Τα οροπέδια της Οίτης και τα μπαλκόνια είναι γνωστά στους επισκέπτες και τους μελετητές της χλωρίδας και της πανίδας της. Είναι τα οροπέδια Λιβαδειές, Καταβόθρα, Καρίτσα, Τούρκος, Λουπάκι, Ζαμπατόλακα και Λούκα. Αντίστοιχα τα μπαλκόνια είναι η Τράπεζα, όπου βρίσκεται και το καταφύγιο της Ομοσπονδίας Ορειβατικών Συλλόγων, η Καρίτσα, η κορυφή του Γρεβενού, η άκρη της Λούκας και άλλα.
Η Λούκα είναι στα όρια της περιφερειακής ζώνης του Εθνικού Δρυμού της Οίτης, πάνω από το χωριό Κομποτάδες. Στο παρελθόν έχει συζητηθεί και συζητιέται η σκέψη για την κατασκευή ορειβατικού καταφυγίου από τον ΕΟΣ Λαμίας, θέση που περιέχεται και στη Μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ για την προστασία του Εθνικού Δρυμού.
Στις Κομποτάδες ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία στην πλατεία, που αποτελεί και ιστορικό πάρκο, να θαυμάσει τα ξακουστά πλατάνια, στον ίσκιο των οποίων γράφτηκαν χρυσές σελίδες της Ελληνικής Ιστορίας.
Σε αυτά τα πλατάνια έγινε η συνάντηση των Διάκου, Πανουργιά και Δυοβουνιώτη, για το πώς θα αντιμετωπίσουν τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ που κατέβαιναν στην Πελοπόννησο.
Σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από το χωριό υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Ταξιάρχη, χτισμένο επί εποχής Ιουστινιανού, που ακόμη και σήμερα λειτουργεί.
Επίσης σε απόσταση 20 χιλιομέτρων, στη θέση ΛΟΥΚΑ, ανάμεσα σε δυο κορυφές συναντάει ένα τοπίο ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς, περιστοιχισμένο με έλατα, όπου υπάρχουν δυο κρυστάλλινες πηγές.
από το site του Δήμου Υπάτης www.ypati.gr/
Αυτή την Κυριακή είχε αρκετό κρύο κι όλα ήταν παγωμένα στον κάμπο και στα χωριά. Ανεβήκαμε με το τζιπ μέχρι τον Αγιο Ταξιάρχη. Το χιόνι το συναντήσαμε αμέσως μετά. Περνάμε τις μικρές σπηλιές, που φιλοξενούν πουλιά και ζώα, ιδιαίτερα τώρα το χειμώνα, και το κανάλι – ποτίστρα με το γάργαρο νερό
Η διαδρομή είναι εύκολη και ευχάριστη. Είναι δρόμος δασικός με ένα – δύο κοψίματα. Αυτό που της δίνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά είναι η θέα με πολλές ευκαιρίες για φωτογράφηση. Ο κάμπος του Σπερχειού με τα χωριά, η Λαμία, ο Σπερχειός με τους μαιανδρισμούς και το παραποτάμιο δάσος (όσο απέμεινε…), ο Μαλιακός κόλπος, η Όρθρυς και το Βελούχι και στο βάθος η κορυφή του Όλυμπου και του Κίσσαβου, είναι οι εικόνες που έχουμε διαρκώς όσο ανεβαίνουμε.
Το οροπέδιο είναι παγωμένο και εντυπωσιακό. Δεν μας εκπλήσσουν τα σπιτάκια των κυνηγών. Τα έχουν ονομάσει κτηνοτροφικές καλύβες. Όλοι ξέρουν όμως ότι δεν είναι των βοσκών αλλά των …κυνηγών. Αλλωστε έχει μια ιστορία αυτή η υπόθεση, με τις καταγγελίες μας στο παρελθόν και με την ανοχή της δασικής υπηρεσίας, η οποία πράγματι μας εκπλήσσει. Όχι ότι υπάρχει ο κίνδυνος να κατοχυρώσουν ιδιοκτησία στο οροπέδιο, που κι αυτό στην Ελλάδα δεν αποκλείεται, αλλά είναι απαράδεκτο στα όρια του Εθνικού Δρυμού να υπάρχει οργανωμένη παρουσία κυνηγών, μαζική παρουσία, που συνεχώς αυξάνεται. Μετά τις καταγγελίες, το μόνο που έγινε ήταν να γκρεμιστεί μια καλύβα, η οποία ανήκε σε γνωστό έμπορο ειδών κυνηγίου. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Αναρωτιέμαστε μετά γιατί εξαφανίστηκαν τα αγριοκάτσικα της Οίτης. Αυτή τη φορά συναντήσαμε μόνο ένα κυνηγό, με το ντζιπ και τα σκυλιά του (κυνήγι μέσα στο χιόνι;)
Πιστεύουμε ότι το ορειβατικό καταφύγιο και η παρουσία των ορειβατών στη Λούκα, θα μπορούσαν να μειώσουν τις παρανομίες των δήθεν κτηνοτρόφων – κυνηγών, που πάνε να συντηρήσουν τις καλύβες τους το καταχείμωνο. Όπως επίσης και η σύσταση του Εδικού Φορέα Διαχείρισης της Οίτης ή του Ειδικού Δασαρχείου της Οίτης, όπως προτείνουν όλοι οι φορείς, και η μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ, είναι μια ελπίδα.
Από τις Κομποτάδες υπάρχει ορειβατική διαδρομή Κομποτάδες – Λούκα – Τούρκος κλπ για το Καταφύγιο, στην Τράπεζα. Το χειμώνα είναι δύσκολο να βρει κανείς κατάλληλες καιρικές συνθήκες να κάνει αυτή τη διαδρομή, γιατί, είτε το χιόνι είτε η ομίχλη, είναι απαγορευτικοί παράγοντες. Σε άσχημες συνθήκες έχει αρκετό ρίσκο, γιατί δεν είναι σημαδεμένο, ούτε καλά ορατό το μονοπάτι για να το εμπιστευτείς με ευκολία. Καλό είναι, όποιος αποφασίσει για κάτι τέτοιο, να απευθυνθεί στους έμπειρους ορειβάτες της περιοχής και βέβαια στον Ορειβατικό Σύλλογο Λαμίας, που έχει και την ευθύνη λειτουργίας του Καταφυγίου. Επίσης ενδιαφέρουσα είναι η διαδρομή για τον Καταράχτη, πάνω και δεξιά της Λούκας
Η πορεία από τον Αγιο Ταξιάρχη και πάνω είναι 2-2,5 ώρες ανέβασμα και 1,5 επιστροφή. Σύνολο τέσσερις (4) ώρες. Από τις Κομποτάδες, προσθέστε μια ώρα ακόμα ανέβασμα και μία κατέβασμα, σύνολο έξι (6) ώρες
(μια πορεία του e-ecology.gr: Δημόπουλος, Σταματόπουλος, Σταμέλλος)
Στέφανος Σταμέλλος
http://eleonora.uom.gr/dixori/oiti-1.htm
http://www.ornithologiki.gr/gr/sppe/gr064.htm
http://www.xani.gr/ipati.htm
http://www.ypati.gr