλα και αιωρούμενα σωματίδια
από τη λειτουργία της Μονάδας Επεξεργασίας Μολύβδου

Οι ίδιοι οι μελετητές υπολογίζουν ότι μπορούν να ανακτήσουν από ένα συνολικό ποσό 20tn /ημέρα (8ωρης λειτουργίας) μόνο το 50%. Είναι απορίας άξιο ότι με ένα τέτοιο ποσοστό «ανακύκλωσης» πως θα μπορέσει να παραμείνει βιώσιμη οικονομικά η μονάδα. Δεδομένου μάλιστα ότι η τιμή του δευτερογενούς μολύβδου είναι πολύ χαμηλότερη στην αγορά -έστω και ως «βαρίδια για ψάρεμα»- και δεδομένου ότι τα έξοδα εξουδετέρωσης των αρνητικών επιπτώσεων από την απελευθέρωση –αθέλητη κατά κανόνα- του μολύβδου στην ατμόσφαιρα συνεχώς γίνονται αντιοικονομικά, τουλάχιστον στις ευρωπαϊκές συνθήκες . Μήπως αμέσως μετά την αδειοδότηση από τη Νομαρχία, θα αρχίσουν τα μέτρα εξοικονόμησης σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος?
Αν ανακτώνται ανά ημέρα 10tn. συν άλλα 15,25 Kg που ισχυρίζονται ότι συλλέγουν από τις διαδικασίες κατακράτησης μέσω του συστήματος φίλτρων. Το άλλο 50% είναι σκουριές (49%) και Σωματίδια (1%). Τι ποσοστό μολύβδου υπάρχει σε αυτά? Ιδιαίτερα μάλιστα αυτό το ποσοστό σωματιδίων που διαφεύγει στην ατμόσφαιρα, τι ποσοστό μολύβδου περιέχει? Ο υπολογισμός σε αυτό αρκείται στη θέση κάτω του ορίου . Ο μόλυβδος με τη μορφή πολύ μικρών μορίων σε ένα ποσοστό έως και 50% μπορεί να συγκρατηθεί από το αναπνευστικό σύστημα Ο απλός κόσμος θέλει να ξέρει τι ποσοστό μολύβδου θα απελευθερώνεται στη ατμόσφαιρα από την λειτουργία της μονάδας. Τι ποσό μολύβδου θα αναπνέουν οι γύρω οικισμοί και πόσο θα καταλήγει στους υδάτινους αποδέκτες?

Τα όρια (που πολύ μας αρέσουν και κρυβόμαστε πίσω από αυτά…)

Στην Ελληνική βιβλιογραφία (Γ.Π. Μαρκαντωνάτος, σελ. 262) τα όρια για τις παλαιότερες μονάδες είναι 20 mg/Nm3 και για τις νεότερες μόλις 10 mg/Nm3. Τα ξέρουν τα όρια οι μελετητές (πως θα μπορούσε άλλωστε…) και φροντίζουν με τους υπολογισμούς να τα φέρουν στα μέτρα «των ορίων». Ασχέτως αν πρόκειται για μια ιδεατή λειτουργία «ανακύκλωσης», στα χαρτιά και στη θεωρία (ας πάρουμε τα φίλτρα της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα, για παράδειγμα…) το σύστημα καθαρισμού των αέριων αποβλήτων σε μόλυβδο, από την συγκεκριμένη μονάδα, δεν το φτάνουν οι καλύτερες τεχνολογίες. Ωστόσο, τα ομοσπονδιακά πρότυπα της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα στις ΗΠΑ είναι μόλις 1,5 mg/Nm3.
Αλήθεια το υδροξείδιο του μολύβδου Pb (OΗ)2, το οξείδιο του μολύβδου (PbO) τι όρια έχουν? Τέτοιοι αέριοι ρύποι θα διαφεύγουν από τη «ανακύκλωση»?
Το σακκόφιλτρο δεν ανανεώνεται ποτέ? Γιατί δεν αναφέρεται ότι θέλει αλλαγή σε τακτά χρονικά διαστήματα? Σε πόσο διάστημα θα είναι έτοιμο για αντικατάσταση?

Υγρά απόβλητα

Τα υγρά των μπαταριών είναι το μεγαλύτερο μυστήριο που προκύπτει από την ΜΠΕ σε ότι έχει σχέση με την επεξεργασία και τη διάθεσή τους. Ενώ θάπρεπε όλο το κύκλωμα να είναι κλειστό για να αποκλείεται κάθε περίπτωση ατυχημάτων, διαφυγής και διήθησης των υγρών στο περιβάλλον, τα υγρά μετά από ουδετεροποίηση καταλήγουν στη δεξαμενή καθίζησης-αναρρόφησης και από εκεί εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Μήπως καταλήγει στο ανακυκλωμένο νερό που θα χρησιμοποιείται και θα ξαναχρησιμοποιείται εσαεί?

Τα υγρά πλύσης στη δεξαμενή τι τύχη θα έχουν? Πως θα ξαναγεμίσει η δεξαμενή με επεξεργασμένο νερό? Το πλύσιμο των μπαταριών από τα εναπομείναντα οξέα, πόσες φορές μπορεί να επαναληφθεί? και τελικά αυτό το νερό, μετά από μερικά πλυσίματα πως επεξεργάζεται και ξαναχρησιμοποιείται? Φτάνει η διαδικασία εξουδετέρωσης και καθίζησης για να το ξαναχρησιμοποιηθεί? (Οξύ+Βάση+Aλας, ένα μέρος του άλατος καθιζάνει αλλά το υπόλοιπο δεν γίνεται νερό…)

Στερεά απόβλητα

Για τα στερεά απόβλητα – Ιλύες – Απορρίμματα έχει γίνει σύμβαση με εταιρία που θα τα παραλαμβάνει? Αν η εταιρεία κρίνει ασύμφορη τη διάθεσή τους, τι θα γίνει με τα συσσωρευμένα απορρίμματα? Και αν αρχίσει να βρέχει? Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του χώρου προσωρινής αποθήκευσης?

Στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΧΩΔΕ (http://natura.minenv.gr/batelv/greek_bats22.htm) υπάρχει πλήρης οδηγός για βελτιστοποίηση των τεχνικών για την τήξη του μόλυβδου. Οι μελετητές τον έχουν υπ’ όψιν τους, φαντάζομαι. Σας τον επισυνάπτουμε με την ελπίδα να δείτε τις τρανταχτές διαφορές στα Τεχνικά μέσα που χρησιμοποιούντα, και μάλιστα σε μια περιοχή που ανάμεσα σε άλλους στόχους το ΤΕΕ, πρόσφατα έθεσε τον φιλόδοξο στόχο να ανακάμψει.
Στον επισυναπτόμενο οδηγό σημειώνουμε τις περιπτώσεις μη συμβατότητας με τις προδιαγραφές του ΥΠΕΧΩΔΕ για τέτοιες μονάδες.

Ενδεικτική Βιβλιογραφία

1. Γρη. Π. Μαρκαντωνάτος 1984: Στοιχεία Υγιεινής Περιβάλλοντος και Υγειονομικής Μηχανικής
2. The Myth of Automobile Battery Recycling by Madeleine Cobbing and Simon Divecha (Greenpeace http://www.things.org/~jym/greenpeace/myth-of-battery-recycling.html)
3. ΥΠΕΧΩΔΕ: ΤΗΞΗ & ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΜΟΛΥΒΔΟΥ (ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΥΣΣΩΡΕΥΤΩΝ ΜΟΛΥΒΔΟΥ & ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΜΟΛΥΒΔΟΥΧΩΝ ΥΛΙΚΩΝ) (http://natura.minenv.gr/batelv/greek_bats22.htm)
4. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία: Λίμνες Βόλβη και Κορώνεια (http://www.ornithologiki.gr/gr/sppe/gr022.htm)
5. ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Α.Ε: ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (http://www.aneth.gr/42_fisikoPerivalon.asp)
6. Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης: Η Νέα τραγωδία της Κορώνειας και οι Ευθύνες (http://www.ecology-salonika.org/camp_006.html)

Στην παλλαϊκή συγκέντρωση στο Στανό στις 16 Νοεμβρίου διατρανώθηκε από τους κατοίκους του χωριού και τους φορείς του Δήμου Αρναίας η αδιαπραγμάτευτη απόφαση για αγώνα κατά της λειτουργίας εργοστασίου παραγωγής μολύβδου από παλιές μπαταρίες στην περιοχή του χωριού.

Σε απόσταση τριών περίπου χιλιομέτρων από το Στανό λειτουργεί εδώ και μερικά χρόνια το Χυτήριο Ανάκτησης Μολύβδου από παλιές μπαταρίες αυτοκινήτων από την εταιρεία ΑΦΟΙ ΒΑΦΕΙΑΔΗ & ΣΙΑ Ο.Ε. Από την αρχή η εγκατάσταση του εργοστασίου προκάλεσε την ανησυχία των κατοίκων. Όμως μέσα από μια σειρά γραφειοκρατικών ενεργειών και χάρη στην αδιαφορία των αρμόδιων φορέων, η εταιρεία κατάφερε να προσπεράσει τις όποιες αντιδράσεις και να λειτουργεί κανονικά.

Τώρα η εν λόγω επιχείρηση έχει υποβάλλει στη Νομαρχία Χαλκιδικής Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ώστε να επεκτείνει την υπάρχουσα υποδομή και να αυξήσει την παραγωγή από 2 τόνους μολύβδου την εβδομάδα σε 10 τόνους την ημέρα! Μια αύξηση της τάξεως 2500%.

Η Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων του εργοστασίου συζητείται ενώπιον του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χαλκιδικής την Παρασκευή, 24 Νοεμβρίου, ώρα 13.00. Στο Στανό αυτή τη μέρα όλες οι δραστηριότητες θα σταματήσουν, τα σχολεία θα κλείσουν και όλοι οι κάτοικοι θα βρίσκονται στη Νομαρχία για να δηλώσουν με την παρουσία τους την αποφασιστικότητά τους για Αγώνα.

Τα απόβλητα – υγρά , στερεά και αέρια- από τέτοιου είδους χυτήρια είναι από τα πλέον τοξικά και εξαιρετικά επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία. Ιδιαίτερα ευάλωτα είναι τα παιδιά και οι Στανιώτες έχουν πολλά παιδιά, αφού είναι ένα χωριό πολύτεκνων οικογενειών. Επιπλέον η δραστηριότητα χωροθετείται σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη περιοχή, σε μικρή απόσταση από την προστατευόμενη από Διεθνείς Συνθήκες λίμνη Βόλβη.

Οι κάτοικοι του Στανού είναι αποφασισμένοι να σταματήσουν οποιαδήποτε δραστηριότητα που θέτει σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών τους και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής τους.

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα

Τηλέφωνα επικοινωνίας: Καραθανάση Μαρία 6946962853, 2372061135
Χαλκιάς Αθανάσιος 6948181983, 2372061129

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΟΛΥΒΔΟΥ ΣΤΟ ΣΤΑΝΟ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Δελτίο τύπου

Ομόφωνη Απόρριψη της Επέκτασης του Χυτηρίου Μολύβδου στο Στανό από το Νομαρχιακό Συμβούλιο

Δευτέρα, 27 Νοεμβρίου 2006

Ομόφωνα αρνητική ήταν η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χαλκιδικής στη συνεδρίαση της Παρασκευής 24 Νοεμβρίου, για την επέκταση του χυτηρίου ανάκτησης μολύβδου από παλιές μπαταρίες αυτοκινήτων στο Στανό. Η τελική απόφαση θα ληφθεί από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, ωστόσο η ομόφωνη γνωμοδότηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου έχει βαρύνουσα πολιτική σημασία.

Τη μέρα της συνεδρίασης, σχολεία και επιχειρήσεις έκλεισαν στο Στανό και σύσσωμο το χωριό πήγε με πούλμαν στον Πολύγυρο για να διαδηλώσει την αντίθεσή του στη λειτουργία του ρυπογόνου εργοστασίου. Παρόντες στη συνεδρίαση για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους κατοίκους του Στανού ήταν και μέλη Οικολογικών Οργανώσεων Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης.

Το εργοστάσιο της εταιρείας ΑΦΟΙ ΒΑΦΕΙΑΔΗ Ο.Ε. που λειτουργεί εδώ και μερικά χρόνια σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το Στανό, είχε προκαλέσει από την αρχή την ανησυχία των κατοίκων. Οι ανησυχίες εστιάζονται στην υποβάθμιση της μέχρι τώρα αμόλυντης αυτής περιοχής και στους κινδύνους για την υγεία των κατοίκων από τα άκρως επικίνδυνα στερεά, υγρά και αέρια απόβλητα της χύτευσης του μολύβδου. Ο τοξικότατος μόλυβδος είναι γνωστό ότι έχει ολέθριες συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία, ειδικά για τα παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας. Και ο Στανός θα έπρεπε να είναι το καμάρι της Ελλάδας, καθώς είναι το χωριό με το μεγαλύτερο ποσοστό παιδιών και τις περισσότερες πολύτεκνες οικογένειες της χώρας.

Ο κ.Βαφειάδης ζητάει τώρα επέκταση της παραγωγής από 2 τόνους την εβδομάδα σε 10 τόνους την ημέρα – δηλαδή πολλαπλασιασμό της ρύπανσης της περιοχής και πολλαπλασιασμό των αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία των παιδιών.

Στις 24 Νοεμβρίου, μέσα σε ένα ιδιαίτερα αρνητικό για την εταιρεία κλίμα, το σύνολο των Νομαρχιακών Συμβούλων τοποθετήθηκαν αρνητικά στην επέκταση της δραστηριότητας και εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στον αγώνα μας. Ο αντινομάρχης κ. Πρώιος, μιλώντας εκ μέρους της Νομαρχιακής Επιτροπής, εισηγήθηκε να μη γίνει δεκτό το αίτημα της εταιρείας, παρά την αντίθετη άποψη του Τμήματος Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και άλλων αρμόδιων φορέων. Ο εκπρόσωπος της εταιρείας απέφυγε να απαντήσει σε καίρια ερωτήματα και δεν έπεισε τελικά κανέναν.

Κατά τη συζήτηση προέκυψε μια σειρά από συμπεράσματα χρήσιμα για τη συνέχεια του αγώνα μας,

· Το Τμήμα Περιβάλλοντος της Νομαρχίας δεν έχει καμία δυνατότητα ελέγχου της τήρησης των περιβαλλοντικών όρων, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον. Κατά συνέπεια η αδειοδότηση μιας τέτοιας δραστηριότητας θα ήταν τουλάχιστον απερίσκεπτη πράξη.

· Η συγκεκριμένη βιομηχανία εκδιώχθηκε από το Δρακόντειο του Λαγκαδά ως υπεύθυνη για σοβαρή ρύπανση του περιβάλλοντος.

· Η λειτουργία μιας τέτοιας βαριάς βιομηχανίας εντός της Γ’ Ζώνης Προστασίας του υγροτοπικού συστήματος Κορώνειας-Βόλβης είναι παράνομη, σύμφωνα με το νόμο…….

· Η λειτουργία της μονάδας είναι ασύμβατη με την αγροτική-κτηνοτροφική κατεύθυνση της περιοχής που εξαρτάται άμεσα από το καθαρό περιβάλλον.

Από όλους τους Νομαρχιακούς Συμβούλους τονίστηκε ότι η συμπαράσταση στους κατοίκους του Στανού δεν θα πρέπει να περιοριστεί σε μια αρνητική γνωμοδότηση. Το Συμβούλιο θα πρέπει να συνοδεύσει την απόφαση του με ατράνταχτα επιχειρήματα να ενεργήσει με τρόπο ώστε να μη μείνει κανένα περιθώριο στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας να εγκρίνει τελικά την επέκταση του εργοστασίου.

Τέλος, ο ίδιος ο Νομάρχης κ. Λαφαζάνης δεσμεύτηκε να διερευνήσει τους νόμιμους τρόπους να ανακληθεί η άδεια λειτουργίας του εργοστασίου.

Εμείς, οι κάτοικοι του Στανού, βλέπουμε την αναμφίβολα θετική αυτή απόφαση σαν ένα πρώτο βήμα για την επίτευξη του σκοπού μας. Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι την οριστική απομάκρυνση του χυτηρίου του κ. Βαφειάδη από τον τόπο μας.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: Καραθανάση Μαρία 6946962853, 2372061135

Χαλκιάς Αθανάσιος 6948181983, 2372061129

(*) Το "Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων" δημοσιεύει το Δελτίο Τύπου των κατοίκων του Στανού και θα ενισχύσει με κάθε μέσο τον αγώνα τους.
Η περιοχή του Στανού είναι τμήμα της μεταλλευτικής ιδιοκτησίας των Μεταλλείων Κασσάνδρας και αυτό που συμβαίνει εκεί με το χυτήριο μολύβδου είναι μια ακόμη έκφραση της γενικότερης πολιτικής που θέλει τη βόρεια Χαλκιδική χωματερή τοξικών αποβλήτων. Έναν τόπο προορισμένο για μεταλλεία, εργοστάσια εμπλουτισμού, χυτήρια μετάλλων και διάσπαρτα τοξικά απόβλητα – πράγματα αδιανόητα για την "άλλη" Χαλκιδική, με τις "καθαρές" τουριστικές δραστηριότητες.
Οι κάτοικοι του Στανού θα μας έχουν δίπλα τους γιατί αυτός ο τόπος αξίζει καλύτερη μοίρα από αυτήν που προσπαθούν να μας επιβάλουν.

Μαρία Καδόγλου
Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων
www.antigold.gr