Πολλοί λένε ότι στην ολοένα και πιο ψηφιοποιημένη και παγκοσμιοποιημένη κοινωνία που ζούμε, γίνεται περισσότερο επιτακτική η ανάγκη να επανασυνδεθεί ο άνθρωπος με τη φύση. Η φύση μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης και ικανοποίησης, να μας βοηθήσει να επιβραδύνουμε και να προσαρμόσουμε διαφορετικά τους ρυθμούς μας. Εδικά σήμερα, με την έντονη αβεβαιότητα, τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα και την αμφισβήτηση, όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτό γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό και απαραίτητο.
Στο παρόν, όσοι δεν μπορούν πραγματικά να είναι κοντά στη φύση, ας εκμεταλλευτούμε τους περιορισμούς και τα «υγειονομικά πρωτόκολλα» να φροντίσουμε τα φυτά, τα λουλούδια, τους κήπους μας. Ακόμα περισσότερο, ας πάρουμε ένα βιβλίο και ας κλείσουμε την τηλεόραση για να αποκτήσουμε λίγη ηρεμία.
Ας κάνουμε έναν μίνι απολογισμό, που θα μας βοηθήσει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και σιγά σιγά τρόπο ζωής. Ας μην τους κάνουμε το χατίρι να μας χαλάνε τη διάθεση και ας μην τους επιτρέψουμε να μας χειραγωγήσουν τη νοημοσύνη.
Και να ξέρεις « …ποτέ δεν σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος… το νου σου, έ;;» [Κατερίνα Γώγου]