Σήμερα τα οικολογικά χαρακτηριστικά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι πιο διακριτά και πιο έντονα. Η υπέρμετρη σπατάλη και η εξάντληση των φυσικών πόρων του πλανήτη, η κλιματική αλλαγή, η οικολογική μετανάστευση, οι εξορύξεις, το νερό, η ρύπανση των θαλασσών, η καταστροφή των δασών, ο υπερ-τουρισμός, ο πόλεμος(!) -ποιος λέει ότι ο πόλεμος δεν είναι καταστροφική οικολογική παράμετρος- και η προσφυγιά, είναι ορισμένα από αυτά τα χαρακτηριστικά και δείχνουν το δυσοίωνο μέλλον. Αυτά όλα δεν είναι άσχετα με την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Αυτό που έλεγε πριν κάποια χρόνια η Γερμανίδα ακτιβίστρια και οικολόγος Petra Kelly «Αν υπάρξει μέλλον, θα είναι πράσινο», σήμερα ο καθένας το αντιλαμβάνεται ως μια πραγματικότητα. Το «έχουμε ξεφύγει ως κοινωνία», με την έννοια του τρόπου ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης, ακούγεται όλο και πιο συχνά. Ορισμένα πρόχειρα παραδείγματα που μου έρχονται τώρα στο νου – ο καθένας μπορεί να προσθέσει πολλά περισσότερα:
√ Το ότι περισσότερα από έντεκα (11) εκατομμύρια σπίτια βρίσκονται κενά σε όλη την Ευρώπη -με τα ενοίκια να εκτινάσσονται στα ύψη- από τα οποία 750.000 κενά σπίτια είναι στην Ελλάδα https://www.kathimerini.gr/economy/562685632/stegi-o-grifos-me-ta-750-000-kena-spitia/ ,
√ το ότι πάνω από 1.200 πισίνες λειτουργούν στο νησί της Πάρου https://naxostimes.gr/kyklades/paros/166378/paros-leipsydria-oi-1200-pisines/
-σκεφθείτε πόσες είναι σε όλα τα νησιά του Αιγαίου- σε μια εποχή επικίνδυνης λειψυδρίας και ερημοποίησης,
√ το ότι έρχονται παγκόσμιοι κολοσσοί -Άραβες και Ευρωπαίοι- να επενδύσουν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας καταστρέφοντας τα βουνά και τα δάση μας και την γη υψηλής παραγωγικότητας, χωρίς να αντιστοιχεί αυτή η ενέργεια στις ανάγκες της χώρας μας, αλλά για καθαρά κερδοσκοπικούς λόγους,
√ το ότι θεωρείται η χαμηλή ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας πρόβλημα στην ολιγοπωλιακή αγορά ρεύματος και επιδιώκεται η αύξηση της κατανάλωσης, αντί της μείωσης και της εξοικονόμησης, κι αυτό με την υψηλότερη τιμή στην Ευρώπη και με τα συνεχιζόμενα ανεξέλεγκτα ουρανοκατέβατα κέρδη των εταιρειών,
√ το ότι δεν απασχολεί τους κυβερνώντες ο υπερτουρισμός και η φέρουσα ικανότητα των νησιών μας, και αντί γι’ αυτό σχεδιάζουν κι άλλα τουριστικά χωριά σ’ αυτά, με τις πολεοδομικές υπηρεσίες σκόπιμα υποστελεχωμένες,
Ο γνωστός Γάλλος ωκεανογράφος Ζακ-Υβ Κουστώ έλεγε πως «Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, ο άνθρωπος έπρεπε να παλεύει με τη φύση για να επιβιώσει. Σ’ αυτόν τον αιώνα, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι για να επιβιώσει, πρέπει να την προστατέψει». Αυτό που φαίνεται αναγκαίο σήμερα είναι ότι πρέπει «να ξεπεζέψουμε από τη ράχη της τίγρης», αν θεωρήσουμε ως τίγρη, έτοιμη να μας κατασπαράξει, τον παράλογο τρόπο ζωής. Να ξεπεζέψουμε και να αναμετρηθούμε μαζί της. Φοβόμαστε, αλλά κανείς λογικός δεν μπορεί να ζει για πάντα στη ράχη μιας τίγρης. Πρέπει επιτέλους να ξεπεζέψουμε και να λογαριαστούμε με όλα, όσα συνθέτουν τον υπερκαταναλωτικό τρόπο ζωής και να ξεφύγουμε από τον καταστροφικό φαύλο κύκλο.