ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΕΣΠΩΝ
Aγιος Γερμανός, Πρέσπα 530 77
223850 51211 Fax 23850 51343
spp@line.gr www.spp.gr
Ποιος καλύπτει και συντηρεί την παρανομία στο κυνήγι στην Πρέσπα; Με ποιο δικαίωμα προκαλούν τέτοια αναστάτωση στην εικόνα και κοινωνία του τόπου μας;
Η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών (ΕΠΠ) καταδικάζει ρητά, απερίφραστα και με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τα γεγονότα που συνέβησαν μεταξύ κυνηγών και φυλάκων στην περιοχή Φυλάκιο Νέο στη Μεγάλη Πρέσπα, την Τετάρτη 18/1/2012. Τέτοια γεγονότα σοκάρουν και ντροπιάζουν όλους μας και δυστυχώς αποτελούν αφορμή για να διασυρθεί διεθνώς και να αμαυρωθεί η εικόνα της περιοχής μας.
Ήταν περισσότερα από 25 χρόνια πριν, όταν οι «οικολόγοι» έπεισαν τη διεθνή κοινότητα ότι αυτός ο τόπος που τότε αιμορραγούσε από τη φτώχια, τη μετανάστευση και την απομόνωση είναι μία από τις σημαντικότερες περιοχές του κόσμου για τη βιοποικιλότητά και το φυσικό της πλούτο. Από τότε μέχρι σήμερα, οι ίδιοι, αυτοί που κατηγορούνται ότι «σταματάνε την ανάπτυξη», με συστηματικότητα και επιμονή στη θετική προβολή των φυσικών αξιών, των πολιτιστικών χαρακτηριστικών και των κατοίκων της Πρέσπας, έχτισαν την εικόνα μιας περιοχής, που πλέον σήμερα αποκαλείται «Κιβωτός ζωής» και έχει εμπεδωθεί στη διεθνή κοινότητα, όχι απλά ως ένας μοναδικός και μεγάλης σημασίας «πλούσιος» τόπος, αλλά και ως μία περιοχή όπου ο άνθρωπος καταφέρνει και διατηρεί μια καλή σχέση με τον τόπο και το περιβάλλον γύρω του.
Ακριβώς λόγω της σημασίας του φυσικού περιβάλλοντος της Πρέσπας και της ανάγκης προστασίας του βρέθηκαν την τελευταία δεκαετία πόροι και χτίστηκε (πάλι από τους «οικολόγους») το φράγμα στην Κούλα, ιδρύθηκε το διασυνοριακό Πάρκο Πρεσπών που έδωσε απαράμιλλη διεθνή ακτινοβολία στην Πρέσπα, την πρόβαλλε πολύ παραπέρα και έξω από τα γεωγραφικά όριά της και τη σύνδεσε κατ ευθείαν με τη διεθνή κοινότητα και το διεθνές γίγνεσθαι, εγκρίθηκε ποσό 1,2 εκατομμυρίων ¤ από το ΥΠΑΑΤ για την εκπόνηση μελέτης για εγκατάσταση δικτύου στάγδην άρδευσης στην περιοχή εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, και παράλληλα έγιναν ένα σωρό άλλα, μικρά και μεγάλα, έργα που πρόβαλλαν και ανέπτυξαν τον τόπο.
Με βάση την αξία και φήμη που συνεχώς παίρνει η Πρέσπα λόγω του φυσικού της περιβάλλοντος, η αξία της γης αυξήθηκε, πολλοί από τους κατοίκους επένδυσαν στον οικοτουρισμό, στους επισκέπτες που αγαπούν τη φύση και το περιβάλλον, ενώ τα τελευταία χρόνια πολλοί κάτοικοι με σκληρές και επίπονες προσπάθειες προβάλλουν τα προϊόντα τους ως «πράσινα» απλά και μόνο επειδή παράγονται εδώ σε αυτή την περιοχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το κυριότερο προϊόν της περιοχής, το φασόλι, που χάρη στις προσπάθειες μιας ομάδας κατοίκων περιδιαβαίνει θριαμβευτικά τις αγορές και αποσπά βραβεία με την επωνυμία «Πελεκάνος».
Με λίγα λόγια, τα τελευταία χρόνια, καταφέραμε όλοι μαζί με συστηματικότητα και πάρα πολύ κόπο να κάνουμε την Πρέσπα γνωστή παγκοσμίως ως μία από τις καλύτερες και ομορφότερες περιοχές του πλανήτη ακριβώς λόγω του μοναδικού φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και της θετικής προβολής της. Και μαζί με την αναβάθμιση του τόπου μας, αναβαθμίστηκε και αναβαθμίζεται συνεχώς και η δική μας ζωή.
Αναλογιζόμενοι από την άλλη το τι έχει φέρει το κυνήγι στην περιοχή τόσα χρόνια, δυστυχώς, εκτός από τα πενιχρά έσοδα σε κάποιες ταβέρνες και καταλύματα, διαπιστώνει κανείς ότι αυτό που μας έχει μείνει είναι πάρα πολύ λίγο και πολύ αρνητικό, όχι μόνο από περιβαλλοντική άποψη, αλλά κυρίως κοινωνική. Έχουμε λοιπόν λόγω του κυνηγιού –και ας περιοριστούμε στα γεγονότα των τελευταίων τριών χρόνων:
α. Δεκάδες πυροβολημένα/σκοτωμένα τσομπανόσκυλα πολλών κτηνοτρόφων σε όλη τη περιοχή των Πρεσπών. Ενοχλούν τα σκυλιά των κυνηγών, γι¶ αυτό κι αυτοί τα σκοτώνουν αδιαφορώντας πλήρως για το πώς ο κτηνοτρόφος θα προστατέψει το κοπάδι του από τους λύκους!
β. Συνεχείς μαρτυρίες περιπτώσεων παράνομου κυνηγιού σε απαγορευμένες περιοχές και μη επιτρεπόμενων θηραμάτων (ζαρκαδιών κλπ.).
γ. Προκλητικοί κομπασμοί και «υπερηφάνεια!» για τα πολλά ζαρκάδια που σκοτώνονται στην ευρύτερη περιοχή, ενώ αυτό είναι γνωστό ότι απαγορεύεται!
δ. Διασπορά δηλητηριασμένων δολωμάτων από ασυνείδητους που θεωρούν ότι πρέπει να θανατωθούν οι αλεπούδες που υποτίθεται τρώνε τα θηράματα, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν και τα δικά μας σκυλιά και πολλά άγρια ζώα.
ε. ¶ρνηση και φόβος των επισκεπτών και των κατοίκων να περπατήσουν με τις οικογένειές τους μέσα σε προστατευόμενες ή μη περιοχές την εποχή του κυνηγιού φοβούμενοι μη φάνε καμία αδέσποτη.
στ. Πλήρης απουσία κοινωνικής ευαισθησίας των κυνηγών, που εκδηλώνεται και με την εκτεταμένη σε πολλά χιλιόμετρα και πυκνή παράταξή τους σε φάλαγγα κατά μήκος της κεντρικής εθνικής οδού της Πρέσπας, αδιαφορώντας για την εικόνα που δίνουν στους επισκέπτες και τους μη κυνηγούς.
ζ. Πλήρης αδιαφορία για τους επισκέπτες που έρχονται στην περιοχή και για τους κατοίκους που έχουν επενδύσει στον τουρισμό και για το πώς αυτοί αισθάνονται όταν αντί για προστατευόμενη περιοχή μπαίνουν σε πεδίο μάχης. Εφόσον επιτρέπεται το κυνήγι όλα τα υπόλοιπα τους είναι παγερά αδιάφορα.
η. Λοιδορία, περιφρόνηση, εξευτελισμός, ανταλλαγή βαριών βρισιών και κατηγοριών και απαξίωση των Φυλάκων που τους πλησιάζουν για να τους ενημερώσουν και να τους ζητήσουν να σταματήσουν τις παράνομες πράξεις.
θ. Πεποίθηση στην κοινή γνώμη της Πρέσπας ότι στο κυνήγι βασιλεύει η παρανομία, η ανομία και ο νόμος του ισχυρότερου και της αίσθησης ότι όλοι ξέρουμε τι γίνεται, αλλά κρυβόμαστε πίσω από το συνένοχο ή ανύπαρκτο κράτος και τους ανεπαρκείς νόμους που πάντα αθωώνουν τους παράνομους λόγω συστηματικής «έλλειψης επαρκών αποδείξεων»!
ια. Συνεχής διατάραξη του κοινού περί δικαιοσύνης, ισοτιμίας και ισονομίας αισθήματος των πολιτών.
Και αναρωτιέται κανείς:
Ποιος δίνει το δικαίωμα σε αυτούς τους ας πούμε «κυνηγούς» να απαξιώνουν έτσι τον τόπο αυτό;
Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να προκαλέσουν ένα τέτοιο επεισόδιο που διασύρει και αμαυρώνει την εικόνα της Πρέσπας πάνω στην οποία στηρίζεται η ανάπτυξή της;
Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να καταστρέφουν την καλή εικόνα που όλοι μας με κόπο χτίσαμε και εξαιτίας της συμπεριφορά τους να φτάνει να χαρακτηρίζεται η περιοχή μας «φαρ ουέστ»;
Ποια κοινωνία τους έδωσε το δικαίωμα να εξευτελίζουν και να ταπεινώνουν συνεχώς και συστηματικά τη νέα γενιά, τα παιδιά της Πρέσπας που προσπαθούν να κάνουν ευσυνείδητα τη δουλειά τους; Ο εξευτελισμός των αντιφρονούντων ή
αυτών που δεν τους κάνουν τα κέφια, είναι η ηθική και οι νόμοι που επαγγέλλονται και πρεσβεύουν; Η ταπείνωση και καταδίωξη των νέων ανθρώπων είναι ο τρόπος με τον οποίο τους ενθαρρύνουν να προοδέψουν, να προχωρήσουν στη ζωή και να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για τη δουλειά τους και τον τόπο τους;
Γιατί θεωρούν αυτοί οι «κυνηγοί» ότι αυτοδίκαια έχουν περισσότερα δικαιώματα από όλους εμάς και τους επισκέπτες, που απλά θέλουμε να μπορούμε να χαιρόμαστε και να περπατάμε με ασφάλεια σε αυτή την περιοχή, χωρίς φόβο ή χωρίς να συναντάμε συνεχώς απομεινάρια από θηράματα που γδάρθηκαν βιαστικά και επί τόπου διότι είναι παράνομα;
Είναι το κράτος της πλήρους ανομίας και η επικράτηση του δίκαιου του ισχυρότερου αυτό που επιθυμούν; Αυτό είναι το όραμα της ζωής και της ύπαρξής τους; Σε μια τέτοια κατάσταση θέλουν να μας σύρουν;
Ποιος τους επιτρέπει -και ποια αρχή τους δίνει το δικαίωμα- να θεωρούν ότι έχουν τόση ισχύ ώστε να καταδικάζουν συνεχώς αυτή την περιοχή να ζει μέσα στο φόβο και στην παρανομία;
Όπως και να έχει, μετά από τόσα επεισόδια και ειδικά μετά το τελευταίο απαράδεκτο επεισόδιο στη Μεγάλη Πρέσπα, είναι δεδομένο ότι το κυνήγι – όπως το κατάντησαν με την ανοχή των υπολοίπων οι σημερινοί «γενναίοι και ανδρείοι κυνηγοί»- εξευτελίστηκε και κυρίως έχει χάσει στην περιοχή μας την κοινωνική του αποδοχή και εκτίμηση.
Εσείς οι κυνηγοί με τη συμπεριφορά σας το καταστρέψατε το κυνήγι! Πρέπει να καταλάβετε ότι όταν μιλάμε για κυνήγι στην Πρέσπα εννοούμε απλά το παράνομο κυνήγι, δεν υπάρχει άλλο, όχι γιατί πιθανά δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, αλλά είναι τόσες πλέον οι παρανομίες που ακόμα και τίμιος κυνηγός να είναι κανείς, κανένας πια δεν τον πιστεύει.
Κυνηγοί, οι συνηθισμένες παρατηρήσεις σας περί του «ποιες αποδείξεις έχετε;», και «πόσες μπάρες βάλαμε» και «τι αναδασώσεις κάναμε» και «πού ήσασταν εσείς στις φωτιές;» και «πόσο αγαπάμε εμείς το δάσος», και «πόσες καταγγελίες κάναμε», κι «εμείς φυλάμε τα σύνορα» κλπ. είναι πλέον απολύτως ανούσιες, ανεπαρκείς, είναι απλές προφάσεις, δεν σας ακούει και δεν σας πιστεύει κανείς. Οι πολλές και συνεχείς παρανομίες των συναδέλφων σας που υποθάλπετε αποδεικνύουν μια πολύ διαφορετική κατάσταση
Μπορείτε να καταλάβετε –όχι εσείς οι «παθιασμένοι», αλλά τέλος πάντων οι πιο ψύχραιμοι μεταξύ σας, γιατί θα υπάρχουν, δεν γίνεται να μην υπάρχουν και τέτοιοι- ότι οι αποδείξεις μας γι¶ αυτά που εσείς ονομάζετε «μεμονωμένα περιστατικά» είναι η καθημερινότητά μας. Όλοι εδώ ξέρουμε πολύ καλά (δεν είμαστε δα και τόσοι πολλοί για να μπορούμε να κρυφτούμε μεταξύ μας) πόσο αγώνα κάνετε να καλύψετε τις ανομίες σας, πόσες αναφορές φυλάκων κλείστηκαν στα συρτάρια, πού κατέληξε κάθε παράβασή σας, όλοι ξέρουμε πολύ καλά το ρόλο και τις πράξεις του καθένα από εσάς και από μας και σας φωνάζουμε «φτάνει πια, σταματήστε να κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας. Το έχετε από πολύ καιρό τώρα παρακάνει».
Το 2008, μετά από ένα επεισόδιο με παράνομο κυνήγι ζαρκαδιών, προτείναμε να σταματήσει το κυνήγι στην Πρέσπα και κατηγορήσατε, τη νοοτροπία των οικολόγων, ως «γκεμπελική». Εμείς είμαστε γκεμπελικοί ή εσείς που μας αναγκάζετε κάθε Σαββατοκύριακο να μαζεύουμε έντρομοι τα παιδιά μας από τις πλατείες και τους δρόμους των χωριών μας μην τα πατήσετε, καθώς οδηγείτε σαν τρελοί μέσα στα χωριά για να προλάβετε το θήραμα αδιαφορώντας για όλους εμάς; Η μήπως θεωρείτε σωστό να μην μπορούμε να σταματήσουμε κατά μήκος 20 χιλιομέτρων μεταξύ Λευκώνας και Ανταρτικού πάνω στον κεντρικό δρόμο γιατί εσείς έχετε παραταχθεί πλήρως εξοπλισμένοι με τα όπλα στον ώμο; Έχετε σκεφθεί τι θα γίνει αν κάποιος χρειαστεί να σταματήσει γιατί ζαλίστηκε το παιδί του πάνω σε αυτό το δρόμο και εκείνη την ώρα εμφανιστεί το θήραμα; Τι θα πρέπει να κάνει? Οφείλουμε να είμαστε παρόντες εμείς καιοι οικογένειές μας σε εμπόλεμη κατάσταση για να αποδείξετε εσείς ότι μπορείτε να σκοτώσετε ένα γουρούνι; Πού θα μπορούσε να στείλει το Σαββατοκύριακο και εν μέσω κυνηγετικής περιόδου ο ξενοδόχος τους πελάτες του να περπατήσουν, μήπως στο Ντέβας; στη Σφήκα; ή στο μοναδικό στον κόσμο παραλίμνιο δάσος της Μεγάλης Πρέσπας;
Τι κάνατε λοιπόν κυνηγοί από το 2008, πώς μας προστατέψατε, όχι μόνο εμάς ως κοινωνία, αλλά και τους δικούς σας σωστούς κυνηγούς; Εμάς καλά δεν μας ακούτε, ούτε στους δικούς σας δεν δίνετε σημασία; Τις πρόσφατες καταγγελίες στα μπλογκ για τα ζαρκάδια που σκοτώθηκαν στην Κρυσταλλοπηγή δεν τις σηκώσαμε εμείς, εσείς μεταξύ σας αλληλοκαρφωθήκατε. Την Τετάρτη τον Δασοφύλακα δεν τον φώναξαν οι «οικολόγοι», πάλι εσείς μεταξύ σας αλληλοκαρφωθήκατε. Παραδεχτείτε, κύριοι της ομοσπονδίας, ότι δεν καταφέρατε να βάλετε καμιά τάξη στο κυνήγι στην περιοχή μας και ότι σας έχει ξεφύγει απολύτως η κατάσταση, και κάνετε τώρα κάτι, τι περιμένετε; Ποιο άλλο γεγονός περιμένετε για να παρέμβετε δυναμικά και αποτελεσματικά εδώ που φτάσαμε; Δεν βλέπετε τις επικίνδυνες καταστάσεις που αναπτύσσονται;
Σταματήστε τα «μέλη» σας από το να εξαντλούν τον ανδρισμό και την ικανότητά τους στο βρίσιμο, στις διαμάχες και στον εξευτελισμό των άλλων, είτε Φύλακες λέγονται αυτοί είτε συντοπίτες μας. Αποδείξτε ότι δεν θέλετε να φέρετε μια τέτοια ηθική στην κοινωνία μας. Όλοι αυτοί τους οποίους βρίζουν και στους οποίους ασκούν την ισχύ τους οι «κυνηγοί» σας είναι οι δικοί μας άνθρωποι, οι γείτονές μας, τα παιδιά μας, τα ανίψια μας. Ο δικός τους εξευτελισμός είναι και δικός μας και αυτό δεν μπορεί να το επιτρέψει κανείς, όσο συναινετικός κι αν θέλει να είναι.
Αν το πάθος, δεν επιτρέπει σε κάποιους από αυτούς να ελέγξουν το στόμα και τα χέρια τους, να τους σφραγίσετε τα όπλα τους και να τους πάρετε τις άδειες, γιατί αφενός δεν τους αξίζει και αφετέρου εγκυμονούν κινδύνους.
Μακάρι όλα αυτά να ήταν ένας κακός εφιάλτης γιΆ αυτή τη μικρή κοινωνία. Δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα. Σκοπός αυτής της επιστολής δεν είναι να θίξει το κυνήγι, ούτε τους ανθρώπους. Σκοπός αυτής της επιστολής είναι να θίξει αυτή την πραγματικότητα που ζούμε, που έφτασε να διασύρει ανθρώπους, οικογένειες, σπίτια, γνωστούς, αρχές, και τον τόπο μας, για τον οποίο έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να ακούμε μόνο καλά και σπουδαία νέα. Και ως κοινωνία θέλουμε νΆ ακούμε μόνο καλά νέα για τον τόπο μας, και απαιτούμε να κάνουν όλοι το καθήκον τους, έτσι ώστε αυτό να συνεχιστεί και στο μέλλον.
Ο καθένας με τις ευθύνες, την αξιοπρέπεια και το μυαλό του πορεύεται και αφήνει το μικρό του αποτύπωμά σΆ αυτόν τον τόπο. Την ευθύνη από δω και στο εξής την έχουμε όλοι που σχετιζόμαστε άμεσα ή έμμεσα με το κυνήγι, κι εδώ θα φανεί ποιος έχει πραγματικό θάρρος, υπευθυνότητα σοβαρότητα και γενναιότητα να αναλάβει τις ευθύνες του για το σύνολο της κατάστασης, κι όχι μόνο για τα «μεμονωμένα επεισόδια» και να πράξει αναλόγως με τη συνείδηση και τη θέση του.
Για την ΕΠΠ
Μυρσίνη Μαλακού