Πολλοί είναι αυτοί, αν όχι όλοι, που αναφέρονται με έμφαση στην ανατροπή της κλιματικής «κανονικότητας», όπως η ανθρωπότητα τη γνώριζε και την αντιλαμβανόταν έως πρόσφατα. Ανεξάρτητα από τις αιτίες που προκαλούν αυτή την εξέλιξη, αν είναι ανθρωπογενείς ή όχι, και επειδή το φαινόμενο εντείνεται και διογκώνεται, οι επιστήμονες το περιγράφουν πια ως «κλιματική κρίση». Στα πλαίσια αυτά η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης αποκτά πολλαπλασιαστική σημασία και αξία.
Δεν μπορούμε όμως να μιλάμε για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής χωρίς να προστατεύουμε τα φυσικά οικοσυστήματα. Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν μπορούμε να έχουμε μια βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση, που να αγνοεί την φύση. Η προστασία του κλίματος και της φύσης πρέπει να αντιμετωπίζονται παράλληλα, εάν θέλουμε να μιλάμε για βιώσιμο μέλλον για τον πλανήτη και για τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Μιλάνε κάποιοι για κλιματική δικαιοσύνη… ναι, αλλά με ποιους πρωταγωνιστές; Η κλιματική δικαιοσύνη είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να γίνει αναφορά στην κλιματική αλλαγή ως ένα πρόβλημα ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό και όχι μόνο περιβαλλοντικό. Η κλιματική αλλαγή και η βιωσιμότητα απαιτούν διαφάνεια και συμμετοχή της κοινωνίας, διότι η βιωσιμότητα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια. Σήμερα η διαδικασία αυτής της διαχείρισης -και η αντιμετώπιση- έχει εκχωρηθεί και παραδοθεί, σε ένα μεγάλο βαθμό, στα χέρια των ιδιωτικών συμφερόντων, των μεγάλων εταιρειών του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, με την κοινωνία απούσα. ΓΙΑΤΙ ΤΑΧΑ ΑΥΤΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ!. Είναι έτσι; Όχι!
Αυτές ΝΑΙ μπορούν να αυξήσουν τα κέρδη τους, να ανεβάσουν τις μετοχές των φερόμενων ιδιοκτητών και να ανταγωνιστούν, στις πλάτες των καταναλωτών, τους ανταγωνιστές τους, με επιτυχία πιθανόν. Δεν μπορούν και δεν γίνεται να δώσουν λύσεις που να είναι αντίθετες με τα δικά τους συμφέροντα. Δεν είναι δυνατόν, και δεν θα το κάνουν, για παράδειγμα, να δεχτούν μια νέα τεχνολογία στην παραγωγή ενέργειας, που θα τους πετάει εκτός και θα εξανεμίζει τη δική τους μετοχή∙ που θα απαξιώνει την δική τους τεχνολογία χωρίς να έχουν κάνει απόσβεση των επενδύσεών τους.
Διαβάζουμε: «Ο Ρέι Ντάλιο, ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της Bridgewater Associates, υπενθύμισε στους αντιπροσώπους της συνόδου κορυφής για το κλίμα COP28 στο Ντουμπάι ότι το ιδιωτικό κεφάλαιο μπορεί ρεαλιστικά να εμπλακεί στη χρηματοδότηση λύσεων για το κλίμα μόνο εάν οι αποδόσεις έχουν νόημα». Και «νόημα» καταλαβαίνουμε τι εννοεί όταν λέει το χρηματιστηριακό κεφάλαιο… https://www.esgstories.gr/quotes/hrimatodotisi-lyseon-gia-klima-ean-oi-apodoseis-ehoyn-noima
Ουσιαστικά κινούμαστε διαρκώς σε έναν φαύλο κύκλο αναποτελεσματικότητας -μου φαίνεται αδιανόητο να μην το καταλαβαίνουμε αυτό- την στιγμή που δεν αναθεωρούμε τον τρόπο ζωής και επιμένουμε στην συνεχή μεγέθυνση των δεικτών της οικονομίας. Θεωρώ ότι αντικειμενικά το οικολογικό κίνημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβιβάζεται με μια τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων.