html>
Ευκαιρίες και κίνδυνοι
Κάθε δημοκρατία από τη φύση της είναι συμμετοχική ,όμως η ποιότητά της εξαρτάται από το βαθμό συμμετοχής των πολιτών .
Η συμμετοχή σήμερα έχει ατροφήσει γιατί δεν μπόρεσε να συνδεθεί με τα προβλήματα της καθημερινότητας και ότι συνθέτει τη ποιότητα της ζωής.
Επειδή η Κοινωνία των Πολιτών στη Χώρα μας είναι ισχνή.
Επειδή η δυναμική των παραδοσιακών αντιπροσωπευτικών θεσμών έχει εξαντληθεί.
Επειδή Οι τοπικές ανάγκες των πολιτών και τα πραγματικά τους προβλήματα δεν αποτυπώνονται στον προγραμματικό λόγο των πολιτικών οργανισμών και εκ τούτου δεν εκφράζονται αποτελεσματικά από την ΄΄αντιπροσωπευτική ΄΄ δημοκρατία.
Επειδή οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις , έχοντας διευρύνει το δημόσιο χώρο και σε ένα βαθμό έχουν ΄΄αποκρατικοποιήσει ΄΄ τη πολιτική.
Για τούτο η έννοια της συμμετοχής σήμερα αποκτά ένα άλλο νόημα.
Τι σημαίνει το αίτημα της συμμετοχής για τον πολίτη –καταναλωτή σήμερα ; πόσο και πώς μπορεί να μεταφέρει τις δράσεις του από το τοπικό στο περιφερειακό και στο κεντρικό επίπεδο;
Πόσο υπεύθυνος μπορεί να αισθάνεται για τις επιλογές των πράξεών του;
Σίγουρα σήμερα δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε με το παλιό τρόπο σκέψης και το κράτος δε μπορεί να αποτελεί το αποκούμπι του παρελθόντος ,αλλά και τα κοινωνικά κεκτημένα , σαφώς θα πρέπει να διασφαλισθούν.
Η συμμετοχή προυποθέτει μια ριζική αλλαγή κουλτούρας τόσο στη Διοίκηση όσο και στους Πολίτες-καταναλωτες
Απαιτεί την ενεργοποίηση των πολιτών ,της γειτονιάς ,των κοινωνικών και πολιτικών οργανώσεων ,όλων σε κίνηση, σε νέα σχήματα δράσης και αυτοδιαχείρισης ,πέρα από τα κομματικά στεγανά και τις ταμπέλες των παραδοσιακών ιδεολογιών.
Δηλαδή απαιτείται μια γοητευτική και πειστική πρόταση που θα ερεθίσει την απάθεια των πολιτών για τα κοινά .
Η αύξηση στην τιμή π.χ των σιτηρών ή ενός αγροτικού προιόντος μέχρι τώρα ήταν θέμα μεταποιητών και αγροτών με διαιτητή το ΥΠΓΕ ,μετά από κάποιες απεργίες και κλεισίματα της εθνικής οδού.
Σήμερα η έννοια της συμμετοχής απαιτεί διεπαγγελματική εμπλοκή στον ορισμό της ποιότητας ,προκειμένου να τεκμηριωθεί η αύξηση στη τιμή .
Δηλαδή ένα στενά – πριν -επαγγελματικό θέμα , σήμερα γίνεται διεπαγγελματικό θέμα διαλόγου ,όπου συμμετέχουν μια σειρά φορείς ,από τους παραγωγούς (παραγωγική βάση), τους ενδιάμεσους (αλωνιστές ,μεταφορείς, επιστημονική κοινότητα ,προμηθευτές ) τους μεταποιητές (αλευροποιητικές μονάδες, φούρνοι, εργαστήρια ζαχαροπλαστικής…) και τους φορείς των καταναλωτών.
Όλη αυτή η διεπαγγελματική συνεργασία απαιτεί μια κουλτούρα διαλόγου και αμοιβαίες σχέσεις κατανόησης που να θέτουν τα προβλήματα κοστολόγησης στη σωστή βάση . και όχι με συγκρουσιακή λογική.
Για να έχεις καλή Αυλή θα πρέπει, να υπάρχουν αρχικά αυτοί που θα τη παράγουν με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια και θα την εισπράττουν στην ικανοποίηση των καταναλωτών και των πελατών τους.
Τους τίμιους κανόνες στο παιχνίδι οφείλει να εγγυάται το ΥΠΓΕ .(Κράτος)
Π.χ . Σιτηρά από Ουκρανία , καλώς να εισάγονται από τους μεταποιητές στα πλαίσια της διεθνούς αγοράς και συνεργασίας ,αλλά αν εισάγεται ως σίτος για κτηνοτροφία ,πρέπει να πάει στη κτηνοτροφία ,αν εισάγεται για αλευροποίηση και πάλι οφείλει να αναγράφεται στο παραγόμενο προιόν , αν σέβεται το καταναλωτή.
Ως Αλευρα από σίτο Ουκρανίας και όχι από ….. …Ορεινό Ελληνικό Σίτο
Μια διεπαγγελματική συνεργασία με συμμετοχή στο διάλογο αυτό, θα αποτρέπει τέτοια φαινόμενα και θα περιφρουρεί τα συμφέροντα όλων ,αν η συμμετοχή είναι αντιπροσωπευτική και οι καταναλωτικές οργανώσεις ενδυναμωθούν και αποκτήσουν ρόλο.
Όμως πουθενά όσο κι αν ψάξετε στις προγραμματικές δεσμεύσεις των πολιτικών σχημάτων δεν θα βρείτε κάτι για τις Διεπαγγελματικές Οργανώσεις στη γεωργία .
Αν και απαιτείται για τα προιόντα της κάθε Κ.Ο.Α και μια Διεπαγγελματική Οργάνωση ,σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο
Για τη Διεπαγγελματική Σιτηρών ούτε σαν συζήτηση δεν υπάρχει .Ποιος να το βάλλει !!! αφού σήμερα τα σιτηρά παράγονται μόνο στη ξεχασμένη Έλλάδα και από μικρούς παραγωγούς και οι Ομάδες Παραγωγών Σιτηρών σε ανυπαρξία.
Στην Ιταλία οι μικροί παραγωγοί έχουν ξεχωριστή εκπροσώπηση από δική τους ΄΄ΠΑΣΕΓΕΣ¨΄΄ και έχουν και διεθνή εκπροσώπηση στο κίνημα των ΜΙΚΡΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ – .VIA CAMPESINA ( στο οποίο η Ελληνική συμμετοχή είναι ακόμη ανύπαρκτη)
Η συμμετοχή έχει νόημα σε κοινωνίες σαν την δική μας αν αποκτήσουμε τη κουλτούρα της συμμετοχής σαν αίτημα από τα κάτω , σαν ώριμη ανάγκη ,αλλιώς θα είναι ψευδεπίγραφη και επικοινωνιακή και οι πολίτες –καταναλωτές θα την απορρίψουν σύντομα.
Οι άνθρωποι με τα χαμηλά εισοδήματα ,οι ορεινοί Νομοί με τη μικρότερη αντιπροσώπευση πως και πόσο θα συμμετέχουν ;
Η συμμετοχή θα πρέπει να κινητοποιήσει μέσα μας τον Πολίτη –Καταναλωτή και όχι τον χρήστη ,γιατί ο χρήστης κουράζεται και εγκαταλείπει γρήγορα .
Η συμμετοχή δεν θα πρέπει να ψαρεύει ψήφους on line ,αλλά να καταγράφει τάσεις και να τις λαμβάνει υπόψη.
Ωραία εμπειρία συμμετοχής είχαμε στο e-vote της Ελληνικής Προεδρίας (και του Ιδρύματος Α. Παπανδρέου ) ψηφίσαμε 150.000 εναντίον του πολέμου στο ΙΡΑΚ και για το Περιβάλλον στην Ελλάδα . Σκέφτομαι , άραγε θα τα έλαβε κανείς υπόψη;
Η συμμετοχή στην Ελλάδα θα έχει νόημα, όταν τα Forum γίνουν σαν την αρχαία αγορά , όταν τα τοπικά δημοψηφίσματα εκφράζουν όλο και πιο συλλογικές αποφάσεις ,όταν θα καλύψει τα κενά της ΄΄αντιπροσωπευτικής ΄΄ δημοκρατίας αρχικά και κάνει στη συνέχεια τη μετάβαση στη λήψη των αποφάσεων από τις ρίζες στο κέντρο με ενίσχυση μιας κουλτούρας του διαλόγου .
__________________________________
Παπακωνσταντίνου Δημήτρης
Γεωπόνος – ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Ε.ΚΑΤ.Ο -ΓΡΕΒΕΝΩΝ
Τηλ. 24620 23491 Φ. ~ 28741
e-mail: grev100@yahoo.gr