24/4/09
Ως πολίτες της Ελλάδος, μιας υποτιθέμενης Ευρωπαικής χώρας, έχουμε την υποχρέωση να αναφέρουμε μια άκρως παράνομη, επικίνδυνη και ανήθικη κατάσταση που ζήσαμε τις προηγούμενες μέρες του Πάσχα ως επισκέπτες στο νησί της Ζακύνθου.
Μείναμε με μια παρέα σε έναν συνοικισμό της Ζακύνθου, τον Βασιλικό, από Μεγάλη Πέμπτη εώς τη Τρίτη μετά το Πάσχα. Ο Βασιλικός είναι ένα φυσικής ομορφιάς, πανέμορφο τοπίο, δίπλα σε πυκνό δάσος. Όταν φτάσαμε αργά Πέμπτη βράδυ νομίζαμε ότι βρεθήκαμε στον Παράδεισο, με την πλούσια βλάστηση, τα πουλάκια να κελαϊδούν, τα βατράχια από διπλανές λίμνες και την κατα τΆ άλλα ηρεμία που επικρατούσε. Για αυτούς τους λόγους άλλωστε είχαμε αποφασίσει να μείνουμε σε εκείνη την περιοχή.
Η όλη παραδεισένια ατμόσφαιρα άλλαξε παρΆ όλα αυτά, ξημερώματα την Μεγ. Παρασκευή, γύρω στις 6:30 το πρωί, όταν ακούσαμε τους πρώτους πυροβολισμούς από κυνηγούς. Μετά από λίγο άρχισε να συμβαίνει κάτι που δύσκολα κάποιος που δεν το έχει ζήσει, μπορεί να πιστέψει ότι γίνεται: Οι πυροβολισμοί γινόντουσαν όλο και πιο συχνοί και πιο κοντινοί, και συνειδητοποιήσαμε ότι υπήρχαν τουλάχιστον 50 κυνηγοί γύρω μας που πυροβολούσαν ασταμάτητα. Βγήκαμε στο κήπο, και τα σκάγια πέφτανε πάνω μας και στα πιάτα μας.
Από εκείνη τη μέρα αλλά και κάθε μέρα ξυπνάγαμε παίρνοντας τηλέφωνα την αστυνομία και τη Δασοφυλακή για τους απλούστατους λόγους 1) ότι σε όλη την Ελλάδα το κυνήγι είναι παράνομο από τον μήνα Μάρτιο έως και τον Αύγουστο και 2) επειδή οι κυνηγοί πυροβολούσαν σε τόση κοντινή απόσταση που τίθετο πλέον θέμα ασφάλειας (νομικά πρέπει να βρίσκονται τουλάχιστον 200-300 μέτρα μακρυά από το τελευταίο σπίτι).
Η Αστυνομία και η Δασοφυλακή, εκείνη αλλά και όλες τις υπόλοιπες μέρες αντιδρούσαν με πολλαπλούς τρόπους – από το να ζητάνε συγγνώμη για την όλη κατάσταση, να αναγνωρίζουν τις παρανομίες που διαπράττονται, να δείχνουν ανήμποροι να διαχειριστούν την κατάσταση λόγω έλλειψης προσωπικού, να μην απαντούν στα τηλέφωνα, να καταφέρνουν να σταματούν τους πυροβολισμούς για λίγες ώρες- αλλά σε καμία περίπτωση δεν κατάφεραν ούτε να σταματήσουν την οικολογική καταστροφή, ούτε τις παράνομες πράξεις για περισσότερο από 2-3 ώρες τη μέρα, και φυσικά δεν έγινε καμία σύλληψη. Σημειωτέον ότι οι πυροβολισμοί ακούγονταν καθημερινά έως αργά το βράδυ όχι μόνο στη περιοχή του Βασιλικού αλλά και σε όλη τη Ζάκυνθο.
Πιάνοντας συζήτηση με τους ντόπιους μάθαμε τα εξής: 1) Αυτή η καταστροφή της πανίδας στη Ζάκυνθο, μέσω του κυνηγιού, συμβαίνει κάθε χρόνο, κάθε φορά που γίνεται η μετανάστευση των πουλιών – ακριβώς την περίοδο που θα έπρεπε να απαγορεύεται,( στα Στροφάδια μονάχα υπολογίζεται οτι σκοτώνονται από κυνηγούς 15.000 τρυγόνια καθημερινά..) 2) Η Ζάκυνθος είναι ένα από τα νησιά που θεωρούνται από την Ευρωπαική Ένωση ότι χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας λόγω της πλούσιας πανίδας της, και ιδιαιτέρως των πτηνών που μεταναστεύουν συνεχώς μέσω αυτής. 3) Η Ορνιθολογική εταιρία είχε κάνει σχετικές μηνύσεις το 2008 χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα, 4) Η πλειοψηφία των ντόπιων δεν αρέσκεται στο κυνήγι, την παράνομη θήρα, και την καταστροφή της φύσης, και πάνω από όλα στη δυσαρέσκεια που προκαλούν οι πυροβολισμοί στους τουρίστες αλλά δεν τολμούν να μιλήσουν επειδή 5) φοβούνται τους κυνηγούς και 6) επειδή οι κυνηγοί έχουν την υποστήριξη του Νομάρχη Ζακύνθου και δεν τους αγγίζει κανείς. 7) Τέλος, πληροφορηθήκαμε ότι κυνηγοί και λαθροκυνηγοί είναι τα ίδια άτομα.
Την τελευταία μέρα, επειδή πια είχαμε απελπιστεί με την ανεπαρκή αντίδραση των αρχών, πήραμε τηλέφωνο τη Γ.Α.Δ.Α., η οποία μας συνέδεσε με το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης και εν συνεχεία με τη Κρατική Ασφαλεία. Κάναμε επώνυμη καταγγελία της κατάστασης, η οποία σταμάτησε μονάχα έως το απόγευμα.
Τέλος, θα πρέπει να αναφέρω ότι η ανηθικότητα, η βία, η παρανομία, η έλλειψη ασφάλειας και η οικολογική καταστροφή στη Ζάκυνθο, με όλα τα παραπάνω στοιχεία έχουν ήδη σταλεί αλλά και θα σταλούν περαιτέρω στο ξένο τύπο.
Λυπόμαστε πολύ που συνειδητοποιήσαμε πως ζούμε σε μια χώρα όπου συγκεκριμένες περιοχές της δεν θυμίζουν τίποτε άλλο παρά εμπόλεμη ζώνη στη Μέση Ανατολή.
Τίνα Σταθοπούλου, PhD
Νευροψυχολόγος
Αχιλλέας Γουάστωρ
Μουσικός