ΚΥΝΗΓΙ, ΕΓΚΛΗΜΑ, ΧΟΜΠΥ, ΣΠΟΡ,ΤΙ;
Γνωρίζοντας τους ανθρώπους, πράγματι αγαπάει κανείς όλο και πιο πολύ τα ζώα! Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις στάθηκε το δημοσιευμένο στο Λαμιακό Τύπο της 19ης Απριλίου άρθρο του κ Βαγγέλη Ρίζου με τίτλο «Η ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή Παρνασσίδας». Οι μαρτυρίες Δασικών υπαλλήλων και το συγκεκριμένο άρθρο επιβεβαιώνει την εικόνα που είχα στο μυαλό μου σχετικά με τις Ελεγχόμενες Κυνηγετικές Περιοχές, τις περίφημες «Ρεζέρβες» των κυνηγών. Στόχος είναι να ανοίξει η συζήτηση για το θέμα και παρακαλούμε όποιος θέλει να συμμετάσχει
Βεβαίως η άποψή μας είναι να καταργηθεί το κυνήγι. Κάθε μορφής κυνήγι. Δικαίωμα στη ζωή έχουν και τα άγρια ζώα και πουλιά. Η ανθρωποκεντρική αντίληψη που έχει ο άνθρωπος για τη φύση, που προσπαθεί να καθυποτάξει τα πάντα με τη δύναμη της γνώσης και της τεχνολογίας, είναι λαθεμένη. Θα πει κανείς, τι λέτε, δεν θα τρώει ο άνθρωπος κρέας; Μήπως είναι υπερβολές;
Θεωρούμε ότι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στη εκτροφή ζώων και πουλιών για τις διατροφικές ανάγκες και το κυνήγι των άγριων, είναι κατ’ αρχήν η «απόλαυση», η «χαρά» και η «ικανοποίηση», που λένε ότι νοιώθουν αυτοί οι άνθρωποι, όταν σκοτώνουν. Χαίρονται που σκοτώνουν, το απολαμβάνουν. Δεν το κάνουν από ανάγκη επιβίωσης, που χαρακτήριζε παλιότερα το κυνήγι. Καλλιεργούνται έτσι τα άγρια ένστικτα, τα οποία εκδηλώνονται κάθε στιγμή ποικιλότροπα. Η ίδια η κοινωνία έχει υποχρέωση να σταματήσει αυτόν τον τρόπο διαμόρφωσης των ανθρώπινων ενστίκτων. Κανένας επίσης δεν θα αμφισβητήσει ότι σήμερα η πανίδα έχει περιοριστεί πολύ. Πολλά ζώα και πουλιά, που πριν από λίγα χρόνια ήταν άφθονα στα δάση μας και στα βουνά, σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν. Αποτέλεσμα και οι μη κυνηγοί να στερούνται τη δυνατότητα να απολαύσουν τη φύση ζωντανή, με όλα της τα όντα
Αλλά το σπουδαιότερο είναι το δικαίωμα στη ζωή, που έχουν όλα τα όντα του πλανήτη, ανεξάρτητα από το επίπεδο σκέψης, νόησης και δυνατοτήτων.
Τι γίνεται όμως στις ελεγχόμενες κυνηγετικές περιοχές που είναι και το αντικείμενο του άρθρου; Εικόνες τραγικές, εικόνες παρανοϊκές αρρωστημένων μυαλών με όρους απάνθρωπους Φασιανοί χωρίς ουρές, χωρίς φτερά, που ποτέ δεν πέταξαν, πουλιά που τα βγάζουν από τα κλουβιά και τα αφήνουν στο στόμα των σκύλων και στα κοντάκια των όπλων των δήθεν κυνηγών. Πέρδικες σε μέγεθος γερακότσιχλας, που τις σκοτώνουν και τις εγκαταλείπουν γιατί «δεν έχουν ανάλογη αξία». Αλαλαγμοί και χαρές για «κυνηγετικές» επιτυχίες. Είναι δυνατόν ισορροπημένοι άνθρωποι να δικαιολογούν και να επιτρέπουν τέτοιες πρακτικές; Ακόμα κι αν το προτείνουν οι ψυχολόγοι σε κάποιους, για να εκτονώσουν την ενσωματωμένη, την αποθηκευμένη βία, που δυστυχώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι απάνθρωπες συνθήκες των τσιμεντουπόλεων τους έχουν φορτώσει.
Οι φερόμενοι ως χομπίστες κυνηγοί – δολοφόνοι θεωρούν εχθρούς τους τα άγρια αρπακτικά πτηνά, γιατί τους τρώνε τα «θηράματα».Αυτά πρέπει να «ελεγχθούν». ¶ρα, εξοντώστε τα γεράκια και τα άλλα αρπακτικά.
Ακόμα, εφ’ όσον κάποια επιζήσουν τελικά της μεγάλης «σφαγής», αίτημά τους είναι να παραταθεί το κυνήγι για να μην μπορέσουν να ζευγαρώσουν, να ζήσουν, και ταυτόχρονα να καταπολεμηθούν τα επιβλαβή (το λέει και το ξαναλέει ο κ Ρίζος)
Έχετε αναλογιστεί το κόστος αυτής της «επιχείρησης»; Οργάνωση εκτροφείων, υπάλληλοι εκτροφείων, δίκτυο μεταφοράς, οργάνωση της ελεγχόμενης περιοχής, δασικοί υπάλληλοι και θηροφύλακες. Ένας μηχανισμός ολόκληρος χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, πράγμα που το δείχνει η έντονη δυσφορία των παραγόντων της περιοχής και των κατοίκων.
Σημαντικές είναι οι επιπτώσεις στην ίδια την πανίδα από την δήθεν απελευθέρωση. Βασική προϋπόθεση είναι η διατήρηση της βιοποικιλότητας. Δεν μπορεί για παράδειγμα να απελευθερώνονται νησιωτικές πέρδικες στους χώρους εξάπλωσης της πετροπέρδικας, Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος της γενετικής μόλυνσης ή ακόμα και της εξάπλωσης ασθενειών, όπως έγινε με την απελευθέρωση αρρωστημένων λαγών πριν από λίγα χρόνια.
Είναι καλό να ακουστούν προτάσεις και απόψεις για να διαμορφωθεί ένα κείμενο, το οποίο να αποσταλεί στους αρμοδίους μήπως και επηρεάσουμε έστω στο ελάχιστο τις αποφάσεις τους
Ο Δρυοκολάπτης